- 447 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
50'Lİ YAŞLARLA TANIŞMAK..!
Bugün benim doğumgünümdü..Doğumgünlerini önemserim çünkü kişiye özel tek gündür..diğer özel günler ilgi alanıma girmiyor..
Şöyle bir geriye dönüp muhasebe yaptım..
Neler yaşadım,kimler geldi ,kimler geçti hayatımdan..
Hatalarım,yaşayamadıklarım,yaşamak zorunda kaldıklarım,yaşamak istediklerim...
Hayallerim,savaşlarım,başardıklarım,başaramadıklarım,kazandıklarım,kaybettiklerim...
Mutluluklarım,mutsuzluklarım,ayrılıklarım,kavuşamadıklarım,kavuşmak istediklerim...
Dostluklarım,arkadaşlıklarım,hayatıma anlam katanlar,hayatımdan çalanlar...
Sulhanahmet’te bir ahşap evde dünyaya "merhaba" dediğim andan itibaren düzene muhalifliğim sürüyor..
Küçükken çok sık dizlerimin yara olduğunu hatırlıyorum..sebebi düşmekti..ama düştüğüm zaman ağladığımı hatırlamıyorum mesela...
Şimdilerde daha çok ağlıyorum,kasmıyorum artık kendimi çocukluktaki gibi.
Daha ortaokuldayken hayal kuruyordum,Doğu’ya gidip mezralarda öğretmenlik yapmak ...şimdilerde ise o günlerden kalan hevesimi eğitmenlik ile gideriyorum.
Mesela annem çalışıyordu ve okuldan eve gelince akşam yemeğini ben pişiriyordum..o zamanlardan mesleğimi seçmişim aslında.
Üniversite sınavında "ucak mühendisliği" tercihini yapmıştım..epey "uçmuş"tum...
80 darbesi olduğunda hayatımda ilk ve son kez kitap yaktım..hem de banyonun lavabosunda..Kenan EVREN seni hiç sevemedim bu yüzden.Şimdi olsaydı yapar mıydım böyle birşey?? Kesin ve net HAYIRRRR.!!!
20 yaşımda birden nasıl olduysa "aşk"la tanıştım..ve hayatım boyunca "aşka" aşık oldum..))
38 yaşımda hayatımdaki kılavuzum, 18 yıl boyunca sadece yaz tatilinde görebildiğim "annemi" kaybettim..ve Kendime yolculuğa başladım...
40 yaşımda "fanus"tan çıktım..hayatla tanıştım..insanlarla..iyi insanlarla,kötü insanlarla..yalancı ve doğru insanlarla..
40’lı yaşlarım önceki 30 yılın acısını çıkarırcasına sadece "alın teri"dökmekle geçti...emek..çokça emek...çokça kayıp..çokça kazanç..yani denge..
Pes etme kıyılarını çokça ziyaret..ama pes etmemek..direnmek duygusuyla bu yaşlarda tanıştım..içsel yolculuklarım hep bu yaşlarda oldu...
Hayata farklı yanlardan bakmak,sevgiyi hep en üstte tutmak,hayata dair olumlamalar yapmak,ille de herşeyden bir güzellik çıkarmak,yardım etmek duygusuyla yanmak,biraz Pollyanna’cılık yapmak ama hiç pes etmemek..
Dostalrımın,arkadaşlarımın sürekli sorduğu bir soru var; bu kadar çalışmaya nasıl dayanıyorsun..her şeye nasıl yetişiyorsun..yorulmuyor musun ???
Yoruluyorum tabi ki..fakat içimdeki o manik durum bana yorgunluğu hissettirmiyor...insan isterse her şeyi yapabilir..bunu anlatmaya çalışıyorum belki..
Bana bahanelerle gelmeyin diyorum ..bana çözümlerle gelin..olmazları oldurun diyorum..çünkü yapılabileceğini biliyorum..benim dünyam basit bir dünya ama insan için gerekli her duyguyu barındıran bir dünya..benim dünyam emeğin dünyası,sevginin,barışın,bütün güzelliklerin dünyası..çünkü öyle olmasını istiyorum..
...ve AŞK..sakın benden gitme..sen hayatımın anlamısın...gücüm,direncim yaşama sevincim hepsi,hepsi senden geliyor..
Selmin’in harflenişi 50 li yaşlarda da devam edecek...hayatımdaki herkes,hayatımda olmaya devam eden herkes..hepinizi çok seviyorum!!!
Selmin
YORUMLAR
Küçükken çok sık dizlerimin yara olduğunu hatırlıyorum..sebebi düşmekti..ama düştüğüm zaman ağladığımı hatırlamıyorum mesela...
Şimdilerde daha çok ağlıyorum,kasmıyorum artık kendimi çocukluktaki gibi.
Evet bazı kalemlerin izlerinde kendinden çok şey bulmak güzel di, Ne güzel bir anlatımdı bitmesini istemedim sayfanızın...Tebriğimle...
Saygıyla...