"Acı çekme özgürlüğü ve kadınlar !..''
"Acı çekme özgürlüğü ve kadınlar!
İnsan yaşamın kısır döngüsü içinde kimi acılardan kaçamaz
Hatta bazende bu acıları özellikle kendimiz yaratıyor gibiyiz.
Acı,
yaşamımızda sürekli var olmasına rağmen ona karşı mücadele etmekte beceriksiz davranmaktayız.
Öyle ki,
acı yaşamın doğal bir parçası olmasına rağmen bunu kabullenmeyip,
kendimizi hep bir "Kurban" olarak görmek,
hatta kaşılaştığımız sorunların sorumlusu kendisi değilmiş gibi başkalarını suçlamak kolay bir alışkanlık haline gelmiştir.
Yine de,
"Acı çekmeyi seviyormuş gibi,
acı üstüne acı ekleyerek çoğalmaktan çekinmeyiz.
Sürekli olarak bizlere acı veren şeyleri usumuzda canlandırıp anımsayarak,
uğramış olduğumuz haksızlıkları abartarak acıyı sürekli hale getirip
onu hep diri tutmak da insanı daha çok hırpalamaktadır...
Hani olaki,
acıyı hafızamızda yinelemekle bu durumun değişebileceği umuruluyorsa ki bu hiç gerçekçi değil,
anlamsızca acı çekmeye devam etmiş oluruz...
Deyim yerindeyse,
insan hissederek duyduğu acıya,
huzursuzluğa elinde olmadan da bu yolla katkı yapmaktadır.
Yaşadığımız düzende,
kapitalizmin çürüyen ve çöken,
yıkıldıkça daha çok agresif ve saldırganlaşan işbirlikçilerince uygulanan davranışlar sonucu duygusal ve zihinsel sorunların daha da çoğalması,
bizleri boğulma noktasına kadar getirmesi çok doğaldır.
Ama bir gerçek var ki asıl sorumlu biziz,
neden mi?
tüm olumsuz duyguları,
beynimizde yarattığımız olumsuzlukları bu kadar dayanılmaz ve kötü hale getiren de,
her türlü katkıyı verende ne yazık ki bizleriz de ondan.
Tam bir seks köleliğinin haline getirilerek,
pazarlarda,
karanlık sokaklarda satılarak aşağılanan,
evlere kapatılarak kuluçka görevi dayatılan,
canlı canlı parçalanan kadınların "Katil seviciliği"ni kabalaşmadan ne ile açıklayabiliriz?..
Her acı bir olay,
her cenaze sonrası dökülen gözyaşları,
özellikle kadınlarda için,
"O ana kadar söyleyemedikleri,
ya da yapamadıkları şeyler için" duyulan üzüntünün dışa vurulan halidir...
İyisi mi,
hafızanızı tazeleyin ve acılara karşı inatla mücadele edin.
Unutmayın bütün büyük acılar biz arkamızı dönüp susmayı tercih ettiğimiz için yaşanıyor!
Geçmişi unuttun ve sevginin ipine sarılın.
Şair Şiir Sokakta
Atilla Yüceak Mart 2015
Araştırmacı Yazar -Şair
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.