Âdem’e Mektuplar-1

• 25 Şubat 2015 Çarşamba 14:14:00

(Kanayan yaralarım)

Şehitten izler kaldı mezar kazan kürekte,
Gözlerden yaş akıyor, kandamlası yürekte.

Düşer toprağa bir bir, baharında yiğitler,
Ne son olur bu makber, ne son olur ağıtlar.

Her karışı sulanmış Vatan aşkıyla kanla,
Ataların can verdi, hikmetini sen anla.

Acı çekti bu millet, Vatan, Bayrak diyerek,
Kudurdu zalim haçlı nice cana kıyarak.

Şimdilerde bir oyun oynanmakta yeniden,
Ülkemdeki birliğe hançer vurdu aniden.

Mahalle komşusuna bakıyor haset dolu,
Sen ben diye bölündük kimler çizdi bu yolu?

Suçlayamam kimseyi, lakin ortada her şey,
Oynandıkça bir oyun, oyuncular alır rey.

Yazdım açıkça Âdem, iyi anla oyunu!
Hain sarmış her yanı, gözle hain soyunu.

Mabettir bu topraklar, her yanı saklı makber.
Kaldırsan her bir taşı, inler Allah’û ekber.

Coğrafyanın sahibi, uzaktan gelen Millet,
Vatan deyip kurdular, görkemli birkaç Devlet.

Adına bakma sakın, kurulan her bir Devlet,
Türk töre ve diliyle, yaşadı uzun mühlet.

Devletin çevresinde, yaşadı pek çok kavim,
Birlikte yaşamaya, gösterdi büyük azim.

Kimi zaman dillerde, çok oldu değişmeler,
Kimi zaman dinlerde, yok oldu değişmeler.

Kaynaştı bunca kavim, büyük Millet oldular.
Türk bayrağı altına coşku ile doldular.

Yıllar geçip giderken, fitne girdi Millete.
Aldanıp kapıldılar, sen ben denen illete.

Hak, hukuk dillerinde sürüp giden bir şarkı,
Uyuttular Milleti, aldılar Garbı, Şarkı.

Pek çok evladı kaldı, ötelerde bir yerde.
Çok acılar çekildi, kan döküldü her yerde.

Gözlerden aktı yaşlar, zor oldu canlı kalmak,
Başka Devlet içinde kolay mıydı Türk olmak?

Yunan’ı isyan etti, pek çok eşler ayrıldı.
Vahşetti Bulgar zulmü nice başlar ayrıldı.

Kafkaslar başka bela, Türk öldürmek bir sanat,
Çölde Arap haykırdı gördüğün Türk’ü yok et

Yoktu birbirinden fark asil Millete karşı,
Durmak kolay değildi bunca zillete karşı.

Milletin acıları, biraz dindi diyorken,
Başladı başka bela, pişmiş aşı yiyorken.

Kurulmuştu yeniden, daha güçlü bir Devlet,
Gelmedi işlerine yıkmalıydılar elbet.

Sömürdüler Arap’ı petrole doymadılar.
Soydular Afrika’yı zenginlik koymadılar.

Latin Amerika’yı kolaydı işgal etmek,
Gözler döndü Asya’ya mümkün olmadı yetmek.

Önce Anadolu’yu istediler halletmek,
Kardeşi kardeşine düşman diye belletmek,

Kürtler ayrı bir Millet! İsteriz onlara hak,
Çok severler Kürtleri! Gizli oyunlara bak.

Türk’ler Kürtlerin kanı, akrabası yoldaşı,
İnançlar aynı dinden safta mümin kardeşi.

Bu Milletin içinden Ali Kemal’ler çıkar,
Küfreder Atasına, birliğe kurşun sıkar.

Vardır elbet Akif’ler, Sütçü İmam, Neneler,
Vatan, Millet diyerek uğraş verir seneler.

Derinden fitne işler, kan girer aramıza,
İhanet ağır gelir kanayan yaramıza.

Dağa çıkmış Kürt genci, hainlerle görüşür.
Yıkanmış beyinleri, kardeşiyle vuruşur.

Anlamsız bu savaşta kazanan kim olacak?
Kadınlar ağıt yakıp saçlarını yolacak.

Kurgulayan beyinler, sinsice gülüyorlar.
Cennet vatan ülkemden güneyi bölüyorlar.

Demokratik hak diye çok şey talep ettiler,
Yetmedi bu onlara birde terör kattılar.

Amaç sözde özerklik, maksat gizli sürmektir.
Nihai hedefleri Kürdistan’ı kurmaktır.

Koca bir Anadolu dar mı geldi onlara?
Her vilayet her şehir sığmadı mı donlara?

Tek farkımız onlardan konuşulan ana dil,
Bir araya gelince anlaşmak zor da değil.

Biraz Arapça, Farsça karışmış dillerine
Her yandan pek çok Millet doluşmuş illerine.

Hepimiz aynı dinden, kız alıp, kızan verdik,
Derin akraba olduk meydana oyun serdik.

İsteyene verelim güneyde küçük Devlet!
Orda kim yaşayacak batıya gitti Millet.

Batıya giden Kürtler geriye mi dönecek?
Ortak olduk, iş yaptık ocaklar mı sönecek?

Kalleşçe bir plandı, gizli saklı bir oyun,
Sanmayın Millet aptal, kavala uyan koyun!

Milletimin sabrını denemeye kalkanlar,
Boğacaktır sizleri, bayraktaki alkanlar.

Korkma evladım Âdem, nice yiğitler çıkar,
Bu çirkin oyunları itin başına yıkar.

Tarih yazan Milletim nice zorluklar aştı.
Gemiler dağdan aştı, gören gafiller şaştı.

Bölünmek başarıdır diye nutuk atanlar,
Ey! Okumuş cahiller öze fesat katanlar;

Yem olur bölünenler bunu hâlâ görmezler,
Görürlerde aslında ihanetle yormazlar.

Bunların nedeni ne? Diyorsan şimdi bana,
Eğitim eksik kaldı, ders vermedik insana.

Çok acılar çektik, daha çekecek Millet.
Elbet güneş doğacak bitecektir bu zillet.

Kimse unutmasın ki Vatan Türklerin yurdu.
Kürt’ler, Türk’ler el ele Cumhuriyeti kurdu.

Gelecek güzel günler kardeş halkın olacak.
Uyuma artık halkım kalbe sevgi dolacak.

Duymalı yönetenler kardeşlik türküsünü,
Büyük devlet olmanın sırrını, ülküsünü,

Oyunda bir yemekte, bayramda bir düğünde,
Anlatmalı birliği her günde her öğünde.

Sırtımızı kaşıyan bizden başka el olmaz.
Bizler fakirleşirken, onlarda kese dolmaz.

Fitne dolu insandan uzak olasın Âdem,
Zehir olur kusturur verdiği tatlı badem.

Oldukça zor görevin düşman haddinden fazla,
‘’Ne mutlu Türk’üm’’ sözü, kalbine dolsun hazla.

Mehmet Macit
10.08.2009
İzmir