BAZEN BİR GÜN HATIRLIYORUM ÇOCUKLUĞUMDAN..
Tıpkı böyle yağmurlu bir gündür.Ben ve kardeşim bir yerden bir yere gitmekteyiz,herhangi bir nedenle.Sonra,bir mağaza vitrinine takılır gözüm..Bu kız ,bir küçük hanımefendidir aslında.Pazenden ya da divitinden –çakma-bir elbise sırtında.Zira çocuk mağazalarında,çocuklara göre giysileri beğenmez.Yalvar yakar,diktirir annesine bunları..Oysa,sokakta,oyunlarda tam da bir erkek Fatma ..Sadece,bir yerden bir yere giderken giymiştir,çizimini bizzat yaptığı elbisesini..Bir; mağaza vitrinindeki replikalara bakar,bir kendine,alabildiğine ağzı kulaklarında..Aslında,emin olmasa kendinden,o giysiler için bu kadar da tutturmazdı ya..Ailesi de almaz değil ki,daha iyisini..O,sadece-kendinin farkında olduğu bir yaşamı-kendi kendine yaşamaktan mutlu oluyordu demek ki..Bu kadın,bazen,vitrin camından kendine bakan o kızı özler..
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.