Başta engelli çocuk sahibi olan cefakâr annem ile bir engelli kadın olarak iki kat fazla yaşam mücadelesi eden kaderdaşım Yücel Doğanşahin şahsında engelli engelsiz tüm annelerimize, kız kardeşlerimize, hayat arkadaşlarımıza, yoldaşlarımıza kısacası kadınlarımıza ithaf ediyorum.

Vurmuştur sırtına dünyayı, dünyanın tüm yükünü. Evde, yolda, sokakta, iş’de, bağda, bahçede, tarlada, yârinin koynunda, çocuklarının sevgi dolu tebessümlerinde.

Koca çınar Nazım Hikmet’in “Kadın” şiirinde dediği gibi

“Kimi der ki kadın
Uzun kış gecelerinde yatmak içindir.
Kimi der ki kadın
Yeşil bir harman yerinde
Dokuz zilli köçek gibi oynatmak içindir.
Kimi der ki ayalimdir,
Boynumda taşıdığım vebalimdir.
Kimi der ki hamur yoğuran.
Kimi der ki çocuk doğuran.
Ne o, ne bu, ne döşek, ne köçek, ne ayal, ne vebal.
O benim kollarım, bacaklarım, başımdır.
Yavrum, annem, karım, kız kardeşim,
Hayat arkadaşımdır.”

Evet, onlar “Ne o, ne bu, ne döşek, ne köçek, ne ayal, ne vebal. O benim kollarım, bacaklarım, başımdır. Yavrum, annem, karım, kız kardeşim, Hayat arkadaşımdır.” benim ve benim gibi düşünenler için.

Dünya onlarsız, onlar dünyasız olmaz. Biz erkekler onlarsız, onlar da bizsiz olmaz. Onlar yani anamız, kız kardeşimiz, bir bakışına sevdalandığımız, şiirler ve türküler yazıp söylediğimiz aşkımız, hayat arkadaşımız, yoldaşımız olan kadınlar, kadınlarımız.

Uğurlarına dağları deldiğimiz, çöllere düştüğümüz, dünyayı yakıp yıktığımız, savaşlar çıkardığımız, can alıp, can verdiğimiz kadınlarımız. Yeryüzünün en büyük emekçisi olan kadınlarımız.

Bugün 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü. Bugün onların günü. Bugün onlar için toplantılar, paneller, konferanslar, yürüyüşler, şölenler tertiplediğimiz gün. Bugün daha çok seveceğimiz, hatırlayacağımız, dile getireceğimiz kadınlarımızın günü.

365 günün bir gününde hatırladığımız ve yılın geri kalan diğer 364 gününde ise hatırlamayı bırakın sırtında sopayı, karnında sıpayı eksik etmediğimiz, iki dakikalık zevk uğruna Özgecan’a ve binlerce Özgecan’lara taciz ve tecavüz ettiğimiz, her alanda emeğini, kanını ve tenini sömürdüğümüz kadınlarımızın günü.

Bugün yine tüm dünyada ve ülkemizde yapılan birçok etkinlik ve faaliyet olarak kamuoyunun dikkati çekilecektir. Ancak yıllardır dikkat ediyorum anlamlı bu günlerde yapılan tüm etkinliklerde ve faaliyetlerde “kadınlar günün(üz) kutlu olsun” gibi “kutlama” kelimesi söylenir. Bu sadece kadınlar günü için değil engelliler, yaşlılar, anneler, babalar, vb tüm günler içinde söylenir.

Oysa merak ediyorum aşağıdaki resmi istatistik verilere baktığımızda neyin kutlamasını yapıyoruz anlam veremiyorum. Bu veriler dışında her gün okuduğumuz gazete ve tv’lerde haberlere bakmamız yeterli bence…

İşte Kadınlarımızla İlgili Acı Gerçekler:
-Aile içi şiddetin yüzde 87’si, kadınlara karşı işleniyor. Şiddetin yüzde 34’ü fiziksel, yüzde 53’ü sözlü olarak gerçekleşiyor. Bu oran gecekondu semtlerinde yüzde 97’lere çıkıyor.
-Kadınların yüzde 20’si okur-yazar değil.
-Lise ve daha üstü eğitimli 15-24 yaş grubunda bulunan kadınların yüzde 39.6’sı işsiz.
-Kadınların yüzde 40’ı görücü usulüyle evleniyor, yüzde 20’si ise nikâhsız yaşıyor.
-Kadınların yüzde 55’i doğum kontrolü uygularken, yüzde 64’ü hamilelik döneminde doktora gitmiyor.
-Yılda 2 bin 500 kadın anne olmak isterken yaşamını yitiriyor.
-Eğitim gören 100 kadından sadece 2 tanesi yüksek öğrenim görüyor.
-Kadınların işgücüne katılım oranı yüzde 27’lerde bulunuyor
-Türkiye’de 850 kaymakamın sadece 17’sini kadınlar oluşturuyor.
-Hâkim ve cumhuriyet savcısı sayısı içindeki kadın oranı ise yüzde 18
-Meclis’teki 550 milletvekilinin 24’ü kadın. Belediye başkanlarının ise sadece binde 5’i kadınlardan oluşuyor.
-Türkiye’de kadınların yüzde 35.6’sı bazen, yüzde 16.3’ü sık sık aile içi tecavüze uğruyor.
-Şehirlerde evli kadınların % 18’i, köylerde de % 76’sı eşleri tarafından dövülüyor.
-Kadınların % 57,7’si evliliklerinin ilk gününde şiddetle karşılaşıyor.

Bildiğiniz gibi kutlama dediğimiz olay sevinçli, güzel ve mutlu bir olayın gerçekleşmesi halinde ardından yapılan etkinlik vb faaliyetlere denir. Yukarıda verdiğim bazı bilgilere bakınca ve her gün çevremizde bu kadar kadınlarla ilgili yaşanan acı olaylar varken neyin kutlaması yapılıyor merak ediyorum.

2015 yılının 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Gününü tecavüze uğrayarak yakılıp hunharca öldürülen Özgecan Aslan ve onun gibi yüzlerce kadınlarımız ve kızlarımızın gölgesinde geride bırakırken dileğim bir daha kadına karşı şiddetin, tacizin, tecavüzün, dayağın, işkencenin, töre ve namus cinayetinin, cinsiyet ayrımcılığının, emek ve ten sömürüsünün olmadığı bir dünyanın ve Türkiye’nin olmasıdır.

Evet, bugün 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü. Ben senim, sen bensin. Ben olmasam sen olmazsın, sen olmasan ben olmam. Ben ve sen, sen ve ben bir bütünüz. Bizler bir bütünün yarımlarıyız. Diğer yarımın yarımlar günü bugün. Yani bir anlamda da “benim” günüm…

Sevgi ve saygılarımla