Eski İstanbul...

İki tepside.. mayası tutmuş süt taşıyan
Terazi görüntülü seyyar satıcının çan sesiyle...
Kuşların karnında zil çaldıran kadın aynı
saatlerde göründü..

Sokaktan..

iki katlı evin.. eşya yığılı balkonundan...
Bir avuç yem fırlattı bodur evin çatısına..

Kuşlar..yemlenirken çatıdan..
Mutluluğu gözünden okunuyordu..

Yaşlı kadının..

Tabakasından...

İnce kağıda sarılı.. silindiri..
Ucundan tutuşturup..
Dışarıya verdi bacasını...
Diş etleriyle kemirip..
Tıkanmış soba borusu gibi
Dumanını yuttu izmaritin...


Arnavut kaldırımlı dar sokağın.. kara korkuluklu
Merdivenlerinden inen yaşlıların ...koşturan çocukların ..
Bohçacılardan alınan..
iğne oyalarıyla oyalanmış..örtülerin
Ayakkabı burnuna afili demir çakılı adamların..
köşe başında eski giyimleri naylon kaplarla
Değiştirerek mutlu mutlu gülümseyerek
eve koşturan kadınların..
Hallaçla katmerli börek gibi kabarmış pamuklarda büyütülen
Çocukların
Damakta tat bıraktıran...

Macuncunun..

Üç ayaklı tahtayı omuzundan bir hamlede indirip
Renkli şekerlemeyi çember içine alan
Neşeli çocuklarla geçen günlerin..

Pencerelerden.. havanın katıksız nefesini teneffüs eden
cam güzeli kızların.. şam tatlıcısını görür görmez
Ucu ponponlu terliklerini taşlıkta çıkarıp..
İnce şeritten kağıda sardırıp... mutluluktan uçuşlarıyla yaşandı

Eski Zamanlar..

Az çok benzer yaşamlarını idame ettirmeye çalışan
Onları her dem mutlu olmaya iten..

Tatminkar... Kararlı...İstikrarlı olmanın
Huzuru içinde.. çeşiti az olan ihtiyaçlarla..
Ekstranın neredeyse olmadığı kalender
Yapıda insanlarla... kapı önlerinde oturup..
hoparlörsüz geçen seyyar satıcılardan
temin ettikleriyle..mutlu olunurdu hep...
Acılar yaşansada zaman zaman..

Mutlu olunurdu yinede..

Bronz tenli akşamların.. ıslık yutmuş çay sesiyle
Büyüyerek..

Sıkı ağızlı tombul bohçaların açılıp.. piknik örtülerinin eteklerinde
Sürerken zaman..
Derdini rahatlıkla paylaşabildiğin..komşuluk ilişkisinin
Tadını damakta bıraktıran ..
Genç kızların.. çembere geçirdikleri örtülerde..
Gül deseni gibi hayalleriyle oyalanarak..

Geçti Zaman...

Hızla büyüyen sanayileşen şehirlere...teknolojiye..
ayak uyduramayan..
Yetmişli.. seksenli.. yılları kana kana susatan..

Şimdiki zaman..

Her geçen gün özellikle lüks semtlerde

Egosu yüksek insan sayısının artarak..


Ebe davul zurna..

aman bana dokunma...

Ben merkezciliğin..

Artan sosyal.. ekonomik durumun..
Zevke düşkünlüğün..

Narsist duyguları ön plana çıkaran
Bu zaman diliminde..
Mutluluk arayışı içinde..
Yedi tepeli
Sanayi şehrinin..
Özellikle
Modern semtlerinde


Yalnızlığa sürüklenen
insanların sonu.

En büyük sorunu..
Kalifornia sendromu...