- 387 Okunma
- 0 Yorum
- 0 Beğeni
biz dünyanın pembesi ve siyahı
seviyorum...ama söyleyemiyorum...seviyorum...söylemek istemiyorum...bu ağır bir yük .sevmek...ne herkes taşıyabilir,ne herkes söyleyebilir.ben söyleyemem,sense taşıyamazsın.öyle farklıyız ki sen dünyanın pembe tarafında,bense siyah.ben çoğu zaman bakamam bu dünyanın pembesine,eğlencesine.ben siyah yaşadım siyah görürüm.yüreğim yorgundur benim.bunca kargaşanın içinde pembe bir sevdaya yer bulamıyorum.bu sefer olacak diyorum.ve her seferinde yanılıyorum.herkesi daha çok kırıp döküyorum.en çokta kendimi kandırıyorum.en önemliside senin o toz pembe,herşeyin yolunda gittiği,ve daimada öyle olacağı dünyanı kara bulutlara sarmak istemiyorum.ben alışkınım o bitmek bilmeyen yağmurlara,sonbahar akşamlarında dalında durmayan yapraklara,tam uykuya dalacakken yüreğine saplanır gibi çakan yıldırımlara.fırtınalı denizlerde büyüdüm ben.kara bulutlarla kaplı kalplerde büyüdü sevgim.yapraklarını toprağa vermiş acılı bir ağacın gölgesinde geçti çocukluğum.büyükk fırtınalarlada sürüyor gençliğim.unut beni sevdiğim.daima güneşin yüzüne güldüğü,baharın hiç bitmediği diyarlarda kal sen.pembe düşlerini siyaha boyama benimle...hoşçakal...
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.