KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 913 Okunma
- 1 Yorum
- 1 Beğeni
Susku(m)
Kirpiklerimi gömüyorum geceyle akan hasretine...
Karanlığındayım kuyu kuyu derinliklerin ve kıyısına vurdum suskunluğunun. Çığlığım, ölüm sessizliğinde, sensizsem aymıyor inan hiç bir gün.
Daha tutamadan ellerini, yabancı olduğum o şehirde bir başına kalışım... Af edilebilir miydi...
Medcezirlerine kapıldım enginlerinin, dudaklarımda mührün kaldı, ey sevgili...
Düşüp düşüp kalkamıyorum artık incittiğin yanım acıyor. Her gece sol yanımı abluka altına alan buz yangınını, söküp atamıyorum içimden.
Aslında; bilmiyorsun, içimdeki cehennemi yarattanın sözlerin olduğunu. Hani; ömür biçmiştin ya aşka, işte; o gün sevme dedim kendime, sevme bu adamı sevme! Oyuncağı olma, taa en başta biçilmiş kaftanı giyme sevda diye üzerine...
Oysa; her aşk sonsuzlaşmak ister, her aşk hiç bitmiyecekmiş gibi başlar göğsümüzde yer etmeye. Vefasını da cefasını sonradan gösterir bize.
Ne garip özlüyorum gel gitlerini, öfkeni, sakinliğini ve susuşunu... Yeniden gelsen ve dirilsem avuçlarında yaslasam yüzümü omzuna, saçlarım dağılsa parmaklarının arasında mavi-siyah...
Kırgınsın, kırgınım...
Yabancı bıraktın beni kendine ve o bilmediğim kentte.
Öfkeliyim, sende gücümü tükettim diye.
Yetimliğim, öksüzlüğünle bağdaş kurmuş kime ağlıyor...
Kimbilir nasıl dokunuyor nasıl bakıyorsundur sevgilinin gözlerine...
Sen, daha görmedin gözlerimden akan nehirleri, banmadın kirpiklerini sularıma ve içmedin dudaklarımdan Ab-ı hayatı. İki dünya barındıran bakışlarımın tesirinde değilsin... Bundan, şefkatimle yaralarını saramayışım...
Bu defa acıtsan da beni sev, beni çok sev...
Sus(ma) lütfen...
sude nur haylazca
YORUMLAR
Vazgeçememek sevgidendir..gidememek âşkın ikilem hâli.
Zira
Diyor ki insan seviyordu (r) sevmese içimde şuan bu ateş olmazdı.
Olmazdı kor bi özlem..yanmazdım..
Sonra diyorsun ki bir de kendine seviyorsa'ydı beni ne işi var bir başka kalbin ikliminde.. kabus mu bu diyorsun.
Diyorsun ki yanıma döner yanılgısıyla..anlar o'nu "gerçekten" seveni,
beklemeliyim...
Sonra
Daha sonra s'onsuz bir bekleyiş, sabırlara sabır ekleyişler dizilir diline..
Sonuç!
Sonuç ne olur biliyor musunuz.?
Siz öyle büyük beklerken onun seni es geçmesiyle öyle bü'yük yıkılırsınız ki..
Artık söylemeye ne bir sözü ne de kelimesi kalır insanın.
Boşverilir sonra.
Inceldiği yerden kopmuştur zira beklemenin yorgunluğu ardı..
Velhasıl
Susulur.. susmak artık yorulmamaktır.
Ve biter ömür hayatın acı sürprizleriyle..
Uzun konuştum sanırım ama yazmasam yazınız gücenecekti.. Zira öyle hüzün ve öyle öksüz kalmış kı cümleler..
O yüzden sessizce sıvazlayıp öksüzlüğü birkaç kelâm ile dokunmak istedim suskularınıza..
Derin ve çok hüzünlü idi.
Râbbim huzur etsin içinizi değerli şâire..
Sevgilerimle.
