Yetiştirdiği Beyinlerinden Faydalanamayan Ülke: Türkiye

• 20 Nisan 2015 Pazartesi 00:03:42

Makaleme esas olan konu, her alanda yetişmiş, yetiştirilmiş beyinlerden Devlet zamanı geldiğinde yaralanmak isteyecektir. Bu Devletin en doğal hakkıdır.
Nice masraflar ederek vermiş olduğu ücretsiz eğitimin sonucunda yetişen nesillerden, beyinlerden, pek çok alanda yararlanmak istemesi, elbette o beyinlerin Ülkelerine, Devletlerine olan gönül borcudur. Yetişmiş insan ki, yaşamak için kendiside emeğinin karşılığını almak zorundadır ve bu ikili arasında(Devlet-Birey) gizli yapılmış bir sözleşme gönüllerde saklı gibidir.
Gelişmiş toplumlarda Devlet: Zeki ve üstün özelliklere sahip bireyleri çok küçük yaşlarda tespit ederek onlara en iyi eğitimi, bilgiyi sunarak, gelecekte onların becerilerinden büyük kazançlar sağlamayı planlar ve üzerinde derin çalışmalar yapar. Zekâ seviyesi normal ve altında olan bireyleri de çeşitli alanlarda yetiştirerek, gerekli olan insan gücü ve emek için hazır konuma getirir.
Bilim ve teknoloji alanında ihtiyacı olan gelişme ve yenileşmeleri iyi yetişmiş beyinlerle tamamlayarak, medeniyet alanında kendi yerini bir adım ileri taşımak zorunda ve bilincinde olduğunu iyi bilen Devletler, bireylerini yetiştirirken, özellikle bu önemli konuları da onların belleklerine kazır, davranışlarına kazandırır.
Kendi ihtiyaçlarını yetişmiş beyinlerle karşılayamayan Ülkeler ki özellikle Amerika ve Avrupa Ülkeleri, diğer gelişmemiş veya gelişmekte olan Ülkelerden, yetişmiş beyinleri bir şekilde Ülkelerine kazandırırlar. Buna günümüzde Beyin göçü diyoruz.
Gelelim bu konuda Ülkemizin durumuna. Her konuda olduğu gibi bu konuda da Ülkemiz maalesef sınıfta kalmıştır. Günümüz İktidarı ısrarla; Çağ atladık, büyük Ülkeleri yakaladık, sözlerini söylese de, şu bir gerçektir ki: Çağımız bilim ve teknoloji çağıdır ve biz bu konuda henüz çok gerilerdeyiz. Çin’den gelen ithal mallara baktığımızda, Çin’in teknolojiyi nasıl yakaladığını görmek mümkün olmaktadır. Ülkemizde üretilen ve dışarıya satılan pek çok ürünü yapan fabrika veya işletmelerin çoğunda teknoloji dış kaynaklı veya bu işletmelerin sahipleri yabancılardır. Bir nükleer santral yapacağız güzel…Kim yapacak sorusunun cevabına gelince Rusya. Pekalâ biz ne yapacağız? Santralin inşaat kısmını, yani kaba inşaatı.
Hani bizim teknolojimiz, hani yıllardır yetiştirdiğimiz uzmanlarımız? Henüz daha kendi adımıza yüzde yüz yerli bir arabayı yapamadık ya! Yazıklar olsun bize. Türk Hava yolları ileri teknolojiyi ve gelişmiş uçakları kullanarak ilk sıralara tırmandı sözü ruhumuzu okşamakta. İyi de uçaklarda ve havaalanlarında kullanılan teknoloji kimin?
Ülkemizde Bakana göre değişen eğitim müfredatları, yazboz tahtası olmuş eğitim politikaları, sil baştan ders programları vs. Sonucunda teknoloji alanında bir adım ilerlememiz mümkün olmamaktadır. Bunun yanında bir şekilde kendini yetiştirmiş beyinler, iş imkânlarının olmaması nedeniyle gelişmiş ülkelere giderek oralara hizmet etmek zorunda kalmaktadırlar. Ülkemizde kalan ki, Tıp doktorlarının çoğu, geçim endekslerinin iyi olması, iş bulma imkânlarının açık olması nedeniyle memleketinde kalmakta, diğer alanlarda gereğinden fazla zeki, akıllı, bilgi dolu insanımız yurt dışına gitmektedir.
Uzun yıllardır fen liselerinde eğitim alan zeki çocuklarımızın çoğu, ülke dışına gitmiş ya da gitmek istemektedir. O halde biz bu okulları, kaymağını başka ülkeler yesin diye mi kurduk, en ileri, en ağır eğitim verdik. Yoksa bu okulların bu şekilde kurulması ve ağır bir eğitimin verilmesini bize telkin mi ettiler, burası meçhul.
İşin diğer bir yanı da Ülke içinde meydana gelen olumsuz politik gelişmeler ki maalesef pek çok yetişmiş insanımızın zamanından önce emekli olarak birikimleriyle baş başa kalmakta veya erken emekli olduktan sonra birikimini özel sektörlerde kullanmasına vesile olmaktadır. Öyle ya! Kır beş elli yaşında bir insan düşünün, mesleğinin en verimli çağında Devlet kadrolarından emekli oluyor. Neden diye sorduğumuzda: Ya ekonomik nedenler, ya siyasi atamalar, nakiller, ya da bilgi ve becerilerini kullanamamaktan bıkmış beyinler. İşte böylesi bir yapılanmada, kurumlar daima iç hesaplaşmalara kurban edilerek, ne düzgün bir araştırma, ne verimli üretim, nede istikrarlı başarı yakalanamamıştır.
Mesela henüz elli yaşına gelmeden emekli olan bir öğretmen düşünelim. Eminim mesleki bilgilerini tam olarak kazanmış, insan yetiştirme becerisi en üst seviyeye getirmiş bu beyin, yukarıda sıraladığım kısır çekişmelerden, maddi sorunlardan dolayı emekli olmak zorunda kalmakta, sonunda kaybeden elbette Devlet olmaktadır.
İyi yetişmiş bir mühendis, planı projeyi yutmuş, karı, zararı hesap etmeyi başarmış olduğu yıllarında, aynı nedenlerle Devletteki hizmetinden ayrılmakta. Üstün yetenekli bir pilot düşünelim, henüz orta yaşta emekli olmakta ve özel sektörlerde çok yüksek maaşlarla iş bularak çalışmakta. Kaybeden yine Devlet olmakta.
Merakımdan soruyorum; Acaba birileri Devleti yönetenlere bilerek ve isteyerek yanlış mı yaptırıyor?
İki bin sekiz yılında başlayan ve yıllar süren Askeri darbe davalarına baktığımda ne çok yetişmiş insan emekli edildi veya işine son verildi. Hatta asker kökenli olmayan pek çok sivil memurunda bu kapsamda işine son verildiğini duydukça bu konuda ki endişelerimde haklı olduğumu düşünmeden edemiyorum. Son olarak Emniyetten, binlerce yetişmiş müdür, amir, komiser gibi makam sahibi inanların işlerine son verilmesi Devlet yönetiminde açıklara ve zafiyete neden olabileceği aklıma gelmiyor değil. Nasıl bir ülkede yaşıyoruz, neye hizmet ediyoruz aklım almıyor. Kısır çekişmeler uğruna bir Millet nasıl geri bırakılıyor ve hala sömürge dönemlerini yaşıyor.
Özellikle İslam Devletlerinde zaman zaman ortaya çıkan Din-Bilim çekişmelerinin, bu Ülkelerde nelere mal olduğunu her gün içimiz sızlayarak görmekteyiz. Korkum odur ki, benzer sıkıntılarında Ülkemde yaşanabilecek olması. Bazen öyle insanlarla karşılaşıyorum ki, nereden ve nasıl eğitim almışlarsa, neye inandırılmışlarsa, beşeri ilimlere düşmanlıkları had safhada, lakin son ürün cep telefonlarını kullanırken bu söylemleriyle çeliştiklerinin farkına bile varamamaktadırlar. Hatta araba alırken bile en üstün özelliklerde olanlarını tercih ederken nereden geldiğini bile sorgulamayı ihmal eden zavallılara ne demeli. Ne yaman çelişki değil mi?
Siyaset denen kurum Ülkemizde, içinden çıkılması zor durumlara ve çarpıklığa neden olmuştur, olmaya devam etmektedir. Köy Enstitülerinin başarılı birer insan olarak yetiştirdiği öğretmenlerden(Fikirler önemli olmamalı) rahatsız olan yöneticiler, siyasi korku ve endişelerinden dolayı çareyi bu güzelim kurumları kapatmakta buldular. Devamında öğretmen okulları da aynı siyasi hırs ve endişe ile kapatıldı. Sonrasında diğer okullar.
Çin atasözü’’İnsan yetiştirmek istiyorsanız yüz sene sonrasını hesaplayınız’’ der de, bizler on yıl sonrasının hesabını yapmaktan korkar olduk vesselam.
Amaç, günümüzü kurtarmak olmamalı.
Saygılarımla…

Mehmet Macit
19.04.2015
Dikili/İzmir