BEN GERÇEKTEN GÜLEMİYORUM

• 15 Ocak 2016 Cuma 03:51:05

HAYAT,

’’ SEN NASIL BİR ŞAKA YAPIYORSUN BİLMİYORUM AMA ,

BEN GERÇEKTEN GÜLEMİYORUM ’’

Hayat senle dostça konuşalım
Senin mutlulukla sorunun nedir
Şu ana kadar sana karşı hep anlayışlı oldum ,sabrettim
Ama artık yetti buraya kadar
Bu ilişkiye ya bir şekil verelim ,ya da yollarımızı ayıralım
Ne kadar geçimsizsin baksana kimse senle kalmıyor
Öyle ki herkes sonunda senden vazgeçiyor ve
Ölüme gidiyor ,ama ölüm öylemi
Gidenin döndüğü yok
Demek ki senin gibi zor ve kaprisli değil iyi ağırlıyor
İyiye dair hayalimde ki her şey ,birer birer tecavüze uğruyor
Çok boş zamanlar tükettim ,dolu zamanlarım da beni tüketti
Yüksek surlarla çevriliydi sevda şehirlerim
İçinde ihtiyarlamış umutlarım vardı
Ve de
Hüzünlü bulutlarımın gözlerinden, hüzünle yağan yağmurlarım
Karla karışıktı ,bestelediğim hüzzam şarkılarım
İnsanlıktaki umutsuzluk seli
Çok başlı bir canavar gibi sarmıştı beni
Kimdim
Nereden geldim
Nereye gidiyorum
Uzakta çalan ikinci el Gramofon dan çıkan sesler gibi
Kulaklarımı içten içe tırmalıyordu ,uçsuz bucaksız sorularıyla
Ruhum can kırıklarıyla doluydu
Gerçeklere bastıkça kanıyordum
Kılavuzum ruhum du hayata karşı
Ve benim burnum da kandan kurtulmuyordu
Ey ruhum
Bu ölü tohumlaşmaya rağmen
Fondiple hayatı dibine kadar
Koyma rüzgarlarını yel değirmenlerine
Öğüttürme kundakda ki çocuk düşlerini
Aç savaşlarını tüm donkişot silahlarınla
Varsın başkaları gülsün ,varsın alay etsinler
Sen süslen ve giyin düşlerini
Apansız çıkıver HAYALET aşkların önüne
Ve en güzel şarkılarını söyle
Hayat’a dair