ADI EMİNE

• 29 Mayıs 2015 Cuma 08:05:17

ADI EMİNE
Tanımaz etmezdim Emine neneyi…
Bugün Bingöl ili Solhan ilçemizden Elazığ’a doğru seyir halindeyken yolun sağından Solhan’a doğru ilerleyen yaşlı bir teyze gördüm,elindeki poşetle Solhan’a doğru ilerleyen.
Hemen aracımın direksiyonunu o yöne kırıp teyzenin önünde durdum.Zaza olduğunu bildiğim için Zazaca nereye gittiğini sordum ..Felanca köye gidiyorum oğul!
Bekledim dolmuş gele, gelmediği içinde yaya gidiyorum kurban dedi.
Gel hele anam ,gel binde seni götüreyim diye yanıt vererek zavallıyı aldım arabama.
Yol uzundu.
Haliyle yaşlı teyzeyle sohbete koyulduk.
Kulakları ağır işitip gözleri de yarıbuçuk gören teyzeye önce adını sordum.
Adım Emine oğul! Dedi.
Sonra kocası ve çocuklarını sordum.
Kocasının öldüğünü çocuklarının da Almanya’da olduğunu söyledi.
Üzülmüştüm.
Peki sana kim bakıyor?
Hiçkimse…
Ben fakirim oğul!
Sağolsun millet birşeyler veriyor bende geçinip gidiyorum.
Maaşın var mı ?
Yok…
Peki sosyal yardımdan faydalanıyor musun?
Tabi bu soru sizin tabirinizle böyle.
Benim sorduğum aynen şöyleydi
Hükmat tıbay nıdon tür haley?
Yani dedim ki teyzeye hükümetimiz sana yardım vermiyor mu?
Yanıtını Zazaca yazacam beceremiyorum.Gerçi yazsam da içinizden çoğu anlamaz.
Onun için Türkçe yazayım.
Vermiyor dedi.
Şaşırmıştım!
Nasıl vermiyorlar nene?Ülkemizde sosyal yardım almayan fakir yok(!)
Yoksa sen Valiliğe gidip adını mı yazdırmadın?
(Va ler muhtar nomeymi nışt ama ço mar vare nikard.)
Muhtar adımı yazmış ama kimse bana sahip çıkmadı oğul!dedi ve ağlamaya başladı.Üzdüğüm için onu biraz neşelenmesini sağlamak için konuyu kapatıp maziden dem vurdum.
Teyze sen herifinle aşk evliliğimi yaptın?Yoksa onu sevip te evden mi kaçtın diye sordum.
Burayı iyi okuyun.
12 yaşında bir çocuktum oğul!
Beni tutup köyün 40 yaşındaki evli imamına kuma olarak verdi babam.
4 kız 4 de erkek çocuk verdim ona.
Durumumuz iyiydi ,hayvanlarımız vardı.
Köyümüzü görüyorsun.Her taraf meşe.
İyi kötü geçinip gidiyorduk.
Sonra bir gece köyümüzü basan teröristler hem onu hemde kardeşimle kardeşim oğlunu vurdular.
İki oğlum kaçıp Almanya’ya gittiler.
Daha sonra iki kardeşle iki bacıda gitti.
Bir kızı evlendirdim
Bir kızı da toprağa verdim.
Kanser hastasıydı kızım.
Sahip çıkanı olmadığı için gözlerimin önünde eridi garibim.
Allah rahmet eylesin, kader be ana dedim.
Cebinden en küçük oğlunun resmini çıkarıp bana göstererek mendiliyle de gözyaşlarını silmeye çalışıyordu zavallı anam!
Ne kaderi oğul!
Dizleri çot ola kolları eğri.
Onlarda garip kala yüzleri gülmesin
Hergün ağlayalar benim gibi
Her dertten bir eser kala bizi bu hale koyanlar.
Ne bu dünyada ne ahrette murat almasınlar dedi.
Bende teyzeye destek için bildiğim tüm bedduaları etmiştim.
Unutulsun isimleri teyze,cenazelerine kefen bile nasip olmasın seni üzenler deyip el atıp kulağa Anam anam garip anam..Ben derdini kime yanam.Arayıp ta buldunuz mu Emine ana gibileri? Sormayacak mı sandınız ulu Yaradan ,sizler 32 dişinizi porselen kaplatırken ağzında 3 dişten başka dişi olmayan bu anaların hakkını sizden?
Özellikle siz adı Emine olanlar...
Kurtulacağınızı mı zannediyorsunuz saraylarda oturup kahvaltıda havyar yerken,
Unutarak,’’Komşusu açken tok yatan bizden değildir hadisini...!’’
Kaç defa çaldınız kapılarını,
Kaç defa alıp ta yanınıza onure ettiniz bu gibileri kokteyle masalarınızda?
Ve kaç defa çektiniz bu gariplerin çektikleri acıları deyip boş ver be teyze,
İstemez misin para pul ,şan şöhret onların, iman bizim olsun.
Sen hele güzel bir zazaca ağıt yak bu oğluna
Senden bana hatıra kalsın dedim.
Önce naz etti ama zorlayınca okudu.
De lori de lori zeracmır lori.(Zerac zazaca keklik oğluna diyor)
Ez kurbon bena lachur (Oğluma kurban olayım)
Heyvah brindaremin ( eyvah Yaralım)
Kıcmı dolmanemid çinekey (Çocuklarım etrafımda yok)
Bonmud na pacavov ne kulo. (Evimde soba bacası bile yok)
Ez ha bin domud tenyaya (Damında dibinde yanlızım)
Felek tı korub tı mı hapinayooooo (Felek beni kandırdı)
Ciğermi veyşono lero (Ciğerim yanıyor oğul!)
Ez kırbonu şıma beno (Ben kurban olurum size)
Dovema pör dare (Köyümüz ağaçlıktır)
Derdmi koyenra gırono (Derdim köyden ağırdır.)
Tı vatin kay yo vılıb (Sen dersin zar bir güldüler)
Pör mı verday şiy (Hepsi beni bıraktı gittiler)
Ez ciğerd hu vono (Ben içimden söylüyorum)
Bekesey zoro oğul (Kimsesizlik zordur oğul!)
Bıraymi kışt mı kerd yaralı oy (Kardeşimi vurdular beni yaraladılar)
Ez bımırı ez bımırı deyip yine tökmeye başladı yaşları (Ben öleydim ben öleydim)
Ez kurbon bena leyro tı homa çara şavıt (Kurban olayım sana oğul Allah seni nerden gönderdi)
Ez ponc vakit nımcahud tür dua keno (Beş vakit namazda sana dua edeceğim)
Homa tu verdo (Allah seni korusun)
İştu raşt bir oğul deyince bu defa bende ağlamıştım.(İşin gücün rast gelsin)
Meberm lacekemi.(Ağlama oğul!)
Meberm (Ağlama)
Darbemi darbe kulono (Ben darbeyi kuldan aldım)
Kay Allay tı bon mayhur (Allah’ını seversen sen bakasın annene)
Bavihur (Babana)
Ca mevard (Yerde bırakmayasın)
Ez kurbon bena ını ver daronhu bahçeyhu (Ben kurban olayım ağacıma bahçeme)
Aşke homa Tı tayn bıhaft zaf bur oğul! (Allah’ın izniyle az çalışıp çok yiyesin oğlu!)
Ez kırbon bena tü (Ben kurban olurum sana)
Bevarey zora oğul (Kimsesizlik zordur oğul!)
Mı tüz derdonhura veyşnavo (senide derdimle yaktım)
Ciğrmi veyşa mıva ını komo (Ciğerim yandı dedim bu kimdir)
Ez bımro ez bımro dedi. (Ben öleydim lo ben öleydim)
Dünyam yıkılmıştı…
Yolumuzda epey uzundu.
Hayatta görmediğim yerlere doğru gidiyorduk
Dereleri aşıp dağlara doğru.
Neyse ki derenin birini daha geçtikten sonra dağın yamacında toplam 6 ev olan bir köye varmıştık.
Evine kadar götürdüm onu
Ev demeye şahit lazım olan evine!!!
Yıkık dökük iki palastan başka hiçbirşeyi olmayan kerpiçten gecekondusuna!
Dönüş yolunda arabamı çekip göletin birinin kenarına
Açtım Enver abededen uyan yar türküsünü
Başladım küfre…
Gelmişine geçmişine
İnsanlarımızı bu hallere düşürenlerin
Ve onlara sahip olmayanların hepsinin adilik ve şerefsizliklerine!
Saygı ve sevgilerimle bu gibileri unutmayalım dostlar.İnanın bana eğer ben bugün bir parça ekmek yiyiyorsam Vallahide,Billahide,Tillahide bu gibi teyze,amca dede ve garip gurabanın sayesindedir.