KÜÇÜK SEVGİLİYE MEKTUP

• 19 Haziran 2008 Perşembe 13:01:16

Benim küçük sevgilim.Senden ayrılalı epey bir zaman oldu.Ayrılırken"Kendine çok iyi bakman gerektiğini biliyorsun" demiştim.Umarım dediğimi yapmışsındır.Biliyorsun sonunda büyüdük ve birlikte yaşamımızın son kavşağında yollarımız ayrıldı ve ayrı yerlerdeyiz.Sana bir gerçeği itiraf ediyorum.Benim dünyada senden başka kimsem olmadı,olmayacak.

Evet küçük sevgilim;sana küçükken yaşadığımız o güzel aşkı bir kez daha hatırlatmak istiyorum.Tabi sen hatırlamak istersen.O küçük ıhlamur ağacımızı hatırladın mı? Şimdi çok büğüdü ve çok güzel bir ağaç haline geldi.Sana olan sevgim ve özlemim bu ağaca her baktığımda bir kez daha canlanıyor ve özlemin derin bir yara gibi gelip yüreğime düğümleniyor.Ah küçük sevgilim;çoktandır buralara uğramadın.Ama ben seni çok seviyor ve çok özlüyorum.

Hatırlar mısın o ıhlamur ağacımızın altında otururken yanağıma kondurduğun o küçük öpücük,sanki yanağıma yeni konmuş gibi sıcaklığı hala duruyor.Bir keresinde de ağacın dalları arasında oynarken düşüp başım kanamıştı,sen bana acıyor mu diye sordun? Bende evet dedim.Sen öpeyimde geçsin demiştin ya,o zaman çok heyecanlanmıştım.

Küçük sevgilim;sensiz geçen bunca zamana hiç alışamadım desem sanırım abartmamış olurum,sensiz geçen zamanın derin anlamsızlığı benden çok şeyler götürdü.Daha fazla hassaslaşıp,duygusallaştım.Buna inanmazsın ama ben bile çevremdeki insanlara karşı tepkici ve kırıcı olmaya başladım.Sinirlilik belli bir ruhsal şekillenme doğurdu bende.Sensizliğin özlemi beni ruhsal olarak daha nerelere sürükleyecek bilemiyorum.Bildiğim bir gerçek var sana olan hasretimin ve özlemimin hiç azalmayacağıdır.Seni kırdığım hatta birbirimizi kırdığımız ve küskünlüklerimizi hatırlıyorum da ne kadar çok çocuksu davranışlar sergilemişiz.Bazen sana yaptığım tavırlar, sana olan kızgınlıklarım hep senin iyiliğin içindi.Kendimi düşündüğümden dolayı değildi.Birbirimizden ayrılırken seni geleceğe ve başarıya hazırlamanın mutluluğunu yaşıyordum.Yıllarca seni korumanın iç güdüsüyle yaklaştım . Biliyordum bu yaklaşımların seni kırdığını ve üzdüğünü. Şimdi bu yaklaşımların pişmanlığını yaşıyor muyum bilemiyorum.Yine senin yanındayım,baş ucundayım.Karmakarışık,rastgele duyguların ve derin üzüntünün bende şekillendirdiği ruh hali düşüncelerimi de etkiliyor.Nasıl cümleler kurarak seni anlatacağımı bilemiyorum.

Neyse geçelim bunları küçük sevgilim;yanında oluşumu hissetmediğini biliyorum.Sadece beni değil hiç bir şey hissetmiyorsun.Nerden geldiği belli olmayan ve tıbben tam olarak tanımlanamayan bu hastalığın seni bitkisel hayata sokması ne büyük bir talihsizlik tanrım.

Bana uzun süre yazmaman ve ziyaretime gelmemen beni hiç gücendirmedi.Sadece senin için yaşamın umduğun gibi geçip geçmediğini merak ettim.Aradığın o büyük aşkı buldun mu? Bazen kendi kendime galiba beni unuttu diyordum ama bunun doğruluğuna da hiç inanmıyordum.Sen beni unutsanda ben seni unutmayacağım.Aklıma gelmişken seni hala seven ve bekleyen küçük bir sevgilin olduğunu söyleyeyim.Bu sana yazdığım son mektup olmadığını biliyorum.Bir daha ,bir daha yazacağım.Yeter ki çabuk iyileş ve bizi sensiz bırakma küçük sevgilim.

Ş.T.