- 1272 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
Bir Masal Diyarında Geçti Çocukluğum
Çocukluğumda mutluydum, en azından mutlu bir çocukluğum olduğunu ve dolu dolu bir dönem yaşadığımı net olarak hatırlıyor, geçmişe dönüp baktığımda tebessüm edebiliyorum.İşte bu dönem benim masal diyarım.
Şu an kendi çocuklarıma bakıyor ve kendi çocukluğum ile onlarınkini karşılaştırıyorum ve ne kadar şanslı olduğumu bir kez daha fark ediyorum. Öncelikle yetinmesini bilir, defalarca yere düşerek yaralanır yaralarımızı önemsemeden oynamaya devam ederdik.Akşam olmasın diye adeta dua ederdik:)) Gelin görün ki... Artık çocuklar dışarıya çıkmayı boş verin, dışarıya çıkmaktan korkar gibiler.
Hatırlayanlarınız vardır mutlaka hani bardaktan boşalırcasına yağmur yağdıktan sonra dışarıya çıkıp akan suların içerisinden çivi toplayanlarınız olmuştur. Kabaktan pat pat diye ses çıkaran arabası olanlarınız , lokum sandığına gazoz kapağını telle tutturup araba yapanlarınız, mısır koçanlarından bebekleri olan, gün boyu koşturmaktan dermansız kalanlarınız vardır mutlaka.Ya da...Ağaca çıkmanın ve oradan aşağıya pat! diye düşmenin keyfi bir başka oluyordu yani aynı yolu takip etmeden kestirmeden aşağıya inmek pratik bir çözümmüş gibi geliyor şuan bana.
O kadar çok macera yaşamışım ki... Çocuklarıma anlatırken onların bile mutlu olduklarını gözlerinden görebiliyorum. İyi ki diyorum o zamanlarda dünyaya gelmişim.
Çünkü; Bir masal diyarında geçti benim çocukluğum.
E. YAVUZ
YORUMLAR
Özlenilen çocukluk mu yoksa o oyuncaklar mı?
İlk öykünüzde de vurgulamışsınız "Elindekilerin kıymeti bil"
İşte bu anahtar kelime galiba.Çünkü memnuyetsizlik asla tatmin edilemez.
Kaleminize sağlık