- 964 Okunma
- 2 Yorum
- 0 Beğeni
ÖĞReTMeNLiK...!!!
Öğretmenlik;anlatılması mümkün olamayn ancak yaşanılarak elde edilebilecek bir sevda ve vazgeçilmez bir tutkudur gönül insanları için...(ve zorlu bir yoldur)
Nasıl ki;insan aşık olur da;sevdiği insandan başkasına düşünemez,rahat bir uyku uyuyamaz hatta yediği içtiği şeylerden dahi bir tat alamaz işte bundan daha da farklı ve daha da güçlü bir tutkudur,aşktır öğretmenlik...
Hatta bazen o derece hayatınızın öğretmenlik hayatınızla özdeşleşir ki;dünyayı sınıfınız ve dünyadaki tüm insanları da öğrenciniz zannedersiniz ve gözünüz mesleğinizden ve öğrencilerinizden başkasını görmez olur.
Bir bakıma insanı yakaldığı zaman ölene kadar peşini bırakmayan bir hastalık gibidir öğretmenlik ama kötü bir hastalık değil;herşeyi güzelleştiren,her türlü olumsuzluğa rağmen herşeye iyimser yaklaşabilmeyi sağlayan özel bir hastalık...
Aklınıza gelir mi hiç öğretmenlerin neler yaşadığı(iç ve ruh dünyalarında) veya onların dertleri,kaygıları nelerdir hiç düşünürmüsünüz?(tabii ki;düşünmezsiniz,zaten kim kimi düşünür olmuşki bu devirde!!!)
İzahı mümkün olmayan bir şekilde bir fedakarlıkla öğrencilerine bildiği herşeyi verebilmek, onlara öğretirken kendisini derinleştirmek, derinleştikçe ise hayatın ve insanlığın asıl gayesinin farkına varmak;bir bakıma insanlıktan melekliğe terfi etmek...
Issız köylerde ,yol geçmez,kervan geçmez memleketlerde hatta teknolojinin selam bile vermeden geçtiği diyarlarda eğitime muhtaç,sevgiye muhtaç öğretmen bekleyen ,karanlıktan bıkmış aydınlığın özlemiyle yanan zihinlere o güzel genç,körpecik çocuklara derman olmanın,onlara ilim öğretmenin karşılığı ne olabilir ki...(maddi bir değer biçilebileceğini sanmıyorum;eğer ki;öğretmen üstüne düşen vazifeyi hakkıyla yerine getiriyorsa!!!)
İşte öğretmenin vazifesi ve öğretmenliğin en asli unsuru;bu bilgiye aç,insanlığın bir şekilde uzağında kalmış bu yüreklere gönlünü açabilmek ve onları topluma ve insanlığa yararlı,neyi,neden yaptığının bilincinde olan,sevgi ve kardeşliği en içten şekilde içine sindirebilmiş bireyler olark yetiştirmektir hiç kuşkusuz;işte öğretmenlik tek bir cümle olmasına rağmen içinde birçok değerli ve güzel özellikleri bünyesine alan ve kapsayan geniş bir dünyadır....?
Aslında çok zordur gerçek bir öğretmen olabilmek!!!Yeri geldiğinde birçok fedakarlık yapmak zorunda kalacağınız,bazen ailenizin yerine öğrencilerinizi tercih etmek zorunda kalacağınız zamanların bile olduğu çileli bir meslektir öğretmenlik...
Bazen açlık,bazen sığınacak küçükbir yer dahi bulamama, soğuktan damarlarınızn bile donduğu,sıcaktan beyninizin dahi fokurdadığı olumsuz şartlarda en iyi insanı yetiştirebilme ümidiyle kendini eritmek zorunda kalmanın diğer bir adıdır öğretmenlik...(fakat şurası da bir gerçektir ki;tüm bu olumsuz şartlar altında dahi öğrencinizin size verdiği küçük bir kır çiçeği belki bir tebessüm bile bu olumsuzların gözünüzden silinmesine yeterli olabilmektedir bazen,bazense can yakıcı bir azap haline gelmektedir)
Öğretmenlik zor bir sanattır asklında;hem öğrenilmesi hem de uygulaması bakımındab dünaynın en zor sanatlarındandır hiç kuşkusuz çünkü bir kere bu sanatın icrası insanlar üzerine gerçekleşmekte ve ürünleri de insanlar olmaktadır.İŞte yüreklerinde binbir dert bulunsa da ,aklında binlerce sıkıntı cirit atsa da öğretmenin bunu öğrencilerine,dersine,duygularına yansıtmaması ve öğrenciyi bu olumsuzluklardan ari tutabilmesi dahi başlı başına bir rol ve sanattır...
Öğretmenlik tüm olumsuzluklara rağmen sınıfa girdiği anda sorunların, dertlerin ,sıkıntıların, hüzünlerin yok olacağını veya en azından askıya alınacağının farkında olmaktır. Çünkü bilirsiniz ki;sizi örnek alan ve her dediğinizin onların indinde bir yasa ve kanun hükmünde olduğunu kabul eden taze,saf kirlenmeiş beyinler var . Onları nasıl dertlerinizle sıkarak,öğrenmelerine engel olabilir ve onların keniderini bir basanak daha ileri götürmelerine ket vurabilirsiniz,ne şekilde onlara benim çocuğum değil beni alakadar etmez diyebilirsiniz?Böyle yaparsanız insanlıktan uzak ve insafsızca hareket etmiş olursuznu ki;bu öğretmenin yolu asla olamaz.Çünkü öğretmenlik mesleği bir gönül mesleğidir ;akıl ile gönlün birlikte tekamülünün en mükemmele ulaştığı noktadır öğretmenlik mesleği yoksa maddi menfaat ve bedellerin yüksek olduğu sadece maddiyata dayalı süfli ve basit bir meslek değildir ki bunun en önemli bir göstergesi;malzemesinin insan olması ve insanlar üzerinde yükselmesidir...
Öğretmelik bir heyecan işidir;gençleri akın akın iyiye güzele doğru oradan oraya taşımak maceralar yaşatabilmek,karanlığın kalbine bir mızrak gibi inebilmektir,yeryüzünden farklı boyutlara anlatılması mümkün olmayan yollarla seyahat edebilmektir..Aynı M.Kemal misillü çaresizlik içinde kıvranan bir topluma önder olabilme cesaretini gösterip;içinde saklı o gizli gücü ve potansiyeli ile düşmanı olan cahilliği,esareti,sorguladan kabullenmeyi yenebilmek ve okaynusun derin sularına gömebilmektir öğretmenlik...
Bir bayrak gibi gökyüzüne yükselip orada milletinin,kültürünün,insanının değerlerini içine dercederek dalgalanmaktır öğretmenlik .Türkçenin hakikatli bir neferi olmakve dilini en yüksek şekilde temsil ederek onu daha onore edebimektir aslında öğretmenlik...
Diyar,diyar ,il,il insanları daha iyiye daha güzele ,aydınlığa davet edebimek için her türlü sıkıntıya aldırmadan katlanabilmektir öğretmenlik...
Bir güneş gibi etrafını aydınlatmak,aydınlatırken ise karanlığa gömülmemektir öğretmelik ayrıca verdiği ışığın etkisi hiçbir zaman azalmayan ve aksine aydınlattıkça uok olmak yerine kat be kat etkisi artan değişikve eşsiz bir güneş olabilmektir öğretmenlik...
Her gittiği diyara baharları taşıyıp hazanları,hüzünleri rafa kaldırmak mümkünse yok edip yeni bir hayat başlatmaktır öğretmenlik...
Yansıttığınız ve verebildiğiniz her bilginin neşv-ü nem bulduğu ve tomurcukalanarak güzel meyvelere dönüştüğünü ve elde ettiğniz meyvelerin sizin hayatınızın erimesiyle oluştuğunu bildiğiniz hazin bir meslektir öğretmenlik...
Yetiştirdiğiniz her gencin farklı bir dünya farklı bir hayat ve farklı ufukların habercisi olduğuna şahit olmaktır öğretmenlik...
Velhasılı kelam yarınlara umut ve güzel bir geleceğe rehber olabilmek ve ülkemizin yeni ufuklarının ruh dünyalarının,vicdanların ve hatta hayatlarının mimarı olabilmektir öğretmenlik...
İyininin,güzelini dostu ve neferi ,kötünün,cehaletin ve karanlığın en büyük korkusu ve düşmanı olmaktır öğretmenlik....
SAYGILARIMLA
M.ZAHİD AY(6.8.2008)
YORUMLAR
Yürekleri ısıtan, dimağları ışıtan, her zaman güncelliğini koruyan, son derece önemli bir konuya geniş ve derinlemesine yer veren özlü yazınızı bizlerle paylaştığınız için çok teşekkür ederim.
Yabancıların "TV-Teacher" diye tabir ettikleri ve sadece “show” yapan göstermelik öğretmen olmak istemek ne rasyonel mantıkla, ne de ulusal eğitim kriterlerimizle bağdaşır. Her yüksek diplomalı ise gerçek manâda öğretmen olamaz, kuşkusuz...
Her şeyden önce mesleğin kutsiyetine yürekten inanmak, yaptığı işi "yaşam biçimi" olarak benimsemek, özveri ve özgecilikten asla kaçınmamak şarttır. İlmiyle amel etmeyen âlimin ilmine güvenilmez. Bu nedenle ilmin özümsenmiş olması gerekir.
Saygılarımla.
Eğitimci tarafından 8/6/2008 11:07:20 PM zamanında düzenlenmiştir.