MAVİ TAVŞAN-12

• 1 Kasım 2015 Pazar 15:06:08

...

Zaman geçmişti bile. Sevimli çocukla araları bayağı iyiydi. Ruh ikiziymiş gibi hissediyordu. Aynı şeylere gülüyorlar aynı şeylere hüzünleniyorlardı. Bazen hiç konuşmadan sadece bakışarak bile birbirlerini anlıyorlardı. Yıllar geçmiş gibi sanki. Her şey bu zamana kadar sorunsuz ilerledi. Ancak mavi tavşanın hep bir köşesi korku içindeydi.
Bitmesinden korkuyordu ve sıradanlaşmasından...

Mavi tavşan iş çevresine ev arkadaşı aradığını söylemişti. Bir gün yan taraftaki iş yerinden biri kiralık ev arayan bir kızdan bahsetti. Onların bir kat aşağısındaki iş yerinde çalışıyormuş. Ailesi İstanbul’dan taşınmak zorunda kalmış o da geçici olarak ablasında kalıyormuş. İyi biri olduğunu ve isterse görüştürebileceğini söyledi. Mavi tavşan hiç tereddüt etmeden kızla görüşmeyi kabul etti. Bir an önce ev arkadaşı bulmalı. Bu arada ev sahibiyle de görüşmüş kiraya devam etme onayı almıştı. Haberi veren uzun adam kızı çağırmaya gitti. Çıkış saatine az kalmıştı. Mavi tavşan, kızla beraber eve giderler hem kız evi görür hemde evi beğenip anlaşırlarsa kuralları rahatça konuşabilirler diye düşündü.

Mavi tavşan hazırlandı. Bilgisayarı kapadı. Çantasını aldı ve kapıya yöneldi. Uzun adam ile kız kapıda bekliyorlardı. Mavi tavşanı kapıda gören uzun adam;
"Sana bahsettiğim kız" dedi. Mavi tavşan kıza elini uzatırken;
"Merhaba" dedi
"Merhaba. Bana senden bahsetmemişti ama"
Uzun adam gülümsedi. İyi akşamlar diledi ve iş yerine gitti.
Mavi tavşan ve kız yürümeye başladılar. Kızın rahat bir havası vardı ve birazda sinirli gözüküyordu. Asi gibi. İşte kızın lakabı hazır bile. ’Asi kız’

Minibüs yoluna doğru ilerlerken mavi tavşan konuşmaya başladı.
"Ev fazla büyük değil. İki odası var. Büyük oda da ben kalıyorum ama diğeri de küçük değil" dedi. Mavi tavşan gayet resmi ve ciddiydi.
"Görmeden yorum yapamam" dedi Asi kız aynı resmilik ve ciddilikle.
"Aslında çok yakın iş yerine minibüse bile gerek yok. Güzel havalarda rahatça yürüyerek gidilebilinir"
Mavi tavşan biraz daha yumuşak bir sesle konuşmuştu. Asi kız cevap vermeden sadece onaylar gibi başını salladı.

Minibüse bindiler. Çok geçmeden gelmişlerdi bile. Minibüs tam apartmanın önünden geçiyordu. İndiler ve önden mavi tavşan apartmana doğru gitti. Apartmanın dış kapısını açarken;
"Yedi katlı apartman. Daire beşinci katta. Asansör var ama kullanmanı tavsiye etmem hep arızalanıyor" dedi mavi tavşan ev sahibi edasıyla.
Merdivenleri çıkarken asi kız biraz yorulmuş gözüküyordu. Sonunda dairenin kapısına geldiler. Mavi tavşan kapıyı açtı ve asi kıza içeri girmesi için eliyle işaret yaptı. Asi kız ne tarafa gideceğini bilemez halde kapının önünde dururken mavi tavşan salona doğru gitti.
"Gel. Burası oturma odası. Oturmadan önce evi gez istersen odaya bak"
"İyi olur. zaman kaybetmeyelim" dedi asi kız ve evi gezmeye başladı.
Asi kız evi gezmeye başladığında mavi tavşanda mutfağa geçmişti.
"Ne içersin?" diye bağırdı koridora doğru.
"Kahve olur"

Asi kız evi gezerken mavi tavşan mutfak kapısının önünde ona bakıyordu. Asi kız en son salona geçti. Mavi tavşanda kahvelerini alıp yanına gitti.
"Ne düşünüyorsun?" diye sordu mavi tavşan kahvesinden bir yudum alırken
"Bahsettiğin gibi ev büyük değil ama bize yeterde artar bile"
"Bize mi? Yani beğendin mi?"
"Evet beğendim. Oda da güzel ferah. Ayrıca ev havadar ve temiz. Biraz titizsin sanırım"
"Titiz değilde düzeni severim" dedi mavi tavşan kendiyle gururlu bir şekilde.

Kirayı konuştular. Fatura ayrımını yaptılar. Anlaşmış gibi gözüküyorlardı. Sıra geldi mavi tavşanın kati kuralına. Mavi tavşan sigarasını yakarken;
"Ama bazı kurallarım var."
"Dinliyorum."
"Erkek arkadaşını getiremezsin eve. Yani gelsin de gece kalamaz. Kabul ediyorsan şimdi anlaşalım."
"Peki ya normal kız arkadaşı mı getirebilir miyim?" diye sordu asi kız alaycı bir gülümsemeyle.
"Anormal kız arkadaşı nasıl oluyor?" dedi mavi tavşan. Asi kızın dalga geçtiğini düşünmüştü ve sinirlenmek üzereydi. Asi kız cevap vermedi. kahvesinden bir yudum aldı. Tam konuşacaktı ki mavi tavşan araya girdi.
"Her neyse. Kızlardan bir şey olmaz tabii ki gelebilirler ama yatıya kalmasınlar. Bir ev arkadaşıyla daha anlaşabilir miyim bilmiyorum. Sorun yaşamak istemem."
"Bir tane yakın arkadaşım var zaten o gelir. Sorun yaratmaz"
"Tamam o zaman anlaştık. Yarın senin için anahtar çıkartırım. Yavaş yavaş taşınmaya başlarsın"
Mavi tavşan birden çok samimi ve içten bir ses tonuyla konuşmaya başlamıştı. Asi kız da memnun gözüküyordu. Numaralarını birbirlerine verdiler. Biraz zaman sonra asi kız;
"Anlaştığımıza göre geç olmadan gideyim. Yarın görüşürüz" dedi. Ayağa kalkmıştı bile. Mavi tavşan kapıya kadar eşlik etti. Asi kız gittikten sonra mavi tavşan bardakları mutfağa götürüp yıkadı ve yerine kaldırdı. içeri gidip biraz ortalığı düzeltti. Daha sonra düzelttiği çekyatın üzerine uzandı.

İyi mi yaptı acaba? İyi biri mi? Konuşmasında bir sorun yok ama biraz soğuk sanki. Anlaşabilecekler mi? Kendisine düşen payı ödememezlik yapmaz herhalde dimi? Bu devirde hemen birine güvenmek akıllıca mı?
Ne kadar düşünürse düşünsün yapacak bir şey yok. Ev arkadaşı bulmaya mecbur yoksa maddi sıkıntı içinde başını kaldıramaz. Bakalım artık nasıl olacak?
Zaman en gerçekçi sahne...
...