KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 672 Okunma
- 3 Yorum
- 0 Beğeni
yalnızlığımla başbaşa....
Yalnızlık ne tuhaf bir duygu..!!! Bazan hayattan o kadar bunalır ki,insan yalnız kalmak için bahaneler arar...Bazen da yalnızlıktan o kadar şikayet ederiz ki,yalnızlığımızı paylaşmak için duvarlarla konuşuruz...Ama her yer taş duvar,ses çıkmaz..Kendi sesin duvara çarpar ,yine sana döner..İnsan kalabalık içinde bile yalnızlık çeker mi???Vallahi çeker..
Ama ben yalnızlığı seviyorum...Kendimle baş başa...Kimseye hesap vermeden,o ne diyecek,bu ne düşünecek,diğeri nasıl anlayacak demeden yaşamak .... doğrusu bu mu onu da zaman gösterecek sanırım...
Yalnızlık,kendi başına o kadar anlam yüklemiş ki,sözlükler yetmez,cümleler anlatmaz ....yıllar geçip gidiyor,saçlarımıza aklar düşüyor...yalnızlık çökmüş içime ....gözüm bakar ,dilim durur,içimde kalmış uhte ,yaşanmamış aşklar...sen kapımı çalan bu yalnızlık,girdin hayatımdan içeri...kalbimdeki aşkları hiçe sayan..
hayat bakmadı hiç yüzüme.şu gönlüme yalnızlığı reva gördün...yalnızlık yoldaşım,arkadaşım oldu...
YORUMLAR
Nitekim yalnızlık zor, kendin sectiysen bu yolu ne ala surersin sefa, yoksa olur sana cefa.
Tutunamadığın yer, şükreder…sonra Şükür kendinden geçer…Önce seni sonra sensizliği diler.. Ama yine seni ister…Sonra şükür ‘’ sana şükreder’’ ve seni ister…
Seninle başlar yalnızlık. Yalnız olduğundan değil; yalnız, sadece duygularına şükreder…Bundan sonra sensizlik duvarlara işler…Ahhh yalnızlık ahh !!!
Ama biliyor musun ? Yalnız kalan sen, bir süre sonra kalabalık ister, o zaman bile yalnızlık duygularına işler.. İnsan yalnız doğarken yine yalnız gider… Gideceği yerde onu bekleyen Hiç’kimse hep kendine şükreder…
Saygılar…
