Çocuktum Hatırlamıyorum

• 7 Mart 2016 Pazartesi 06:48:32

Çocuktum Hatırlamıyorum

Aldatmak bir nevi ihanet sayılabilir, aldanmak ise masumiyettir. Çocuklar dünyanın en masum varlıklarıdır ve en çok onlar aldanır. Zaten bu denli şeyler bekleyemezsiniz onlardan. Ne yapıyorsa büyükler yapıyor.
Büyükler aldatır çocuklar aldanır. Bazen o yalanı sever, ona sarılır. Çünkü masumdur.
Bebekler ağlar, oyuncak vererek kandırıp susturmaya çalışırız ve genelde de susar.
Çocuklar babalarının kucağına oturur araba sürerken, direksiyonu tutar. Aslında arabayı süren babadır ama çocuk arabayı kendisinin kullandığını zanneder, mutlu olur.
Bunun gibi birkaç örnek daha sıralanabilir. Yalnız bunlar masum aldatmalardır, kötü bir şey çıkmaz zaten bu tip şeylerden. Bir de büyüklerin kendini küçülten aldatmaları vardır ki, pek lezzetli bir şey olduğu söylenemez. En basiti yalan söylemek. Hepimizin en büyük özelliği ve alışkanlığıdır. Sonradan kazanılır. Zaten çocuk dediğimiz varlık irili ufaklı yalan söyleyip aldatmaya çalışıyorsa birilerini büyümeye başlamıştır. Bir abimizin dediği gibi ‘’Dürüst insan daima çocuk kalır.’’ (Konuyla alakası olmayabilir bu sözün) Ve çocukların bir yalan kumbarası vardır. Anneden, babadan, çevresinden aldıklarını orada biriktirir, zamanı gelince de açar önüne koyar onları.
İşin özü herkes hayatının her evresinde ilk önce kendisini aldatır ve yaptığı, söylediği şeye yine kendisi aldanır. İnsanız neticede. Demek ki bir şekilde günü kurtarmadan olmuyor.