ÇÖZÜM ÇÖZÜM SANA SÖZÜM.

• 4 Şubat 2016 Perşembe 00:35:51

Yaklaşık kırk senedir ülkenin adeta makus talihi oldu bu terör belası. 1980 ihtilali öncesinin mizah dergilerinde ‘’Apoçiler’’ olarak alay konusu edilen bir terör örgütü o günden bu güne geldiğimizde artık ‘’Bir avuç çapulcu ‘’ olmaktan çıkıp ‘’Müzakere’’ için karşısına oturmamız gerektiği söylenen bir güç haline getirildi.

Ufacık bir kartopu iken bu gün bir çığ haline gelen bu terörü niçin kökünden kazıyamadık?

Tarihimize baktığımız zaman bu tür ayaklanma ve isyan durumlarında hep iki yola baş vurduğumuzu görüyoruz. Bunlardan biri ‘’Vur kurtul’’ yöntemi, öteki ise ‘’Ver kurtul’’ yöntemi.

Mesela Celali İsyanları ve benzeri isyanlarda ‘’Vur Kurtul’’ yöntemini kullanmışız. Vurmuşuz, belki bir müddet için o sorundan kurtulmuşuz ama o ruhu öldürememişiz. O ruh karşımıza asırlar sonra Koçgiri ayaklanması, Dersim Ayaklanması ve en son olarak da Gezi ayaklanması olarak çıkmıştır.

Sırp İsyanı, Yunan İsyanı gibi olaylarda ise en sonunda ‘’ Ver Kurtul’’ demişiz ve vücudumuzdaki kangrenli bölgeyi vererek kurtulmuşuzdur arkasından ‘’ Ah Selanik, Ah Tuna Boyları, Ah Sofya ‘’ Diye ağlaya ağlaya.

Bazen vurarak kurtulamayınca vererek kurtulmaya çalışmışız, Kavalalı Mehmet Ali Paşa İsyanında olduğu gibi.

Bazen isyan eden bir asiye Beylerbeyilik ve paşalık vererek kurtulmuşuz.

Bazen ‘’ Biz koruyamıyoruz sen bizim adımıza koru’’ demişiz Kıbrıs ve 12 Adayı kurda teslim edilen koyun gibi vermişiz.

Bazen ‘’Hem vur, hem ver kurtul’’ demişiz 1974 de Kıbrıs’ı hem vurmuşuz, hem de üçte ikisini vererek kurtulmuşuz ‘’ Tamamı gideceğine bari üçte biri bizim olsun.’’ Diyerek.

Başka bir yöntem bilememişiz. Aklımıza da gelmemiş.

Pkk terörü için ‘’Ver kurtul.’’ Demek mümkün değildi. Çünkü ‘’ Vur gerilla vur Kürdistan’ı kur’’ diyerek işe başlayan bu örgütün hayalindeki Kürdistan zannedildiği gibi sadece doğu ve güneydoğu Anadolu’yu kapsamıyordu. Bunu gerçi çok çok seneler sonra Selahattin Demirtaş ‘’ Fethiye kimsenin babasının malı değildir.’’ Dediğinde anlamış değildik ama resmi açıklama o dönemde geldi. Yani ‘’ Vur gerilla vur, Kürdistan’ı kur’’ diyen örgütün ideali Türkiye’nin tamamıydı aslında. Dolayısıyla pkk dan kurtulmak için ‘’Ver Kurtul ‘’ modeli geçerli bir model olamazdı. Nitekim 2015 de yapılan her iki seçimde Kürtçü HDP nin İstanbul’da yani Türkiye nüfusunun yaklaşık beşte birinin yaşadığı bir şehirde Türkçü MHP den daha fazla oy alması bize gösteriyordu ki ‘’ Ver Kurtul’’ desek bile nereyi vereceğiz? Türkiye’de olmadıkları yer yoktu ki. Hem efendim mesela Türkiye’nin en önemli petrol bölgesi olan Batman’ı niçin vereyim? Hepsinden önemlisi de Türk ve Kürt o kadar birbirine girmişti ki kime ‘’Sen Kürtsün, Kürdistan’ı da kurduk. Haydi memleketine.’’ Diyebilirdi devlet. Kısacası vererek kurtulabileceğimiz bir sorun değildi bu sorun. ‘’ Vura vura kurtulacaktık’’

Özellikle 1990 lı yıllarda devamlı vurduk. Vurmasına vurduk ama İlker Başbuğ Paşa bakın 2010 da hangi acı gerçeğin altını çizdi:

Uğur Dündar ile yaptığı röportajdan: ‘’PKK’yı 5 defa bitirdik: 1984’ten 2010’a kadar 26 yıl geçti. ‘40 bine yakın terörist etkisiz hale getirildi’ dediniz, doğrudur. Rakamları biz verdik. 30 bini etkisiz hale getirildi. 10 bin de yaralı, teslim olan var. Toplam 40 bin. Örgütün dağ kadrosu yıllara göre değişiyor, ortalama 6 bin diyoruz. Şu anda 4 binler civarında. Ortalama 6 bin dersek, 30 bini 6’ya bölerseniz, 5 bin çıkıyor. Matematiksel olarak baktığımızda 26 yılda, güvenlik kuvvetleri 5 defa bu PKK terör örgütünü bitirmiş. Bu bir tespittir.
Algılama yanlışlığımız oldu: Türkiye’de ne zaman terör olayları azaldı veya hiç olmadı... Biz bunu yanlış algılıyoruz. Sanki terör örgütü bitti, dağıldı... Aslında terör örgütünün dağ kadrosu duruyordu, eylem sayısı düşmüştü. Örnek mi? 1999’dan 2004 yılına kadar... Eylem yok, ama örgüt bitmedi. Dağ kadrosu duruyordu. Burada belki algılama yanlışlığımız oldu. Doğru algılasaydık o dönemde daha sağlıklı tedbirleri alabilecektik’’

Özetle ‘’ Vurduk ama kutulamadık’’ demişti.

Vererek kurtulamıyorduk. Vurarak kurtulamıyorduk. Ne yapacaktık peki kurtulmak için?

Bu soruyu CHP lilere sorduğunuz zaman iki cevapları var: 1- 1999 senesinde biz terörü bitirmiştik. Artık kıpırdayamıyorlardı bile. (Ama İlker Başbuğ Paşa bunu yalanlıyor. ‘’ Eylem yok, ama örgüt bitmedi’’ diyor.) 2- Bir takım yatırımlar yapar, bir takım demokratik haklar verirdik bölge insanına. Yani? Yani açılım paketi.( Ak Partinin yaptığı nedir? Açılım paketi.)

Aynı soruyu MHP lilere sorsanız. ‘’ Terör örgütü ile müzakere edilmez. Kafasına vurulur, mesele kökünden halledilir. Biz 1999 da örgütün kökünü kazımıştık.’’ Yahu mübarekler öncelikle bu işin başındaki adam yani İlker Paşa diyor ki ‘’ Eylem yok, ama örgüt bitmedi.’’ Siz hangi örgütü bitirmekten bahsediyorsunuz? İkincisi kesinlikle ve kesinlikle bölgede esameniz bile okunmuyor. Adamlar Ülkücülerin kalesi olan pek çok yerde ( Fethiye mesela ) parti binası kurmak için girişimlerde bulunurken bizim hazret bütün siyasi ömrü boyunca sadece bir defa Diyarbakır’a bir defa da Tunceli’ye gidebiliyor. Bir zamanlar Türkçülüğün kalesi olan Diyarbakır’da ancak beş bin kişiye hitap edebilirken Tunceli’de yuhalanıyor. Fırat’ın doğusuna gidemiyorsunuz ama oturduğunuz yerden görüyorsunuz 1999 da terörün bittiğini(!) Ortada biten bir şey yok.

Ortada biten bir şey yok. Ver Kurtul mümkün değil, Vur Kurtul sonuca ulaştırmıyor. ‘’Aman doktor canım gülüm doktor derdime bir çare’’

2002 yılının 3 Kasımında iktidarı devralan Ak parti…Yok yok şimdi Ak parti yazdım diye beni de Ak Partili kategorisine sokacak kardeşlerimi üzmeyeyim. Onların dediği gibi olsun . Evet 3 Kasım 2002 de iktidarı devralan desem de ayıp olacak o halde ? O halde ‘’İktidarı ele geçiren’’ deyim ve toparlayayım.

3 Kasım 2002 de iktidarı ele geçiren Akepe başladı sormaya: ‘’ Bu terör nasıl biter?’’ MHP ‘’ Biz olsak vura vura bitirirdik. Zaten de öyle yapmıştık. Otur oturduğun yerde. Terörü hortlatma.’’ dedi. CHP ‘’ Vura vura bitirmiştik zaten. Terör mü kaldı ki şimdi terörü bitirmekten bahsediyorsun. Otur oturduğun yerde. Terörü hortlatma. Biz olsak demokratik bir takım haklarla bölge halkının huzuruna çıkardık’’ dedi.

Akepe görüyordu ki bu iş bitmemişti. ‘’Vur Kurtul’’ hiç bir zaman çözüm değildi. ‘’Ver Kurtul’’ hiç değildi yeni bir yöntem bulunmalıydı. O da ‘’ Yahu derdin nedir? Söyle, bakalım isteklerin makul şeylerse halledelim böylece sen de kurtul ben de Modeli’’ Diyebileceğimiz bir model icat etti.

Sordu: ‘’ Hele heval anlat bakalım derdin nedir? ‘’

İşte bu soruyla birlikte yeni bir dönem başladı. Bu döneme önce ‘’Açılım’’ sonra da Çözüm süreci ‘’ dedik.

Bu soruyla birlikte de SARI ÖKÜZ meselesi başladı.

Sarı öküz meselesi ne mi? Kısaca izah edeyim.

Memleketin birinde oldukça geniş bir alanda bir sürü öküz yaşarmış. Öküzlerin olduğu yerde de aslanlar varmış ama sayıları azmış. Öküzlere baktıkça ağızlarının suları akıyor ama öte taraftan çoklukları karşısında korkuyorlar saldırıya geçemiyorlarmış. Ara sıra tacizler, hafif yaralamalar yapsalar da bir tane bile öküz kapıp yiyemiyorlarmış.

Bir gün bir heyet oluşturup öküzlere yollamışlar. Demişler ki: ‘Bu bölgede barış içinde yaşayalım ille velakin sizin sürüdeki şu sarı öküz bize çok ters bakıyor. O sarı öküzü bize verirseniz ömrü billah bir daha sizi taciz etmeyiz.’’

Yaşlı öküz ‘’Sakın vermeyin.’’ Dese de diğer öküzler ‘’ Bir öküzden ne çıkar. Verelim de kurtulalım şu aslanların tacizinden.’’ Diyerek vermişler.

Aradan zaman geçmiş, aslanlar ‘’ Beyaz öküz de ters baktı, benekli kuyruğunu salladı, alaca Mööö dedi.’’ Gibi bahanelerle devamlı öküz almaya başlamışlar ve nihayet öküzler oldukça azalınca artık heyet meyet göndermeden dalıp istediklerini almaya başlamışlar.

Öküzlerin en son lideri, yaşlı öküze sormuş: ‘’ Biz nerede hata yaptık?’’ Diye. Yaşlı öküz :‘’Sarı öküzü verdiğiniz anda kaybettik. ‘’ Diye cevap vermiş.

Evet…Sarı öküz meselesi başlamıştı. İlk önceleri örgüt de şaşırdı. ‘’ Vur Kurtul ve Ver Kurtul’’ dan başka bir şey bilmeyen sadece ‘’Vur Kurtul’’a yönelmiş olan kendi lisanlarındaki Tece ilk defa değişik bir şey yapıyordu. Buna hazırlıksızdılar. Bu arada bölgenin sesi dinlendiğinde hak diye öne sürdükleri üç şey vardı:1- Kürtçe televizyon 2- Anadillerini çarşıda, pazarda rahatça kullanmak. Kürtçe şarkılarıyla düğünlerini yapmak. Kürtçe kaset ve albümlerin yasaklanmaması 3- Bölgelerinde devletçe daha fazla yatırım ve iş imkanı.

Devlet kolları sıvadı ve var gücüyle bu istekleri yerine getirmeye başladı. Özellikle Kürtçe Tv doğuda sevinçle karşılanırken batıda şiddetle karşı çıkanlar oldu.

Artık her ne kadar Nevruzlarda yine pkk bayrakları, Apo posterlerine yer verilse de o meşhur kanlı Nevruzlar olmuyordu. Lakin örgütün istediği bu değildi. Nitekim ‘’ Açılım paketi’’ denen bu paketi sarı öküz olarak gördü.Yani eğer gerilla daha fazla vurursa bu iş Kürdistan’ın kurulmasına kadar gidebilirdi.

Bu arada Hükumet ‘’ Oh be. Bir tv açtım, Kürtçeyi serbest kıldım, resmi dil olmasa da kamusal alanda kullanmasalar da ( Bu da A. Necdet Sezerden kaldı bize- ‘’Kamusal alan’’) artık Kürtçe kaset ve albümler toplatılmıyor,çarşı pazarda Kürtçe konuşabiliyorlar. Eh Doğuya ve Güneydoğuya yatırım da yapıyorum artık rahat rahat uyuyabilirim.’’ Demeye başladı ve uyumaya moduna geçti.

Hükümet uyurken gerilla vurmaya başladı tekrar. Hükümet şaşırdı. ‘’ Ne oluyor yahu ne istediyseniz verdik. Derdiniz nedir?’’ Demeye başladı.

‘’ Daha fazla’’ demeye başladılar.

Sonrası malum. İmralı canisi ile görüşmelerden Habur rezaletine, Habur rezaletinden Diyarbakır rezaletine kadar bir sürü yeni denemeler. Hatta kışlalara saldırılıyor, kışlanın içinden Türk bayrağı indiriliyor ama Hükümet - Bir filmde Şener Şen’in bir repliğinde olduğu gibi- ‘’Aman aman bir tatsızlık çıkmasın da’’ diyordu.

Hükümete göre yaptıkları ‘’ Analar ağlamasın’’ politikasının bir gereği idi ama analar daha fazla ağlamaya başlamıştı. Örgüte göre ise Sarı öküzden sonra beyaz öküz, alaca öküz, benekli öküz çoktan mideye inmiş, sıra öküzlerin tamamen yok edilmesine gelmişti.

Akepe hükumeti ‘’ Ver Kurtul ve Vur Kurtul’’ dışında bir başka yola tüm içtenliği ve samimiyeti ile yönelmiş ama bölgeyi oldukça başı boş bırakıp olan bitene devamlı ‘’ Du bakali n’olcek?’’ diyen avanak koca misali devamlı ‘’ Du bakali n’olcek ‘’ demişti. Hatta bizzat daha sonra kendilerinin de itiraf ettiği gibi bu süreçte örgütün silah ve mühimmat depoladığını, hendekler kazdıklarını görüyorlar ama ses çıkarmıyor ‘’ Aman aman çözüm sürecine bir zarar gelmesin’’ diyorlardı.

Kısaca ‘’Du bakali n’olcek’’ e de dokunalım ki tam anlaşılsın.

Zengin biri karısından şüpheleniyormuş. Karısının peşine bir dedektif takmış. Dedektif akşam adama rapor veriyor.

-Efendim siz evden çıkar çıkmaz evinizin kapısına son model bir araba geldi. Arabanın içinden oldukça yakışıklı bir adam indi.
-Eeeee du bakali n’olcek?
-Sonra efendim eşiniz dışarı çıktı ve adamın boynuna sarıldı.
-Eeee du bakali n’olcek?
-Sonra içeri girip karşılıklı şarap içtiler ve birbirlerine sarılarak dans ettiler?
-Eeee du bakali n’olcek?
-Sonra soyunmaya başladılar.
--Eeee du bakali n’olcek?
-Sonra çırılçıplak yatağa girdiler
-Eeee du bakali n’olcek?
-Hepsi bu kadar efendim.
-Yahu bir şey anlatmadın ki. Ben annayamadım şimdi garı bene aldadıyo mu aldatmayo mu?
-Üzerlerine yorganı çektikleri için daha fazlasını göremedim efendim.

Bu arada sosyal medyanın klavye kahramanları da çoştu tabii ki. ‘’ Ya devlet başa, Ya kuzgun leşe’’ nidaları ayyuka çıktı. Fırat’ın ötesinin nasıl bir yer olduğunu rüyalarında bile görmemiş vatandaşlar bir taraftan ‘’ Ya devlet başa, ya kuzgun leşe’’ Deyip sanki ellerine silah almış da dağda terörist peşine düşmüş havalarına girerken öte taraftan ‘’ Bu memleketi siz bu hale soktunuz ak kefenliler. Şimdi ben savaşmayacağım sizin sarayınız için. Buyurun savaşın’’ diyerek müthiş bir Türklük ve kahramanlık örneği gösteriyorlardı(!)

Sonunda hükumet -üzerlerine yorganı çektikten sonra ne yaptıklarını görmemiş olsa da- resmen ş’aapıldığını anladı terör örgütü tarafından. Kimileri bu gözlerini açma olayını 400 milletvekili olayına yordu ki bu da ayrı bir garabettir. Hem ‘’Seçim sonuçları Seç Sis denen bir sistemle Akepe lehine değiştirildi, Akepe oy çaldı. Seçimlerde sahtekarlık yaptı’’ Diyeceksiniz hem de ‘’Akepe 400 millet vekili çıkaramadığı için tüm bunlar’’ Diyeceksiniz. Seç-Sis denen sistemle halkın %49.5 unun oyunu alan Akepe aynı sistemle ve oy da çalarak 400 Milletvekili çıkaramamış? Hayret bir şey. Bir çok ilde tek başına ilin tüm milletvekilliklerini kazanan Akepe senelerdir özlemini çektiği İzmir’i düşürememiş aynı yöntemlerle? Hayret bir şey.

Neyse…Namus elden gitse de yapacak tek şey kalmıştı: Kirlenen namusu temizlemek için bu tecavüzcüyü ortadan kaldırmak.

Tekrar başa döndü. Yani kendinden öncekilerin metodu olan ‘’Vur Kurtul’’ metoduna.

Bu metoda döner dönmez yine eleştiri bombardımanları başladı. Eleştirenler pek çok konuda elbette haklıydılar özellikle de teröre ve teröriste bu kadar taviz verilip meselenin bu boyutlara gelmesi konusunda çok haklıydılar. Hükumetin ‘’ Kandırıldık’’ açıklaması kabul edilebilir bir açıklama değildi elbette ama hükumet bu kadar tavizkar olmasaydı da ta 2010 yılında İlker Başbuğ Paşanın dediği gibi terör örgütü bitmemişti ve kan dökmeye devam edecekti. Yani bu belki bu günkü kadar çok olmayacaktı evlere düşen ateş. Bu kadar çok olmayacaktı şehit cenazesi ama mutlaka yine de olacaktı ve oluyordu zaten.

Şimdi merak ettiğim şey şu: Daha bir kaç ay önce ‘’ Ya devlet başa, ya kuzgun leşe’’ diyen kardeşler, ( Ki içlerinden bir de benim. Yanlış anlaşılmasın’’ Bir iç savaşta hiç bir şekilde şehit vermeyeceğimizi, tek erin bile burnunun kanamayacağını mı düşünüyorlardı yoksa?

HDP Türkiye’nin her yerinde korkusuzca mitingler yaparken, parti büroları açarken bu kahraman aslanlar niçin Adana’dan, Kayseri’den öteye gidemiyorlardı? Yani aslına bakarsanız onlar da ‘’Du bakali n’oolcek’’ diyorlardı. O toprakları çoktan gözden çıkarmışlardı ama lafa gelince kimseye bir karış toprak bile vermiyorlardı.

Bu gün pkk lı ölü teröristler için ‘’Şehit’’ ifadesi kullananları, Pkk nın TBMM deki temsilcisi HDP liler ile el ele kol kola miting yapanları hiç konuşmaya bile değmez.

Bu terör belasına kim son verecekti peki?

Adını ne koyarsanız koyun bu bir savaştır ve savaşta içimiz yansa da, ocağımıza ateş düşse de şehidimiz olacaktır.

Evet…Hükumet çok çok hatalı davranmıştır. Çok büyük tavizler vermiştir kabul ama sonunda yaptığı hatayı görmüştür. Ya da en azından hatasını anladığı yönünde bir görüntü sergiliyor. İşte bu durumda vatanını gerçekten sevene düşen ‘’ Biz size söylemiştik ‘’ demek değil, sabırla, tevekkülle, elinden gelen bir şey varsa asla geri durmadan teröre karşı yapılan bu mücadelede devletinin yanında olmaktır. Bu dönem geçmişte yapılan çok büyük hataların hesabının sorulacağı ‘’ Biz size dememiş miydik’’ Denilecek bir dönem değildir.

Eğer Atatürk ve silah arkadaşları kendi zamanlarında padişaha ve İstanbul hükumetine ‘’ Ulan biz size dememiş miydik Almanların yanında savaşa girmeyin. Mondros Ateşkes Antlaşmasını, Sevr’i imzalamayın…Şimdi oturun da sıçtığınız boku temizleyin’’ deselerdi bir Kurtuluş Savaşı olur ve kazanılabilir miydi?

Doğu ve Güneydoğu Anadolu’da esamesi bile okunmayanların ‘’ Biz nerede hata yapıyoruz ki bu halk bizi, biz onları kucaklıyamıyoruz bir türlü?’’ Diye kendilerini hesaba çekmesi gerekirken top yekun bölge halkını ve topyekun Akepe’ye oy verenleri hain ilan etmesi, sonra da hamaset nutukları atmasıyla çözülmüyor bu sorun.

Öte taraftan siz bir şey de söylememiştiniz efendiler. ‘’ Vur kurtul’’ demiştiniz hep. Devlet –Çok geç kalmış olsa da - aklını başına topladı(!) ve sizin dediğinizi yapıyor. Yani ‘’ Vur Kurtul’’ metodunu uyguluyor.

Kısacası döndük dolaştık yine en başa geldik.

‘’Ver Kurtul’’ olmayacak. ‘’Vur Kurtul’’ olmuyor. ‘’Dertleri neymiş dinle, öğren, çöz ve kurtul’’ da olmadı. Başka bir çözüm önerisi olan varsa alalım hemen.