Kaybedilmiş kadın

• 28 Aralık 2015 Pazartesi 21:53:48

Her şey gönlünce olsun"dedi kadın son sözlerini sarf ederken.
Her şey o kadar değersizleşti ki adamın gözünde,gönlü’ce olacak hiçbir şey kalmamıştı koca dünyada.
Adam kalktı oturduğu yerden,nereye gideceğini bilmeden.
Arkasına bakamadı adam,bakacak yüzü olmadığından değil de,yüzünü çevirse geriye doğru,ileriye bir adım daha atamayacağını biliyordu.Kadın sadece izlemekle kaldı gidişini.Adam yavaş yavaş gözden,gönülden,akıldan kaybolup gitti.Kadın oturduğu yerden kalktı bir müddet sonra.Biraz yürüdü ve tekrar oturdu kalktığı yere.Belli ki aklı karışmıştı kadının.
Adam gitmeden önce;"bir kadını sevebildiğim için mutlu olarak gidiyorum" demişti.
Kadın;"ben kaybettiğim zamanıma yanarım" diye cevaplayıvermişti.
Oysa kaybedilen zaman ikisininde heybesinden dökülüyordu onlar farketmeden.
Birinin sıfatı "pişman" ötekinin sıfatı "yalnız" oluvermişti heybe boşalmadan.
Aşk adaletsizdir.