- 334 Okunma
- 0 Yorum
- 0 Beğeni
Söylesene
Sancılı bekleyişlerin gecelerine düşüyordu rüzgârlar,
Ve ben bir kez daha seni sensizliğe yazmıştım...
Kaderin ufak çentikleri ile doluydu ayrı renklere bürünmüş soluk duvarlarımız. Küskünlüğümüzün belki de iki farklı iklim de kalmasıydı hasretimizin, şu hayata.
Hangi mevsimde kaybolmuştu buluşmalarımız? Hangi buluta sarılmıştı kaçılarımız? Söylesene, nerede kaldı bulut kıvrımı mavi düşlerimiz?
Zamanın erittiği her şey akıp gidiyor gözlerimizden sessizce. Daha mı sert esecek, daha acımasız, merhametsizce. Her esişinde hasretin, savruldu yüreğimden düşen yapraklar sarı bir hazan düşlerinde. Hatırlar mısın kalplerimiz vardı camların buğusuna kazıdığımız, solmasın diye nefesimizle ısıttığımız...
Söylesene;
Hangi cehennemden düştü yüreklerimize mevsimsiz hasretimiz?
Söylesene...!
Sessizce Ölmek
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.