Araştırmacı-Şair-Yazar Av.Yavuz Bülent BAKİLER ile Hoş Sada-1

• 11 Ağustos 2008 Pazartesi 11:17:59

M.TOPRAK:Ozanlar ve şairler diyarı Sivas’ımızın yetiştirdiği günümüzün şair,yazar ve fikir adamı olarak sizleri dergimizin okurlarına ve genç kuşaklara tanıtmak istiyoruz.Bizlere bu fırsatı ve imkanı verip zaman ayırmanızdan dolayı okulum ve dergimiz adına sizlere teşekkür ediyorum.Öncelikle tercüme-i halinizi okuyucularımıza özetler misiniz?
Y.B.BAKİLER:Hayat hikayem kısaca şöyle:23 Nisan 1936 tarihinde Sivas’ta doğdum.İlk ve orta okulu Sivas’ta okudum.Babamın memuriyeti dolayısıyla lise tahsilimi Sivas-Gaziantep- Malatya’da tamamladım.A.Ü. Hukuk Fakültesinden 1960 yılında mezun oldum.
Askerliğimi Cumhurbaşkanlığı Muhafız Alayında yaptım.Dört yıl Ankara Radyo’sunda çalıştım .Radyodan ayrılıp bir süre Sivas’ta avukat olarak hizmet verdm.Sivas milletvekillerinin ve çevremin isteğiyle siyaset dünyamıza çekildim.Memleketimde dört yıl AP. İl Başkanlığına seçildim.Sonra,milletvekili seçimlerine katıldım.Dört defa aday oldum.Her defasında seçimi adeta kıl payıyla kaybettim.Siyasetin bana göre olmadığını anlayınca Sivas’tan uzaklaşmak mecburiyetinde kaldım.1975 yılında tekrar Ankara’ya döndüm.Dört yıl Ankara TV’de çalıştım.1978 yılında Kültür Bakanlığına Müsteşar Yardımcısı olarak atandım.Ancak 12 Eylül darbesinden sonra yerimi bir emekli Tuğgenarale bıraktım.Oradan 1994 yılında kendi isteğimle emekliye ayrıldım.Radyo ve televizyon dışında çeşitli gazetelerde iki bin civarında makale yazdım.Yayınlanmış altı şiir kitabım var.İsimleri sırasıyla şöyle:Yalnızlık,Duvak,Seninle,Harman.Antoloji olarak:Şiirlerimizde Ana ve Sivas’a Şiir.Bu kitaplar,çeşitli baskılarla yüz binin üzerine ulaştı.
Nesir kitaplarım ise:Üsküp’ten Kosova’ya,Türkistan Türkistan,Aşık Veysel,Elçi Bey,Sözün Doğrusu(2 cilt halinde),Arif Nihat Asya’nın Sevgi Mektupları,Gidenlerin Ardından,Arif Nihat Asya’nın İhtişamı(Basılmak üzere).Bunların dışında üzerinde çalıştığım on kitabım daha var.Ayrıca,Azerbaycan Türkçesi’nden Türkiye Türkçesine uyguladığım beş tiyatro eser var ki,dördü Kültür Bakanlığı tarafından yayınlandı.Feryat,İkinci Ses,Nereye Gidiyor Bu Dünya,Özümüzü Kesen Kılıç:Göktürkler:(Bunlar Prof:Dr.Bahtiyar Vahapzade’nin eserleridir)beşinci eser ise Azerbaycan eski başbakanı Hasan Hasanov’un Bürüksel Mektupları’dır.Evliyim bir kızım, bir de oğlum var.
M.TOPRAK:Mesleğiniz avukatlık olmasına rağmen sizi daha çok sanat ve yayın alanında yaptığınız çalışmalarla tanıyoruz.Son yıllarda köşe yazarlığı ve televizyon programı da yaptınız.Sizi böylesine farklı ve çeşitli alanlarda faaliyetlere yönlendiren sebepler nelerdir? Bunu sanatçının topluma olan bir borcu olarak mı düşünüyorsunuz?
Y.B.BAKİLER:Tespitiniz doğru.Önce şunu belirteyim.Ben dört yıl,"Avukat olacağım." diye okudum.Fakat daha staj döneminde gördüm ki bu meslekte kalmak mümkün değildir.Nitekim Sivas’ta avukatlıkla geçen yıllarım,komedinin ötesinde bir komedidir.Ah,bir parçacık mizah kabiliyetim olsaydı da nasıl avukatlık yaptığımı yazabilseydim;ortaya mükemmel bir mizah eseri çıkardı.Beni mesleğimin dışında başka faaliyetlere yönlendiren sebepleri şöyle açıklayabilirim:Sivas bildiğiniz gibi,halk şairimizin harman olduğu bir şehir.Çocukluk yıllarımda,Sivas’ta,bazı halk şairleri mahalle mahalle dolaşıp üç-beş kuruş karşılığında çalıp söylerlerdi.Biz de onların arkasına takılıp türkülerine kulak verirdik.Aşıkların vezinli-kafiyeli sözleri dikkatimi çekerdi.Sonra ben anamın masallarıyla büyüdüm.Anamın sesi güzeldi.Anamın anlattığı masallar,türkülerle nakışlıydı.Anamın türküleriyle halk aşıklarının türküleri birbirlerine benziyordu.Çok ama çok hassas bir çocuktum.Anamı dinlerken ağladığım çok olmuştur.Bilhassa o (Boş Beşik)masalı,beni darmadağın ederdi.Ben de halk şiirimizin,anamın türkülerine benzer şekilde türküler yazmaya heveslenirdim.İlk şiirlerimi Sivas’ta Ziya Gökalp İlkokulunda duvar gazetemiz için öğretmenimiz Makbule Yurteri’nin isteği üzerine yazmaya başladım.Bunlar:"Silindirimin Yollarında,Bağırsaklarımın kollarında."diye başlayan çok saçma sapan,çok gülünç mısralardı veya coğrafya dersinde japonya’yı okuyorsak şimdi beni kahkahalara boğan efelenmelerdi.
Japonya!Japonya öyle gubarma!
Söyle var mı sende Bir Sivas,Konya?
Deli gömleği giyinmiş mısralar,1953 yılına kadar kalemimizden düşmedi.Tabii biraz daha akıllandık ve biraz daha uslandık! 1953 yılında,ortaokul öğrencisi olan kız kardeşimi bir elektrik kazasında kaybettik.Bu ailemiz için büyük yıkım oldu.Onun mezarı başında,
ama bu defa serbest vezinle ölüm şiirleri yazmaya başladım.Onları,İstanbul’da çıkan Türk Sanatı dergisine gönderdim.Derginin sahibi ve başyazarı olan Abidin Mümtaz Kısakürek’ten bir mektup aldım.Şiirlerimi övüyor ve diyordu ki;"Seni,dergimizin şairleri arasında kabul ediyoruz.Bize yeni şiirlerde göndermelisin." "Bir ölünün Mektubu,Gelin Kızın Ölümü"gibi şiirlerim Türk Sanat dergisinin en iç sayfalarında yer aldı.Lise üç öğrencisiydim.İlk defa İstanbul basınında yer alıyordum.İşte o 1953 yılından beri yazıp çiziyorum.Şiir kitaplarımher defasında beş bin olmak üzere 7-8 baskı yaptılar.Sanat dünyamıza,ben önce şair olarak adım attım.