KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 1828 Okunma
- 21 Yorum
- 7 Beğeni
Rüyalar Gerçek Olur Mu?
Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.
Kızlarım yarıyıl tatiline geldikleri zaman dünyalar benim oluyor. Onların cıvıl cıvıl sesleri bana enerji katıyor. Gelişlerini dört gözle bekliyorum. Bu dönem tatilinde olduğu gibi.
Bir önceki geceden plan yaptık. Çarşıda ki alışverişin arkasından o taraflarda oturan Fatma Hanıma uğrayalım diye. Ertesi gün geç saatte yapılan bir kahvaltı arkasından keyifle içilen kahveden sonra çarşıya gitmek üzere arabadaydık. Kızlar alacaklarını listelemişlerdi. Öyle olmasaydı işimiz çok daha uzun sürerdi.
Memleketimde Suriyeli göçmenlerden dolayı adım attığımız her yer artık çok kalabalık. Bunu düşünememiştim. Kalabalığın etkisi ile alışveriş işimiz oldukça uzadı. Yorulduğumuzu anladığımda simit evi ve çay teklifime kızlar sevinerek evet dediler. Fatma Hanıma uğrama işi olmadı diye üzüldüm aslında.
Sıcacık poğaçaların kokusunda en yakın simit evine girdik servislerimizi alıp masamıza geçtik. Bir yandan poğaçalarımızı yiyor bir yandan da yaklaşık dört aydır neler olup bittiğini birbirimize anlatıyorduk. Karşılıklı sohbetin tadını hiçbir şey vermiyor. Sürekli telefonda konuşmamıza rağmen meğer ne çok söz biriktiriyormuşuz birbirimize. Bir ara kızlarım kendi arasında lafa daldı. Ben de kendime ikinci çayı söylemiş, onları dinliyordum. Omzuma dokunan bir elle kafamı arkaya çevirdim.
_Off of dünya dünya gerçekten yalanmışsın dünya
Bunları söyleyip yanımdaki masaya geçen yaşlı teyze ile kısa bir bakışma yaşadık. İkimiz de birbirimize gülümsedik. Teyze kendine bir peynirli açma ve çay söyledi. Oturduğu yerden bana bakarak konuşmaya başladı.
_Keşke şuan senin gençliğin bende olsa enerjin bende olsa neler neler yapardım
Elime yeni söylediğim çayımı alıp kızlarımdan izin isteyerek teyzenin masasına yöneldim.
_Oturabilir miyim?
_Otur da dertleşelim biraz
_Sen anlat ben dinlerim seni
_Vaktin varsa en başından anlatayım vaktin yoksa da şöyle özetleyeyim
_??
_Dünyaya geldim acı, yaşadım hep acı, gidiyorum artık yine acı
_Çok zor şeyler yaşadığın gözlerinden belli oluyor teyzem, izin ver kâğıt kalem çıkarayım sen anlatırken ben not alayım. Olur mu?
_ Olur kızım neden olmasın. O zaman en başından başlıyorum ben de.
Senenin kaç olduğunu bilmem ama o zamanlar on yaşındaydım. Köyümüz çok güzeldi. Ben ve üç kız arkadaşım koyunlarımızı otlattığımız yerde sohbet ediyorduk. Ayşe elleriyle bulunduğumuz yerden biraz uzaktaki dağın yamacında ki mağara gibi bir yeri göstererek haydi bugün oraya gidelim hep merak ediyordum. İçinde ne olduğunu görmek istiyorum dedi. Ben ve üç arkadaşım mağaraya doğru gittik içeri girdik. Yeni bir yer keşfetmenin heyecanı ile mağarada bağırmaya ve zıplamaya başladık. İşte o an ne olduysa oldu. Mağara bir anda çöktü. Bayılmışım. Kendime geldiğimde başımda köyümüzün ebesi vardı. Tüm köylü başımızdaydı. Ebemin sözleri hala kulağımda çınlar.
“ Bu kızın ya göreceği gün ya da çekeceği çile var”.
_Benimle beraber mağaraya giren arkadaşlarım kurtulamamış, bir tek ben sağ kalmışım. İşte bundan sonrasına sen karar ver. Gün mü görmüşüm çile mi çekmişim?
Söyledikleri ilgimi daha çok çekmişti. Sandalyemi onun yanına yaklaştırdım. Elimde defterim ve kalem dikkatlice not alayım bari diye düşündüm.
_ On iki yaşımda amcamın hanımının zoru ile elli yaşında birisi ile evlendirildim. Düğünümüzde oyun oynuyoruz sanıyordum. Neyse ki adam bana karısı gibi değil evladı gibi davranıyordu. Amcamın hanımı sürekli bize gelip gidiyordu Beni o adamla evlendirdiği için de çok mutluydu ayrıca.
Yaz ayları çok sıcak olur, geceleri damda yatarız biz. Bir gece damda yatarken farklı sesler duyup uyandım. Kafamı çevirip karanlıkta ne olduğunu görmeye çalıştım. Amcamın hanımı ve kocam ( ben ona hep yavuz emmi demiştim) aynı döşekte yatıyorlardı. Ama kıpır kıpırlardı. Anlayamamıştım. Evin içine indim bütün uyuyanları uyandırıp yukarı çıkmalarını söyledim. Ev ahalisi gördükleri karşısında dehşete düşerek ikisini birden köyden sürdü. Küçüktüm ve olayları anlamıyordum. Amcam babamın yüzüne utanarak bakıyordu artık.
İlk evliliğim böyle sonlanmış oldu. On altı yaşımda ikinci evliliğimi yaptım. Yaşı daha çok yaşıma uygun birisiyle hem de. Köylerde geçim zordur. Evlendikten bir süre sonra kocamla beraber şehre gittik. İkimiz birden var gücümüzle çalışmaya başladık. Ben ikinci çocuğumu şehirde doğurdum. Hem çocuk büyüttüm hem de elimden hangi iş gelirse çalıştım. İlk evliliğim bittikten sonra okuma yazma öğrenmiştim. Şimdi hem çalışıyordum. Hem de okuma yazmamı ilerletiyordum bir yandan.
Bir gün kocam Almanya ya gideceğiz, arkadaşlarım her şeyi hazırladı dedi ve gittik. Çok uzun süre orada kaldık.
“Bir başka gün sana Almanya’da yaşadıklarımı anlatırım. Bugün sadece hayatımın özetini anlatıyorum.” Dedi bu arada
Almanya’da da dört çocuğum oldu. Kocamı orada kaybettim. Aradan yıllar geçti. Çocuklarım yavaş yavaş Türkiye’ye dönme zamanımızın geldiğini söyleyince hep beraber toplanıp geldik. Yurt dışındayken, biriktirdiğimiz paralarla buralara yönelik yatırım yapmıştık. Mali durumumuz oldukça iyiydi. Ben çocuklar arasında ayırım yapmadan kocamdan kalan malları ve bana düşen malları hepsine paylaştırdım.
_Keşke paylaştırmasaymışım kızım. Ben onları büyütürken ne çok zorluk çekmiştim. Altı evladımdan hiç birisi beni anlamadı.
_Bak ben yetmiş dokuz yaşındayım. Bundan sonra daha ne kadar yaşarım Allah bilir. Evlatlarıma yine de varsa hakkımı helal etmek istiyorum ama çok üzülüyorum. Bu yaşımda küçücük bir kiralık eve sıkıştım kaldım. İyi ki emekli maaşım varmış. Kendime bir yardımcı kadın tuttum onun sayesinde bütün işlerim yapılıyor. Allah’a şükür ki o kadın çok iyi niyetli çıktı. Bugün çok sıkılmıştım. Birde ben göreyim çarşıyı pazarı diyerek yardımcımla beraber buralara kadar geldim.
_ Aslında biliyor musun? (sesini burada iyice azaltarak ve kimsenin duymadığına emin olmak için etrafına bakındıktan sonra)
_Ben seni rüyamda görmüştüm. Bana rüyamda buraya gelmemi söylediler. Seni ve kızlarını gösterdiler rüyamda bana. O yüzden sana dokunarak geçtim bu masaya.
Ben son sözleri duyunca şaşkınlıktan dona kalmıştım. Teyze kendi telefonunu bana uzatarak buraya kendi telefon numaranı yaz, benim numaramı da kendine ekle dedi otoriter bir tavırla. Hipnotize olmuş gibi söylediklerini yaptım.
_Bundan sonra ben anlatacağım sen yazacaksın kızım. Bana bazı şeyler rüyamda gösterilir. Seninle irtibatı kesmeyeceğim.
Dedi
Kızlarımın sesi ile diğer masaya döndüm.
_ Anne hava kararmak üzere artık eve dönelim.
Teyzeden izin istedim. Onu da gideceği tarafa bırakabileceğimi belirttim. Yardımcısının gelip alacağını o yüzden beklemek istediğini söyledi. Beni yolcu etmek için ayağa kalktı. Elini öptüm. Bana sıkıca sarıldı
_Sen benim “rüyamsın” bundan sonra birbirimizin yolunu aydınlatacağız. Diye fısıldadı
Gülhun ERTİLAV
YORUMLAR
Rüyalar Gerçek Olur Mu? adlı öykümü günün öyküsü seçen
Edebiyat Defteri Yönetimine, okuyan yorumlayan tüm kalem arkadaşlarıma teşekkürler, saygılar
geç kaldım ama kutlamaya yetişdim saygılar güzel kalem
su_misali(Gülhun Ertilav)
çok teşekkür ederim Tacettin abim
saygı ve hürmetler
Benim de bazen rüyalarımı bire bir yaşadığım olur.
Yazıyı ilgiyle okudum.
Yaşarken çocuklarına malını vermek sonucu
çok yaşlı bu duruma düşüyor.
Bir ana on çocuğa bakar da
on çocuk bir anaya bakamaz.
Duya duya bunun böyle olduğunu öğrendik,
gördük.
Tebrikler Gülhun hanım,
sevgilerimle..
su_misali(Gülhun Ertilav)
Nazik Hanım
Allah yaşlı teyzeye ve onun gibi olan bütün yaşlılarımıza yardım etsin
değerli yorumunuza teşekkürler
sevgiler
su_misali(Gülhun Ertilav)
Ayşe Hanım değerli yoruma teşekkürler
sevgiler
Bazen rüyalar gerçek olur.Yaşanır ve yaşatılır.
Güzel ve içten duygularla yazılmış bir hikaye.
Güne seçilmesi de hak etmiş zaten.
Başarılarını dilerim.Selamlarımla..
su_misali(Gülhun Ertilav)
Kemal Hocam
değerli yorumunuza çok teşekkür ederim
saygılarımla
Çok duygulandım.
Ben şurasını aldım. Çocuklarının vefasızlığını. Belli ki kadıncağız çok yalnız. yaşlılıkta yalnızlık zor. Allah yardımcısı olsun inşallah.
Bence gerçekten rüya görmüş olabilir. Ne mutlu size ki rüyalarda bile insanlara yardımcı olabiliyorsunuz.
Bu anıyı okurken yaşadım...Tebrikler..Güzel yüreğinize sevgiler Gülhun Hanım...
su_misali(Gülhun Ertilav)
O teyze inşallah bundan sonra iyi günler görür, duam hep bu yönde
teşekkür ederim Nilüfer Hanım, değerliydi yorumunuz
sevgilerimle
"Keşke şuan senin gençliğin bende olsa enerjin bende olsa neler neler yapardım"
Bilmem yanılıyor muyum?
Hayatın paradoksal yanı düşündürdü bu söz uyarınca
Şu kadar ki;
Teyze genç olsa, sizin gençliğinizle yaparım dediklerini yapabileceği enerjiye sahip olacak belki ama bu sefer de o yaparım dediklerini yapabilmesini mümkün kılacak deneyim, birikim ve imkâna ihtimal sahip olmayacak
Ya da tam tersi ileri yaşta deneyim ve maddi olanağa sahip olur kişi bu kez de sağlık, enerjiklik ögeleri el vermez, kim bilir
Usta bir kalemden akıcı, etkileyici, dil ve anlatım incelikleriyle bezeli, Gaziantep'in baklavası kıvamında bir yazı okudum
Açıkçası, bugüne kadar takip etmemenin mahcubiyetini duydum inceden
Sayfanızda şöyle bir gezindim de; şiir ve nesirde ders notu teşkil edecek bir gönül sayfası buldum açıkçası
Görünen o ki; evreninizde erimeden tama ermek mümkün değil
Güne gelen yüreğe, emeğe, kaleme, kelama selam ve saygılarımla hanımefendi...
levent taner tarafından 2/16/2016 3:37:40 PM zamanında düzenlenmiştir.
su_misali(Gülhun Ertilav)
Levent Bey
"gençlik bilse, ihtiyarlık yapabilse" diye bir söz duymuştum sanırım çok doğru
onur verdi yorumunuz, teşekkür ederim
saygı ile her dem
Öncelikle günün yazısını ve yazarını can-ı gönülden kutluyorum.
Değerli arkadaşım bence sizde farklı ve değişik bir Allah vergisi var. Daha önceki bir yazınızda da yetmiş yaşlarında ikinci baharını yaşamak üzere olan bir bayanı anlatmıştınız ya o bayan mesela herkese kolay kolay anlatılamayacak bir sırrını size anlatıvermişti hemen. Bu kez de bir başka yaşlı sizi rüyasında görüyor.
Mesela benim oğlum. Gaziantep'te sizle tanıştıktan sonra günlerce ''Baba çok harika insanlar'' diye sizi anlattı. ( Ki ben biliyordum zaten )
Bence o sizin sıcaklığınız ve samimiyetinizden kaynaklanıyor. Ve bence o teyze bir rüyada sizi görmemiş olsa bile öyle bir hikaye uydururdu sırf sizinle dost olmak için.
Değişmeyeceğinizi biliyorum ama yine de ''Hep böyle kal. Hiç değişme e mi'' Diyorum.
Selam ve sevgilerimle.
su_misali(Gülhun Ertilav)
Sami Hocam,
iyi midir kötü müdür, bilemiyorum ama bu aralar beni gören bir şeyler anlatıyor sürekli
Aslında seviyorum benden yaşça büyük olanların sohbetini, tecrübelerini dinlemeyi
Cihangire de çok çok selamlar Gaziantepten
teşekkür ederim değerli yoruma
saygı ve hürmetler hocam
su_misali(Gülhun Ertilav)
teşekkür ederim
saygılar
Her daim büyük zevkle ve hayranlıkla okuduğum kıymetli bir kalem ve hayata dair çok naif bir sunumla, insan çok şey katan.
Kaleminizi saygıyla selamlıyorum sevgili Gülhun hanım.
Yüreğinize sağlık değerli hocam.
Yürek dolusu sevgilerimle...
su_misali(Gülhun Ertilav)
gerçekten kalp kalbe karşıymış :)
teşekkür ederim Gülüm Hanım
sevgiyle
Gülüm Çamlısoy
:-)
sevgilerimle yeniden...
HARİKA TEK KELİME İLE MÜKEMMEL MALESEF KİMSE KİMSENİN YAŞADIĞINI BİLEMEZ HEPİMİZİN VARDIR GEÇMİŞİNDE KARA TARAFLAR YAZIK TEYZEYE ALLAHIM YARDIMCISI OLSUN AMA BEN ANLATIM TARZINA TAKILDIM SANKİ YAŞADIM YÜREĞİNE SAGLIK ŞAİRE
BİR GÜN BENDE HAYATIMI YAZMAK İSTİYORUM AMA KİMSENİN KALBİ DAYANMAZ DİYE KORKUYORUM BAKALIM NE ZAMAN KISMET OLACAK YAZMAK BANA
su_misali(Gülhun Ertilav)
Rüya Hanım, bence bir an evvel yazmaya başlayın, en azından aklınıza gelenleri kısa notlar alın
teşekkür ederim değerli yoruma
sevgilerimle
KeLeBeK EtKiSii
ben yaşarken zor dayandım okuyanlar nasıl dayansın
Çok uzun süredir rastlamadığım, duymadığım, okumadığım çok ilginç bir olaya rastladım yazıda. Bence de çok ilginç. İnsanın kafasını allak bullak ediyor.
Tebrikler.
su_misali(Gülhun Ertilav)
ben de sohbetim esnasında şaşkınlıkla dinledim gerçekten
teşekkür ederim Fikret bey
saygılar
Oncelikle yazinizi buyuk bir keyifle okudum heleki bu birde gercek hayat hikayesi olunca ders cikartma amacli olus nedeniyle....Evet ruyalara inananlarin basinda olanlardanim bir cok seyi gormekte olusum uzun seneler beni rahatsiz etti dr lara kadar basvurdum . Bana bunun bir vergi oldugu soylendi oyleki calistigim yerde gencler cogu zaman bana bizi ruyanda gordunmu diye sorarlar........Gelelim sizing guzel yaziniza cok duygulandim rahmetli annem sunu devamli soylerdi " Bir anne 10 evlada bakar ama 10 evlat bir anne'ye bakamaz " diye uzulurdum ve genclik yillarimda anlamazdim . cok aci allah kimseyi kimsenin eline dusurmesin ........Sizi gonulden kutlarim sevgiyle coskuyla kaliniz.
su_misali(Gülhun Ertilav)
doktorlara inanın, akışına bırakın bu özellik herkeste bulunmuyor çünkü
teşekkür ederim değerliydi yorumunuz
selam ve sevgiler
Rüyalar Gerçek Olur Mu?
Ben rüyalarımı, yaşayan biri olarak evet diyorum.Birçok şiirimin birkaç dizesi rüyalarımın eseridir.Uyanırım derhal aklımda kalanı yazarım.Yatağımın baş ucunda defter ve kalemim mevcuttur o yüzden. Gülhun hanım çok güzel bir anlatımdı, gün içinde okumuştum, genelde yeni yazıları mutlak okumaya çalışırım. Tabi ki, her birine yorumla yetişemiyor ınsan, gelşi güzel yorum yazmayı da sevmeyen biriyim ,az da olsa öz olsun hakkını vermeliyim . Başlık benim için çok önem taşır, ilgimi çekmişti zaten...
Bu arada teyzemizin şu sözleri çok önemli bir mesaj.
''Bak ben yetmiş dokuz yaşındayım. Bundan sonra daha ne kadar yaşarım Allah bilir. Evlatlarıma yine de varsa hakkımı helal etmek istiyorum ama çok üzülüyorum. Bu yaşımda küçücük bir kiralık eve sıkıştım kaldım. Ne kadar hazin bir durum bir anne için, ve anneliğin güzelliğine ne demeli, çok üzülüyorum ama, gene de evlatlarıma hakkımı helal ediyorum diyor.! İşte teyzemizin söylemi gerçekler. Ne çok anneler ve babalar bu durumda kalmaktalar. Güzel yazınızın ve teyzemizin hazin hayatının etkisindeyim..Tebrik ederim ...
Sevgilerimle...
su_misali(Gülhun Ertilav)
Oya Hanım
O teyze bana bunları anlatırken ağladım, sohbetimiz sık sık gözyaşları ve birbirimize sarılmalarla kesildi.
teşekkür ediyorum değerli yorumunuza
sevgilerimle
su_misali(Gülhun Ertilav)
Teşekkür ederim uğur böceğim
dostlarımın beğenmesi mutlu etti beni
sevgimlesin
yazar arkadaşım, bir türkü anımsadım bu anda" Anadolu'dan geldik" diye sözleri vardı. evet bizler Anadolu'nun çilekeş insanlarıyız. ekmek evet evlerimize ekmek getirebilmek adına köylerimizden kentlere taşındık. yer karasının acı gurbetlerini yaşadık, yaşıyoruz. kentleri köy yaptık. oysa köylerimizde bir güzel kültürümüz vardı...
esin periniz halkımızın hüzünlü yaşamını dillendirdiğinizde hep yanınızda olsun. yazım yaşamınız bizleri böylesi realist anlatılarla yüzleştirsin. kutlarım.saygımla.
su_misali(Gülhun Ertilav)
çok teşekkür ederim İbrahim bey, yazılarım gerçek yaşamdan olduğu için anlatımda realist oluyor o zaman
değerliydi yorumunuz
selam ve saygılar
su_misali(Gülhun Ertilav)
teşekkürler
saygılar
su_misali(Gülhun Ertilav)
teşekkür ediyorum hocam
yazdıklarım hep yaşamın kendi içinden
saygılar
"Rüyalar gerçek olur mu?"
Bu yazıyı okuduktan sonra,
"Evet olur" diyeceğim bundan sonra...
"Teyzeciğim loto mu oynasam, piyango bileti mi alsam"
diye sorsaydınız keşke...
Kendinize has üslubunuzla sıcacık bir öyküydü.
Teşekkürler.
Selam ve Saygıyla.
su_misali(Gülhun Ertilav)
öyle çok şaşırmıştım ki sormak aklıma gelmedi Bedri Bey, O teyze bana daha Almanya yaşamını anlatacak
kim bilir belki o zaman :)
teşekkürler
saygılar
Yazılarınız çok içten,
severek takip ediyorum :)
bu arada ben rüyalara inanırım :)
Ayşegül AKTAĞ tarafından 2/15/2016 11:20:13 AM zamanında düzenlenmiştir.
su_misali(Gülhun Ertilav)
çok teşekkür ederim Ayşegül Hanım
sevgiyle
Çok etkileyici. Gerçek yaşanmışlık mı ? Neler oluyor ama biz farkına varamıyoruz. Kutlarım
su_misali(Gülhun Ertilav)
birebir yaşadığım bir olayı kaleme aldım
yaşamadığımı yazmıyorum genelde
teşekkürler değerli yoruma
selam ve sevgiler
