vasatiyet

• 4 Şubat 2016 Perşembe 03:42:15

bilerek kırıyorum belki kalbin akıtır zehri
kendini gösterememenin sebebiydi bu belki amacının olmaması çevrendeki her şeyi kullanmanı gerektirdi sanki bir araç. uzun cümleler yazsamda anlayan az.
hiçbir hazırlık yapmadan bir girişimde bulunmanın sonucu muydu bu vasatlık zira boka sarıyorsunuz.
yüzde yüz kusursuz bir adamdan mı bahsetmeliydim ilgi çekebilmek için. kimse keşfe çıkmadı mağaramda kendimken öldüm. şimdi zaruret görebildiğimiz her alanda koku gibi. beynimdeki parselin dışına çıkmamalıydım. her halükarda bir kılıf bulmak zor uydurmak diğil. Kelimelerin artık beni boşalt diye bağırdığında hoş yazılar çıkıyor ortaya diğer türlüsü tecavüz olur. düşünceler sahici diğildir çünkü. Olayı çözümlemek sonuçlanmayı doğurduğunda yanlışın veya doğrunun bir bebek gibi zırlamasını duyabiliyorsun. Keşke kaçmak istemeseydik nasılsa olmuyor istenen. bulunan durumlardan çıkar hep konular temalar.. yalnızlığın bu kadar baz alınması bundan.
Bazen içinden yükselen ’’evet, işte bu!’’ hissini hiç yaşamamış olmanın verdiği ’’(1) yeni duygu kaybım’’ var. Evren bunu bana borçlu. gerçi hangi hissiyatı yaşadık doğru düzgün aşkı bu kadar özlerken.
kemiklerim sızlıyor artık, göremedim.. sulamayı unutmayın üstümü..