... Kendimize Dair...

• 30 Ağustos 2015 Pazar 00:31:35

Bizi bazen sevdiklerimize bezen de hedeflerimize ulaştırmak için yaptığımız otobüs yolculukları.. Kendimizden başka kimseye kulak vermediğimiz iç sesimizle başbaşa kaldığımız en önemli anlardan biri..

...

Böyle yolculuklarda genellikle pencere kenarlarını tercih ederiz..Hayır hayır !! Dışarıda ne var ne yok onu seyre dalmak için değildir bu çoğu zaman.. Kendimizi yalnız kuytuda ve rahat hissetmek , aklımızda dönüp dolaşan düşüncelere daha somut karşılıklar verebilmek içindir..

...

Sonra bir müzik açarız en yüksek seslisinden ve en güzelinden.. Bir bir gözümüzün önünden geçiririz yaşanmışlıklarımızı.. Doğrularımızı ve yanlışlarımızı.. Acaba hayat ne kadar gülmüş yüzümüze ?? Ne kadar şans ve fırsat tanımış acaba bize ?? Bütün bunları düşüne düşüne ve bazen de hayaller içinde yüze yüze getiririz o bitmeyen yolların sonunu..

...

İnsanın kendisiyle yüzleşmesi elbette zordur.. Elbette her sorduğumuz soruya yanıt bulamayız hayatta..

Ama en azından – kısacık bir yolculukta dahi olsa – yalanları gerçeklerden ayıra ayıra , yaşamın bize sunduğu sunmadığı tüm değerleri farkede farkede çıktığımız o yolculuklarda, kendimizi bir parça daha tanımış oluruz böylece.. Ve galiba biz en uzun yolculuklarda tanışırız aslında kendimizle...