Hayat Öpücüğü Futbol

• 26 Haziran 2008 Perşembe 00:26:50

Yumurta kokan bir yurt odasından Ankara’ya bakıyorum.Bu yurdun tek güzel yanı sanırım bu manzarası.Bir tuhaf içim.Sızı gibi sancı gibi bir şey var göğsümde. Bir sevgiliyi yıllar sonra görmek gibi. Birinden ayrılacağını bilip son kez buluşmak gibi. Acı dolu bir şey.Bu kadar sızlatan içimi Milli Takım. Evet aşk mı bu diyebilirsiniz? Aşk hem de ne aşk. Çocuktuk hepimizin en güzel sevinci dğeil miydi sokak aralarında bazen patlak bazen laylon bazen de kağıttan yapılmış bir topla oynamak. En güzel dostlarımızı bu toprak sahalar da sokak aralarında kazanmadık mı?. Paylaşmayı dostluğu,yaşadığımız andan oyundan zevk almayı öğrenmedik mi?.Ben hayatı öğrendim futbol da.Hiç pes etmemeyi.Yenildiğinde de yine umutla bakmayı.Pes etmediğin vakit ne olursa olsun,dostça kardeşçe mücadele ettiğinde hep senin kazanan olduğunu.
Almanya’ya yenilmedik, biz kazandık.Bir mucizeye nasıl hayat verileceğini öğrettik tüm dünyaya.Yüreğini ortaya koymanın ne demek olduğunu.Yalnızca yetenekli olmanın yetmeyeceğini öenmli olanın takım olmak olduğunu gösterdik.Biz takımdık,gerçek bir takım.Hayat öpücükleri hiç yalnız bırakmadı bizi.Ülke olarak millet olarak artık bunalmıştık hayattan yoksulluktan çaresizlikten Avrupa birliğinden.Hepimiz sahiplendik bu takımı.Hepimiz yeri geldi hüngür hüngür ağladık.Bazenç sevinç bazen de hüzün gözyaşlarıydı.Bu takım ağlattı bizi.Arkadaşımız dostumuz sevdamız oldu.Sevdalıdyık.
Üşümeye başladım ne kadar ısınsa da bir soğuk bu Ankara.Belki de aldığımız yenilgi sızlatıyor her yanımı.Bir mucize ye ısınmıştı kalbim. Hüzünlere en iyi Sezen Aksu nun iyi geldiğini düşünürüm.Sezen Aksu çalıyor şimdi .’Vazgeçtim’ diyor.’ Tutuklu’ diyor. Hüzünleniyorum ama umutluyum, bu ülkeden bu takımdan bu mucizelerden.
Şu bu gerçek ki artık hiçbirimiz milli maç bitene kadar koltuklarımızdan ayrılamıyacağız.Hep bir hayat öpücüğü bir mucize bekliyeceğiz.Hakem son düdüğü çalsa da biz yine de inanmayacağız maçın bittiğine.