Totemdan Kült Merkezlerine Dönüşme 2

• 10 Mart 2015 Salı 09:07:16

İlki sosyo toplumsa hafızayı ve sosyo toplumsa devamlılığı oluşan totemi ve ön ittifaklı inşanın temelinde; bu temelde hiç olmayan, sınıf çatışmalı öznellikti anlatışlar; inşacı sosyo toplumsa hafızalı sürece monte edilmiştiler.

Köleci mutabakatın sahiplendiği mülkiyetçi ilişkş, kendilerine aktarılan sosyo toplumsa hafızada ve sosyo toplumsa inşa içinde yoktu. Bu nedenle köleci anlayışın sahiplendiği tutum, bir türlü meşru olmuyordu. Sosyal inşanın kuralı, (atalar eliyle) dıştan bir mana ilişkisi olmaktı.

Ön ittifaklar melez ve sentezi olan insanın kendisi dışındaki ilahın takdiriydi. İttifakı ilahlar yaratmıştı. Oysa köleci sistem, kendisinin bir dayatmasıydı. Bu nedenle meşru olmuyordu

Köleci inşa meşru olamamakla ve sürecin kendiişlerliğinin kesikli sürekliliği olmamakla mülk sahipliğini bir türlü meşrulaşamıyordu. Kendisini sürece kabul ettiremiyordu.

Tüm kavga; köleci inşanın meşru bir inşa kuralı olan sosyo toplumsa hafıza içinde gelmeyen bir ajan provokasyon olmasıydı. İşte bu provokasyon; sosyo toplumsa inşa içinde meşru olmayan mal mülk sahipliği oluşla sisteme dıştan dayatılmalıydı. Bu aşamalar nesnelliğin tutumlatır olmasını nesnellikten değil tarihsel olanı öznel anlamaydı.

Söz gelimi bitkiyle (suyla) yağmur arasındaki nesnel belirlenim görülmüş, sezilmişti. Ama bunu öznel oluşla ifade etmedikçe bu düşünce meşrulaşamıyordu. Bitkiler büyüsün diye ilah, yağmuru yağdırıyor diye bu gözlemi meşrulaşıyordu. Bu nedenle su, yağmur ve rüzğâr ilahı vardı.

Malın, mülkün sahipliğini meşrulaşmak için; malın mülkün iyeliğini olumlamak için; malın mülkün dağıtımı keyfi rızk dağıtımı inandırmasına dönüşmüştü. Malın mülk iyelikler elinde oluşla varlığı ve kölelik, kader oluşla; alın yazısı doluşla Rabbin takdiriydi.

Böylece köleci sistem, kendisinin dışında oluşla bu sistemi kendisine dayatanla kendi köleci sistemini meşrulaşmıştı. El ilah-El illah olan Rab, ilahtı. Ama giderek ilah olmaktan çıkan, mutlak hakim bir yaratan güçtü.

Köleci manifesto içinde iki insan tipi vardı. Birincisi insan tipi mal mülk sahipliği (iyeliği) olan insanlardı ki rızkları, tanrı tarafından da verilenlerdi. Bunlar efendilerdi. İkinci tipler rızkları bu tanrı tarafında verilmeyen insanlar olup, alınlarına köle damgası vurulanlardı. Bunlara insan denmiyor; mülk sahibine efendi, mülkten yoksun olana da köle deniyordu.

İyi de; yaşana gelen süreç içindeki sosyo toplumsa hafızanın ve sosyo toplumsa inşanın içinde böyle bir kayıt yoktu. Bu köleci eksenli kayıt; geçmişin kendisine aktarılan meşrulaşma referansları içindeki hiç bir zemin üzerine oturup, kendisini dayatamıyordu. Bu geçmişteki referansına izafe oluşla kendisini dayatamaz lığa çözüm bulundu.

Bu çözüm öznel anlama içinde şöyle işletildi. Erken dönem patentli geçmişteki özne nesnel inşa kalıplı devinim alanlarının içi, köleci dönemle boşaltıldı. Bir hafıza travması oluşturuldu. İçi boşaltılan, asıl inşa kalıbına biçimlenmiş referansıyla devinen alanının içi boşalan kadar alan, ters yüz edilen anlam söyletilmesi ile dolduruldu.

Köleci sistemle görünür olan görünmez eşmişti. Köleci sistemin görünmez kıldığı genel yararı ve genel zenginliği oluşan mantığın referansıyla sistem zorunlu olarak ve görünmez eşerek çalışıyordu. Genel yarara göre ürettiriliyor ama genel yararı dağıtmaya ya da paylaşmaya gelince, paylaştırma genel yarar bilinci üzerinde değil de, paylaşılacakları ele geçirici, özel mülkiyetçi anlayışla dağıtıyordular.

Genel zenginliğe göre oluşan bilinç ve mantığa göre paylaştıramadığınız şeyleri dolaylı algı üzerinden paylaştırışla, vacibil vücuda hitap ettirmeye başlamıştınız. Güya bu paylaştırma işinde mülk sahibinin eli yoktu! Bu paylaştırma geçmiş envanterlere uymayışla kutsal ve meşru olmuyordu. Bu nedenle mülkiyetçi edinimin mal mülk dağıtma meşrulaşması, atalar olmayan görünmez güce yaptırılıyordu.

Bu ters yüz edilmiş yeni inşa; çok çok öznel inşa oluşla, adım adım süreci kontrol etti. Böylece sürecin tepkisel oluşla vaki sosyo toplumsa gazını alacaktılar.

Totem dönemi ve ön ittifakı dönemi kapsayan yazısız erken dönem içinde, "gruba ve ittifaka bağlılıkla genel yararı oluşturma, kutsal iken"; köleci manifestoda; "mülk olma, mülkü olma ve efendilerin özel yararı kutsaldı" vs.

Sürecek