- Korkularımızın esareti olmayalım -
Hiç düşündünüz mü?
Neden hayatımızda ‘’ korkulara ‘’ yer veririz?
Aslında her insan için ‘’ korkular ‘’ farklı bir boyuttadır. Bunları açmak gerekirse bir kaçını şöyle sıralaya biliriz;∞ Karanlık korkusu
∞ Görülmeyenlerden korkma
∞ Ölümden korkma
∞ Yaşamaktan korkma
∞ İnsanlardan korkma
∞ Aşktan ve sevgiliden korkma.
Öncelikle bir düşünelim; ‘’ kendimize tam anlamıyla ne kadar güveniyoruz? Eksik olduğumuz yanlarımız neler? Kendimiz için ve yarın için neler yapıyoruz ya da yapmak istiyoruz? En başta kendimize her anlamda güven duyarsak bütün korkularımızın ve kaygılarımızın ortadan kalktığını zaman zaman görürüz. Ama biz insanlar çok farklı bir yapıya sahip olduğumuz için kimi anlarda üşenmekten ‘’ su ‘’ içmeye dahi kalkmayız yerimizden.
Bir yanda hayatın gerçekleri ve bize sunulmuş olan şeyler var. Elbette bir dakika sonrasında neler yaşayacağımızı ya da nelere maruz kalacağımızı bilemeyiz. Ama unutmayın her şey bizim iki elimizin parmak uçlarında. Bizler, neye şekil ve yön verirsek onları yaşarız.Öncelikle size ilk maddede ki ‘’ karanlıktan korkma ‘’ nedenlerinden bahsedeceğim.
Bunun başlıca sebeplerinden biri psikolojik etmenlerdir. Çocukluğumuzda yaşadığımız bazı olumsuz nedenler belli bir yaşa geldiğimizde bile bizim esirimiz olmuş durumdadır. Hele ki bazı aileler var ki çocuklarına belli belirsiz şeyler söylerler.
Mesela; çocuktan bir şey rica etmek yerine, ‘’ bunu getirmezsen arkandan şu gelir bu gelir. ‘’ şeklinde söylemlerde bulunur ve beyni tetiklemeye başlar korku etmenleri. Ve bunları yaptığımızdan ötürü karanlıkta kaldığımızda birinin arkamızdan geldiğini zannederiz. Oysaki böyle bir şey yok! Bunu yenmek içinse değer verdiğimiz bir eşyaya bu korkularımızı sığdırırsak, onunla konuşup yalnız kalırsak bu durumu atlata bilmemiz kolaylaşır.İkinci maddemiz ‘’ görülmeyenlerden korkma ‘’
Kendi bilinçaltımızda oluşturduğumuz karakterler vardır. Bunlar bizi korkutmaz aslında biz kendimizi buna teslim ederiz. Ki zaten belli belirsiz, her şeyden bihaber yaşayan insanlarımız bilinçsizce bize konuşur-anlatır dururlar. Hatta karşılaştığım bir olayı aktaracağım sizlere. Anlatıyor benim canım teyzem;- ‘’ Geçen gece evimde yatarken uyku arası bir durumdaydım, bir ses duydum ve yerimden kalktım. Duyduğum ses kayboldu birden neyse ben tekrardan yattım. Bu defa odanın içinde birinin gezdiğini fark ettim. Işığı açtım ve baktım kimse yok. Sonra uyuyup kalmışım. ‘’
Bu durumu öyle farklı anlatıyor ki canım teyzem yanında duran insanlar öyle ürktü ki, ciddi anlamda korktular. Evet, tinsel varlıklar elbette var bunları yok sayamayız. Ama bu durum bizi korkutacak etmen olmamalı. Okuduğumuz Kitabın ve inandıklarımızın arasında bunları biliyoruz. Şimdi teyze bu olayı yaşadı ve hiçbir bilgisi olmayan birine lanse etti sonra o insan aklından defalarca kurmaya başladı ve istem dışı beyni görünmeyenlerin korkuları ile harekete geçirdi. Her gece sesler ve kâbuslar görmeye hatta konuştuğunu zannetmeye başladı. Bunlar hepsi bizim düşüncelerimiz, bizim kurduklarımız. Şunu eklemek istiyorum not olarak; tinsel varlıklar her insana seslerini duyurmaz yahut onlara kendilerine göstermezler. Onları kızdıracak bir eylemin olduğu vakit bu şekilde kendilerini yansıtırlar. Bazı şeylerle yüzleştiğimiz zaman korkularımız silinir. Ki kimi zaman yüzleşmek en etkilisidir.Bir diğer madde ise ’’ ölümden korkma ‘’
‘’ -Ben öldüğüm vakit toprağın altına gömecekler beni ve sonra nelere maruz kalacağım? Hangi hayvanlar kemirecek bedenimi düşüncesiyle bir türlü hazmedemeyiz ölümü. Yahut ne ile karşılaşacağımızın kaygıları vardır. ‘’ Acaba beni neler bekliyor? Ben ne yapacağım? ‘’ vs. vs. emin olun sizler gibi diğer insanlar da ne olacağı konusunda pek bir bilgi sahibi değil. Kimse öldükten sonra tekrar dönmedi bu hayata. Ve bilir misiniz ‘’ yağmurdan sonra toprak kokusu insana huzur verir. ‘’ bunu asli nedeni toprak bizim bir parçamız. Toprağın üzerine çıplak adımlarımızla yürüdüğümüzde bütün kötü olan enerjimizi atarız sonunda bir huzur kaplar içimizi. İşte bu kaygılarımızdan kurtulabilmek için her gün camımızın önünde bir avuç toprak olması, ona dokunarak hissederek bazı şeyleri azaltmamızı sağlar. Ölümden korkmak yahut kaçmak bir çözüm değil. Mevla ne güzel şeyler ihsan etmiş, bahşetmiş bizlere. Ona daha yakın ola bilmek kadar güzel bir şey yok. Az da olsa bunları düşünelim…Ve diğer bir madde ‘’ yaşamaktan korkma ‘’
Hayatta insanın başına her şey gelebilir. İyi şeyler yaşanırken belki kötü olan şeyleri daha fazla yaşarız. Ama emin olun şu hayatta kötü şeyler yaşamaz isek iyiliğin, güzelliğin kıymetini anlayamaz, öğrenemeyiz. Şimdi farz et ki kötü bir gün yaşadın, kavgalar, gürültüler, bağıran insanların ortasında kaldın bu demek değildir ki yarında böyle olacak. Sabır güzelliğe ve mutluluğa ulaşa bilmek için bizlere sunulan bir imtihandır. Ki çoğu insanlarımız vardır her bir zorluğun ortasında yaşamaya korktuğunu artık dayanamadığını düşünerek intihara meyil veriyor. Peki ya sonra? Bunları düşünerek beynimizin belirli köşelerini sınırlamayın. Bırakın kendinizi biraz hüznün koynuna. Zannediyor musunuz dertsiz tasasız yaşayan insanlar var(?) her duvarın köşesinde kendini kaybetmeye meyilli insanlar çok görürsünüz ve bunun yanında bunu göstermeyen ve kimseye lanse etmeyen insanlarda var tabi. Şimdi bırakın ne yaşandıysa geride, yaşamaktan korkmayın aksine yaşadığınız şeyleri sabırla, tebessüm ile yaşayın. Emin olun ki o zaman bu kaygılarınızdan kurtulacaksınız.‘’ İnsanlardan korkma ‘’
İnsan nasıl olur da bir insandan korkabilir? Aslında açıklaması çok kolay. Çünkü kişi kendinden bilir karşı tarafta ki insanın tepkilerini, davranışlarını, yaşayış şekillerini. Bilir ve kaçar zaten. Ama kaçarak, kendi dünyanda gizlenerek yaşayamazsın. Bir müddetten sonra her baktığın suretten ürkmeye-tedirgin olmaya başlarsın. Ki bir söz vardır hepimiz biliriz; ‘’ Hayvanlar koklaşa koklaşa, insanlar konuşa konuşa. ‘’ Konuşalım korkmayalım. Konuştukça ve saygımızı korudukça bu etmenleri ortadan kaldıra biliriz.Hepimizin yaşadığı sonuncu madde ise ‘’ Aşktan ve sevgiliden korkma ‘’
Nitekim zaman öyle bir zaman oldu ki bazen neye inanıp, neye karar vereceğimizi bilmeme durumdayız. Ama her kefeye her insanı koyamayız öyle değil mi? Bazen bu tür korkular insanlara yanlış yapmaya sürükler ve böylelikle kişiler güven duyma yitiğini kaybederler. Önce kendilerine güvenleri biter sonra karşı tarafta duran insanlara. ‘’ Güvenemiyorum ‘’ demezde ‘’ korkuyorum ‘’ der. Ve ardından anlatmaya başlar; ‘’ falanca insanla falanca zamanda bunlar yaşanmıştı bana bunları dedi, yaptı, etti. ‘’ peki, o sırada sen neredeydin değil mi? Kişi kendini suçlamaz ve beynin tüm yerlerine korkuyorum duyusunu yerleştirir. Onca güzelliğe kapatır kalbini, zihnini. Sonra ya yalnızım ya da korkuyorum diyerek kendini telkin etmeye, bu durumu kabullenmeye başlar ama isyan evreleri artış gösterir. Şükür etmeyi unutur, küfürler sığdırır, neden olmuyor der, neden ben diyerek yaşamdan tat almaz hale gelir. Ve yukarıda belirtmiş olduğum korku maddeleri sevgisiz yaşan insanın her biri farklı boyutlarda başına gelmeye başlar. Aslında bunların hepsi kendi içinde ayrılmaz bir bütündür. Başarısız olacağımıza inanırsak evet başarısız oluruz. Karanlıkta uyuyamadığımıza inanırsak evet karanlıkta uyumayı bırak camdan bakamaz hale geliriz. Aslında çok basit bir şey bu ‘’ hayatta neye inanırsak o olur. ‘’ Bizi korkularımız teslim almasın, bizi güzel düşüncelerimiz teslim alsın.Ve asla kaçınmayın yarına güzel bir not bırakmaktan; yarın her şey çok güzel olacak…
Eklemek istedikleriniz ya da kafanızı da oluşan korkularınız varsa bir yorum bırakın sayfaya… Birlikte yenelim. Korkusuz güzel günler sizinle beraber olsun…
Z.Z.D / 2016 - Şubat 26
YORUMLAR
Peki siz bunların ne kadarını uyguluyorsunuz. Yani insan korkma yani aşktan sevgiden korkma ve yine yani gorunmeyenlerden korkma. Aslında bunların hepsi gorunmeyenlerden korkma ve yani biz bilmediğimiz şeylerin esiri olmuyormuyuz?
Mesela; siz hiç mi karanlıkta yalnız kalınca tedirgin olmuyorsunuz. İzlediğimiz hiç mi filmden etkilenmediniz mi? Açıkçası ben köye gittiğimde ve gece vakti bırakın aklıma birseyi getirip korkularım ona sığdırmayi. Eve nasıl korkarak gittiğimi ve okuduğum duaları bir Allah bilir bir de ben.
Bu arada korkmak insanı bir duygudur. Sevmek öyle. O yüzden siz siz olun. Sevgiden korkun. Görunmeyenlerden korkun. Mesela insanları sizi sevmelerinden değil sizi seven insanları kırmaktan korkun.
Şu zamanda korkudan başka hangi insani duygumuz kaldı ki?
ANSIZIN tarafından 4/14/2016 12:29:26 AM zamanında düzenlenmiştir.
Zên
Açıklayacak olursak şöyle kısaca özetleye bilirim.
Açıkçası hemen hemen uyguluyorum yazdıklarımın her harfini. Şu kadarını söyleye bilirim '' insan bilmediği ve yaşamadığı sadece duyduklarından etki altında kaldığı için korkar. '' Kaldı ki bunu tetikleyen '' beyindir. '' Bilirsiniz ki beyinde bulunan sinyaller neye karşı tepkiniz varsa onu tetikler ve ortaya sonucunda korkular, cesaretsizlikler ve kendine güvensizlikler meydana gelir. Bununla yüzleşmek ya da beyini kontrol haline almak sizin elinizde. Size kısaca bir yaşadığım anımı paylaşmak istiyorum;
Evde yalnız kaldığım zamanlarda (15 gün) bütün evin ışıkları açık uyurdum. Acaba biri var mı benimle diye düşüncelere girerdim ve ev bahçe içinde olduğundan ses duymak daha fazla. Ama ben bunu yenmek için bütün ışıkları kapattım evin içinde dolanmaya başladım. Baktım kimse yok- zaten kim olabilirdi ki? :) Şuan yalnız kaldığım zamanlarda ışıkları açmaya bile gerek duymuyorum.
Korkmak güvensizliktir. İnsani duygular; özlemek, hasret çekmek, dua etmek, açlık hissi, susuzluk hissi vs. vs. İnsani olan duygumuz sadece ‘’ korku ‘’ dersek diğer hislerimiz ne olacak peki? Sevgiden korkulmaz, yarını bilemediğimiz için tedirgin oluruz. Ve elbette diğer maddeler içinde…
Siz siz olun hiçbir şeyin sizin korkutmasına izin vermeyin emin olun işte o zaman hayatın tadını ve farklılıkları yaşamış olursunuz.
Her dem saygı, dua ile.
saygıdeğer genç arkadaşım adeta bir Freud bilgeliği düzeyinde korku, korkular konusunda bir anlatı yapmışsınız. okuduğum psikolojik ve dini konuları işleyen kitaplardan edindiğim bilgilerle anlatınız bire bir örtüşüyor. ne güzel akıcı bir anlatı. kutluyorum sizi ve kaleminizi.
korkular olacaktır. korktuğumuz olayların üzerine üzerine gitmek, deyim yerindeyse bizi korkutan olaylarla yüzleşmek en iyisi.
bilgilenmek, bilimi kendimize rehber alır ve olayların kökenine inersek ve de öz güvenimizi artırırsak korkularımızı azaltabiliriz umarım. yaşamın bize yüklediği rollerimize iyi çalışırsak başarısızlık korku ve diğer korkuları da yenme yolunda hayli yol alırız umuyorum derken bilmem yanılıyor muyum?
saygımla...
Zên
Teşhişleriniz çok hoşuma gitti açıkçası. Anlaya bilme ve güzel deyimler güzel. Bazen yazmak bir şeyleri anlatma dile getirme kavramlarıdır. Lakin bir şeyleri doğru anlatmak okuyucunun anlaması ve hissetmesidir. Kendi adıma bunu yapmak çok güzel bir duygu.
Çokça Teşekkür ederim,
Duâ ile.
korkularımızdan emin olmak için uyanık yatmaktansa ' bize korku verecek düşünce ve nedenleri ortadan kaldırmak daha uygun olur düşüncesindeyim. en büyük korkum şiirsiz kalmak :) seviyorum burada sizin kadar değerli yazarların ve şaiirlerin şiir ve yazılarını okumayı. .. ve şiire devam diyorum .. paylaşımlara devam diyorum .
tebrik ve selamlarımla.
Zên
Hoş geldin can kız... Ne güzel ki insanın okuyucularının olması.
Evet bazı zamanlarda '' Korkularımızın nedenlerine inerek onları bir nebze en aza düşürmek. '' Görüyorum ki kimi insanlar bunu yapamama durumundalar. Nasıl ve neden hiç bir şey anlayamama. Bende bunun için böyle bir şeyler yazmaya karar verdim. Ve sizlerin önüne sundum.
Sana kısa bir şey anlatmak istiyorum - kendim ile alakalı -
Yıllar öncesinde Benim korkudan çok kaygılarım vardı; '' ilerde şiir yaza bilecek miyim? Yoksa körelecek mi kalemim vs. vs. '' ama ne oluyor biliyor musun? Elbette yazamadığım durumlarım ve anlarım oldu zaman zaman duygu yoğunluğumun az olması yahut çok olmasından kendimi veremediğim susmak istediğim anlar ama hiç bir zaman yazmadığım bir anım olmadı. Nerede bıraktıysam devam ettim yazmaya. Nerede kaldıysa sözlerim oradan yeniledi kendini...
Bunun için korkmamalısın :) Şiirler kendini unutmaz, sen kendini unutsan bile.
Çokça sevgi ve duâ ile...
Saçmalıklar çağı’’ korkular bir kadeh içinde bir yudumluk. Oysa korkular ,ayrılık çanlarından sonra geride kalan ilahi iniltiler gibi… Susma korkularına ,susma ! BirGün korkularınızın tarifi ölüm olacak ve en çok ölüm beni bunca güldürecek…
Nasıl bir korku istersiniz, nasıl korkmak istersiniz ? Korkuların zamanla sizi esarete alacağından korkuyor musunuz ?Korkmayın o yaşıyor… O yaşadığı sürece korkularınız yavaş yavaş sizin hayatınızdan geçecek… Ama bir yolcu gibi, ama bir yoldaş gibi, ama en yakın bir kan bağı gibi… Ama gelip geçecek.. Ta ki ölüm sizi korkutana kadar, ta ki ölümü yaşayana kadar…
Hiç’Kimse korkuları yenemez… Ancak korkularınıza alışır onlarla dost olabilirsiniz.. Ama mutlaka sizi o dost karanlıklarda , karanlığınız da sizi yakalayacak..
Bak, o öldü.. Şimdi korkma sırası sizde ...
Not: Yazı ara boşluklarını biraz daha kapatırsanız dikkatin dağılmasını daha aza indirebilirsiniz.. Zira uzun yzılar bu sitede pek okunmaz…Sadece bir tavsiye.. Fakat yazı ve sayfa düzeniniz mükemmel…
Tebrikler…
saygılar
Zên
Elbette '' korku '' unsurları hayatımızın parçası onları yok saymak bencillik gibi bir şey olur. Ama benim anlatmak istediğim sürekli korkuları göz önünde bulundurarak kişinin kendi benliğinin dışına çıkması.
Ki öyle insanlar gördüm ve şahit oldum ki zamanla korktuğu şeyler yüzünden sevemez hale, uyuyamaz hale gelmişler.
Şimdi bu insanlar(ımız) korkarak bu duyuyu en aza indirgemeyerek sonucunda iyi şeyler yaşayacağını zannımca savunamam.
Ben korkmamayı bazı şeyleri test ederek öğrendim. :)
Uyarılar ve tespitler içinde teşekkür ederim, renk kattınız sayfama.
sevgi ve dua ile.