ÇARŞI İZNİ

• 29 Temmuz 2008 Salı 14:05:57

Kaç zehir zemberek gözyaşı düştü yatağıma. Karanlıklar soyunup girdi koynuma.
Başımın ucundan kaç intihar mermisi, vızıltısıyla geçti. Duvara, idam sehbasına çıkan bir aşığın gölgesi düştü.
Zemheriye döndü temmuz güneşim. Sözcüklerim aynı, yüreğim bin bir yerinden yaralı.
Mecnun olayım derken bit düştü saçlarıma. Tenim sarardı. Beceremedim.
Bre kafir desem sana! Gönlümün yangınısın.
Bre zalim desem sana! Gözyaşlarımın hasadısın.

Sen tenimin her gece izinsiz kazan kaldırışı.
Sen tenimin her gece ayrı bir kundaklanması.
Karakol gibidir yüreğim her gece karanlığında basılıp yargısız infaz yapılan.

Sen şehrimin en ıssız yerinde patlayan mayınısın. Sen belki de düşlerimin “çarşı iznisin.” Düşlerinin bekleme odasına bile alınmayı beceremedi aşkım. Siperlerim bombalandı dün gece. Bir kere daha şehit düştü; düşüm.

M.Ö/2008
kahramanmaraş