KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 382 Okunma
- 3 Yorum
- 0 Beğeni
Su kaybeden İNSANLIK
Korkuyorum hislerimle boğuşurken
Sevgisizlik denilen canavarın ağzında
Kolay lokma olmaktan
Ağır bir koku sarmış
Bozulmakta olan dünyayı
Sevgim sokakta
Endişeye rastlamış
Seslenmiş ama cevap alamamış
Ağzını bıçak açmıyordu
Endişenin
Yaralanmıştı dilleri
Sevgisizliğin
Üstelik
Sokağı da kaplamış
Kimin omuzuna dokunsam
Sarsıntı geçiyordu
Güven
Ve çok ürkmüştü Sevgim
Ulaşamamaktan
Çıtı çıkmayan insanlığa
Kalbim taşikardi çırpınışlarıyla
Koşuyordu
Çaresizlik içinde yanağına düşen gözbombalarıyla
Korktuğu başına gelmişti
Sevgisizlik,tohumlarını serpiştiriyordu
Korku içinde ki insanların
Avurtları çökmüş yüreklerine
Sesleri sessizlikle boğuşurken
Adı batasıca insanlığın
Avaz avazdı elleri
Tutamazken koşarak giden zamanı
Göremedikleri iç’lerinde
Tökezlemekteydi Güven tohumları
Ey yara almış
Su kaybeden İNSANLIK
Geldiğinde üç kere vururmusun kapısına
Yalandan su götürmez yüreğimin
Kimbilir
Belki
Yeniden SEVGİ ye emeklersin küçük adımlarla
YORUMLAR
keşke su kaybı olsa tek kaybolan onur seref insanlık ve insan olduğumuz kaybolmuş ...kimlikler kaybolmuş kişilikler kaybolmuş ahde vefa ve sırt sıvazlayan yanımızda zor günlerde olan kişiler kaybolmuş...yüreğine sağlık tebrikler canı gönüldennn
kimse senin gibi sevmiyor Annemmm ; diyesim geldi..
günümüz insanlığı' bırakın su kaybettmeyi ' kurumuş çöle dönmüş'
güzel ve duygulu bir anlatımdı ..
saygılar..
Güzel duygular. Bende de zaman zaman oluyor böyle hisler, ama yine de diyorum kendime: bırak da bu insan gelip gitsin ama içimdeki güvenmeyi ve sevmeyi de kendisiyle götürmesin. Çünkü yaşamaya devam etmem için en önemli şeyler de onlardır. Saygılar ve selamlar
