KENDİME KARŞI İÇTEN BİR BAKIŞ AÇISI

• 13 Mart 2015 Cuma 13:24:30

Yapacak hiçbir şey yoktu,sıkıcı bir hayatın içinde kendimi oyalacak bir şeyler
Bulmak zordu,keyif verip eğlendiren bir çok konuya toplum sıcak bakmıyor
Karşıma olmadık engeller çıkarıyordu içmek,sevişmek bağırıp çağırmak küfretmek
Hep rahatlatan şeylerdi ama uluorta yapabileceğim şeyler değildi,hep baskı
Altında yaşıyordum beni daima denetleyen ve aşırıya gittiğimde yularımı çekip
Durmamı isteyen bir sistem vardı,kahrolası kuralları ben belirlememiştim birileri
Öyle uygun görmüş olabilirdi ama bu benim doğrum değildi,horlanmış dışlanmış ve
Özgüvenim tarumar edilmişti,mutsuzluk daha bana küçük yaşlarda tanıştırılmıştı,
Çoğu zaman tek takılan bir adam rolündeydim yalnızlık allaha mahsustur lafı bende
Hayat bulmuyordu enteresan biriydim beni anlamak için insanlar kafa yoruyordu,
Genel kabul görmüş doğruları sorguluyor yeni söylemler icat edip ortalığı toza
Dumana katıyordum,dik kafalı olmanın hakkını vermede üstüme yoktu ayık gezdiğim
Pek söylenemezdi kalabalıklardan nefret eder kaçmak için bin dereden su getirirdim
Hayatımda aşk ve heyecanda yoktu duygularımı rafa kaldırmış bir adam olduğum söylenebilirdi
Girdiğim hiçbir iş uzun soluklu olmuyor düzene ayak uydurmak benimle bütünleşmiyordu
ben nasıl bir adamdım ? doğrusu anlamak zordu,çok bilinmeyenli bir denklemden farkım yoktu
beni çözmek öyle zannediyorum ki her babayiğidin harcı olmaktan çok uzaktı.