KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 826 Okunma
- 3 Yorum
- 1 Beğeni
“DÜŞ ÜLKEM”
Daha yeni,
Biraz önce işte. Kanatlarındaki renkleri soldurdum. Oysa bahara hazırlanmış onlarca pastel üzerine çöken griyi kaldırabilir miydi? Düşünemedim.
Büyük zorluklar, derin sancılar karşısında güçlü olduğum sanısını yitireli aylar oldu. Kan kaybeden bir beden gibi düş gücüm de çekiliyor kurumuş bileklerimden. Yanıldık, çok yanıldık BEN!
Şimdi kaç keşke silip süpürür yanık izlerimi. Közü kalmamış kaç kül daha tutuşur, bilmem. Fakat yeni bir şey öğrettiler bana. Kitaplarda bulamayacağım kadar gizemli bir şey. Kırılacak kadar ağırlaştığım geceleri unutturuyor bana.
“ Sana geldim kuru gecem, tatlı acım. Çok çirkin bir kızın dünyalar güzeli masalını duydun mu sen? Bana kırık bir çerçevenin parçalarında gösterdiler. Aynalara sıçramış hüzün batıklarında. Söylesene hadi, kesik bir rüyanın öyküsünü yazabildin mi? Ben okudum. En karanlık geceyi kalabalığa boğacak kadar gürültülüydüler.”
Çay demliyorum şimdi. Çaydanlığın dibinde birikmiş kireç yığınıyla resim çiziyor gölgem. İrkilmiyorum, Çünkü onlarla yaşamaya da alıştım. Ah dünya, Ah sen!
Uzaklara mıhlanmış gözbebeklerim gölde tuhaf çizgiler çiziyor. Çocukların pembe gülüşlerinde yitirdiğim bir masumiyet arıyorum. Kirişler arasında sıkışmış esir bir düş ülkem.
Daha az önce,
Biraz önce işte. Gözbebeklerine kara bulutlar yükledim. Artık yağmurlarıyla yağacak üstüme.Ben her sabah onun sızısıyla uyanacağım.
Ve galiba sırılsıklam bir akşam o unuttuğum duygunun yangını tutuşturacak ellerimi, gözlerimi.
Kaybolacağım.
NİSAN-2016
ERCİŞ-
NURAY KAÇAN-
YORUMLAR
Bilmem yazıyla ne derece bağlantılı olacak yorumum ama yazıdaki bir cümle üzerine yazıyorum: ''Çünkü onlarla yaşamaya da alıştım.''
İnsanoğlu en alışamam dediği şeye öylesine alışıyor ki. Daha doğrusu sanırım alışamayacağı hiç bir şey yok. Mesele güzel tarafımdan bakmak.
Batman'a ilk adım attığımda '' Ben buraya alışamam: Mecburi hizmetim biter bitmez giderim buralardan'' Diyordum. Üç yıllık mecburi hizmetim bitti, bir üç sene daha kaldım)))
Tabii ki alışılamayacak şeyler de var. Benim dediğim iyi tarafları da olabilecek hususlar. İnsan alışıyor.
Selam ve sevgilerimle.
sürgün edilmiş bir düş mü yoksa görmekten imtina edilen ve reçetesi tüm acıların ki sabra delalet bir var oluş sancısı.
kalemini özlemişim sevgili Nuray hele ki edebi neferlerinden biri iken yüreğin iz bildiği.
her yanılsama ve çat kapı tüm gerçekler ve derken ifşa ederiz bir bir.
yüreğine ve kalemine sağlık güzel yürekli öğretmenim.
sevgilerimle ve en iyi dileklerimle...
selam olsun uzaklara ama bir o kadar yakın hissettiğim.
Şeylerin üstünden akan yaşlar,şeyleri doğurmadan boğuyorsa, ölenler kimdi? Kimlikleri neydi? Bilmiyorum . Lakin bilmek için ardından gidenlerin de öldüğünü ,boğulduklarını biliyorum.
Keşkelerin önündeki kelimeleri sildim. Şimdi keşkelerin arkasındaki kelimeleride siliyorum. Düşler Ülkesindeki o, bunları görüyor ve biliyordu.
Sevgiler sunuyorum
