(((:-...Affedelimmi etmeyelimmi ?...

• 10 Temmuz 2008 Perşembe 04:00:32

Taşranın güzel bir ilçesinde görev yaptım 5 sene. Açık saçıklığa özen gösteren beyinler gördüm kızlarda özellikle 13 yaş ile 20 li yaşlar arasında. Ebe beyinler geçim derdindeydiler işleri yolunda olanlarda servetine servet katmak peşindeydiler,sözüm genele yalnız ,hepside öyle değillerdi tabiki.
Günlerden pazar, akşama düğün var köyün birinde davet edildim ve gittim. Düğün kalabalık ve şehirlerden gelen misafirlerde vardı, düğünün harmanda tam köy düğünü tadında neşeli geçiyordu. Gözüme rengarenk giyinmiş misafir gençler takıldı çok süslü ve imrendiriciydi .bir de köylün gençlere bakındım şöyle özlemle özeniyorlardı şehirden gelen süslülere. Çok üzücü bir durum vardı ortada ,özenti güzel ama kim kime özenmeli şehirden gelenler çok acık saçık giyinmişler çılgınlar gibi eğleniyorlardı ,geçenin geç saatlerinde düğün alayı dağılmış alkol alanlar kalmıştı. Misafirler hala eksiksiz ordalar dı kızlarda dahil içki içiyorlardı ve sarhoş olanlarda vardı. Bende ayrıldım çok geçmeden düğünden.
Ertesi gün duydum ki gençlerden biri köyden bir güzel kızla kaçmışlardı ve ulaşılamıyordu ikisine de. Delikanlı düğün sahibinin tanıdığı değildi sadece gelen misafirlerin arkadaşıymış.

Aradan 2 sene geçti hala bulunamıyordu çok üzülüyorlardı aha ta umutlarınıda kesmişlerdiki. Kız bir gün çıka geldi, süslü püslü giyinimiyle göz kamaştırıyordu, yanında çokta hediye getirmiş eşe dosta, baba yüzünü asmış amma anne özlem, hasretle sarılmış boynuna canım kızım nerelerdeydin yasına başlayınca babada bırakıvermiş kendini sarılmışlar doyasıya. Sonrasında sorarlar hani damat nerde seni götüren delikanlı diye.
Kız ağlamaklı ağzından kelam çıkmaz ve sadece çok üzgün pişman olduğunu söyler, gözlerinden duruşundan bellidir zaten. Aradan on, on beş gün geçer baba durmaz köylünün de baskısıyla nerdeymiş sorularına yenik düşer bir gün hırsla üzerine acımasızca gider ve zalimce döver elinden ne anne nede komşılar alamaz kızı bu durum ara ara tekrarlar babada, kız bir gün mektup yazar .
Şöyle diyordu mektupta sevgili ailem ben bir yanlış yaptım kaçtım, hatamı anladım oralardan çok zor kurtularak size köyüme döndüm affedersiniz diye düşündüm dayağa razıydım kötü söze de sövülmeye de razıydım ama her gün anama bunu sen doğurdun
Senin suçun benim kaçmamdaki sebebi anneme yüklemen beni hergün öldürüyor baba,neden kaçtığımı neden sizden uzaklaştığımı düşündün mü sor kendine. Beni döverdin anamı döverdin bir kere kızımı dedin doğarken bile kız olduğumu öğrenince anama kızmış beni de elinden divana atmışsın hep bi oğlan olsun istemişsin .
Şimdi kaçtığım için çok üzülmüyorum geldiğim yere geri dönüyorum baba sana tavsiyem o temiz gönlündeki seni ortaya çıkar elin eşin sözüne kulak asma. Anne sana gelince benim için çok acı çektin dayak yedin kötü sözlere maruz kaldım babam ben gidince de aynı zulmü sana yaparsa seni yanıma alırım anne hakınızı helal edin ben ararım senin gözünüz arkada kalmasın ben başımın çaresine bakarım der ve bitirir mektubu.
Kız gider aile gene perişan köylünün tutumu bi kıza sahip çıkamadınız şeklinde olur anne her gün yanar yanar tutuşur. Günler geçer aylar geçer kızı görenler olur pavyonda çalışıyor diye haber gelir köye baba felç geçirir anne gözü yaşlı hala yavrum diye üzülür …

Not: çocuklarımız bizim aynamızdır neyi verirsek onu görürüz, hatalar varsa öncelikle kendimizde aramalıyız, özentilerine kulak verip doğruyu yanlışı anlatmalıyız yavrulara
Hakir görmek, dövmek, hakaret etmek, hiçbir şeyi değiştirmez hatta kötüye götürür
Sabretmeyi olaylara oğlunca affedici bakmak kuvvetlenecektir aile temelini. Sahip çıkalım bizim olana acımasızca savurmayalım elimden gidince degerri olur ama gec kalınmış olur.

(((:-...Emrul...2008..