Kısmetlere kapalı gişe

• 10 Ocak 2016 Pazar 01:00:17

Neyin dogruluguna inanilabilirdi ki? Sakinligin beraberinde getirmis oldugu muthis yayilma hissi her alana. Alakamin olmayan konulari ogrenme istegi. Doyumsuzluk. Somutluga tapmak. Icgudusel yaygaralarin sesini cikarmadigi ve sanki bir elin vucudunda zaaf noktasini bulmuscasina dokunusu. Elin vucudun ustunden kayarkenki hissettigin baskalasim. Başka kalışım. Sakinligin ve kisikligin ustune oturulmus rahat bir sandalye. Neyin ne oldugunun bir onemi yok. Bu onemsizlik ve anlamsizligin icinde kacis yolu aramadan kacabildigin ve aslinda kactiginin bile farkinda olmadan cikis kapisina geldigin ve bunlarin herbirinin bir tesaduf olmamasina inandigin oyunun sonu evet. Koskoca bi cayirin ortasinda magdur duran agacin tum dunyaya sagladigi fayda gozlenebilir bir nitelikte ama umur haricinde olan bi gercek. Tum somutlarin aslinda ayagina dolasan bir ip oluşu. Hayat kategorilere ayrilmistir ve herbirinden galip cikamazsin. Hamle sonrasinda senin dusundugunden daha cok dusundurebildiysen bile terazinin dengesini degistirmissindirn ve hicbir zaman "one more cup of coffee" dinlettigim kisi benimle ayni duygulari yasayamayacak. Zor bir puzzle’i tamamladiginda tatmin olmassin bazen, aslinda zor oldugunu bilincin altina gommussundur ve yolun basinda "heves" diye niyet ettigini anlamissindir ama bitmiştir. Sakinlik "hic degilse bile" tek bi konuda sabit kalabilmenin kolayligini sunar. Ve hic degildir. Saat Gecenin Tam 3’unde fikret kizilok’u, gece 3ten sonra mum isiginda sprituel olabilincinden kactigim, tv’nin karincali kanalini acip sesini tamamen kapatmanin. Cay yerine bira demlememle es deger. Tum bu magdur etrafindaki magrur bakisli kadin. Olaganustu bir durum yasiyosun aslinda en kotusu cok sey yasayip sanki hic yasamamiscasina davranmak. Dusunceyide icine katiyorum bu durumda. Gecmisinden pismanlik duymak aptallik bence. Insanlar degisir. Ama insanlarin oldugu gibi gorunmedigi burdan bariz. o zaman onlara karar vermissindir ve yasamissindir. Cunku o zaman o’ydun. Simdi istersen bi filozof gibi dusuncelerin dorugunda sevis ya da bir bilim adami gibi hirsin kopegi ol ya da bakis acindaki farkliligin kimsede olmadigina inanan bir narşist, kelimelerin dibinde bogulan biride olur ya da kendini oyle sanan oyleymis gibi bovarizm akiminin kurbani ol depresyona ramak kalsin. Bi onemi yok. O zaman oldugundan farkli gostermek kendini sanirim insanin kendisine en asagilik bicimine sokmak. O zamanlar oyle dusunmeseydin ozaman. Yasamini yasamin boyunca degerli kıl. Kendine saygı duymakla insanlara uymak ayrı. Bir yas bir olay tum yasami ikiye uce ayirmamali buyudugunun farkinda olmak ayri, gecmisine sovmek ayri.