ELİMDE ESKİ ŞARKILAR

• 24 Mart 2016 Perşembe 12:09:55

Bunca acıyı boşa çekmez hiç kimse. Bir sıcak söz, bir demlik çay herkes gider.
Yalnızlığında emeği geçen herkese teşekkür ederken;
elinde yalnızca şarkılar, kitapların ve bir bardak kahven kalır.
Her seferinde yanlış başladığına inandırırsın kendini... Yeni ve doğru bir başlangıç içinse yorgundur bedenin. Bir tencere yemek yapıp bir tabak bile yiyemediğin günlerde bir hikayenin daha sonuna geldiğini anlarsın. Yeni bir hikaye yazacak, ilham, enerji kaldı mı ki?
Daha fazla dayanabilmek için ağlarsın bazen. Kısıtladığın özgürlüklerin; maskeledğin duyguların için ağladığını farkettiğinde; yaşadığın herşeyin sebebinin kendin olduğunu kabullenirsin.
Bir gün aradığın insan kalbine girerse; korkmaya başlarsın; Hayatın bir tuhaf tesadüfüdür bu...
İnsan, korkar mı sevmekten? Savunmasızlığım kırgınlıktan.
Bir köz düştü bugün bağrıma. Korkularım baş ucumda. Eksik bir şeyler var ben de.Devrik cümleler kuruyor; inceden sızlıyor yüreğim; boğazım düğüm düğüm yine. Kulaklarımdaki uğultuların sebebi ne? Susmalarım alışkınlıktan. Kaç bahar geçti? Benim geçmeyen geçmişim yine oyun oynuyor benimle.
Çok çirkin hayat! ben her yeni günde uzun uzun ölürken; yeniden ve yeniden susuyorum. Nerede boşvermişliklerim? Nerede noktasını sadece ben koyabilirim dediğim cümlelerim? Nerede cesaretim kadar savaştığım günlerim?

Ben, ben değilim! Uzundu gecelerim; uzun uzun konuşurken aşktan, hayattan, felsefeden nerede sevdiklerim.
Yalandı hayat! Hiç bir soğuk, gidişleri kadar üşütmedi.
Bir masumun terkedişinde bıraktım, kimliğimi...