Kuru’nun nimetleri

Mutfakta, ocakta kaynayan kazanlar pişim, pişim; tezgahta dağıtdım işi...
Dizilmiş, tüketimi bekliyor yemeklerin tadıyla adıyla hepisi... içlerinde
biri var ki... var mı, gözdem kuru gibisi... Neyse!.. Uyak zorlamalı,
yapmacık cümleleri bir yana bırakalım da!..

Bir süredir, takıldığım lokantada, öylen yemeğimde hep kuru söylüyorum...
Öyle ki, çocuklar alıştılar, çoğu kez bana sormadan getiriyorlar kuruyu...
Menüde kuru yoksa, nohut... o da yoksa barbunya... Ama kurunun
yeri başka... pilav üstüne de bol kuru... yanınd da kuru soğan...
Doğrusu güzel de yapıyorlar... Aşçıları, menemenliymiş... hem de
’ mektepliymiş...’ Hanı derler ya; ’ yeme, yanında yat !..’
Bir de ; “ kuru fasulye gibi kendini nimetten mi sanıyorsun !..” derler.
Bence bu hiç de hoş bir deyim değil!.. Çok güzel değimlerimiz, çok güzel
’ata sözü ’ lerimiz var; kitabın dalından, cuk oturan...
Bu ise tam oturmuyor. Eğer bununla kişi, iğnelenmek, yerilmek...
isteniyor ise; ki, o anlamlarda kulylanılıyor...
Kuru fasulyenin günahı ne!?.. Çünkü bu değimle, kişi yanında,
kurumuzu da yerilmiş, kötülemiş oluyoruz... Onu nimetten saymamış...
Nimet olmadığı halde, kendini nemet sanmış... demiş oluyoruz, açıkçası.
Oysa, kurumuz, kuru fasulyemiz bizim, öyle bir nimettir ki...
Hem de en hasından... Can damarımız... en çok tükettiğimiz..
Kıymetini bilmemiz için illa; kıtı, kıtlığı smı olmalı...
Hele, az kemikli etlisi... az havuçlu... tam kıvamında pişmiş .. iyi cins ise...
Öf be !..ağzım sulandı..
Tek kusuru var, çok gaz yapıyor mübarek... Onun da çaresi var;
akşamdan ılık suda beklet.. o suyu dök... yıka... az pişince, o suyu da dök... Önceden haşlanmış etiyle, ateşte azcık çevir, havucu kat... çevir... suyunu
ilave et... Hafif ateştepişmeyebırak...

Evet, bugünler bir kuru fasulye faslıdır gidiyor...
Bol proteinli olduğu için mi, yenmisi, hazmi... kolay olduğundan mı...
Hepsi doğru ama, bugünler de benim için başka nedeni var...
Merak ettiniz, ’ neymiş!..’ diyorsunuzdur...
Gaz yaptığı için devam ediyor... Nasıl olsa yalnızım, yalnız yatıyorum...
Kendim gazlar, kendim koklarım... kime ne!!..
“ Asılamacımı söyleyeyim mi!!..”
“Haydı söyle, söyle de içinde kalmasın!... “ diyorsunuzdur.
Eveeet!.. Dünyanın süper babası.. yanı başımızı kanla sulayan,
barutla tütsüleyen yankee’ nin başında bulunan kendini bulutların
üstünde görene...

Yiyorum kuruyu... dolduruyorum dolum tesisimi ...
Gaz bombasına tutuyorum, bay bus’u can alıcı kuşu...
Mustafa ( muster )
Eski notlardan
Cide Df. Cilt 1 Sf. 385-7