TOPRAK KOKAN ÇİÇEKLER...

esasen ben anneler-babalar-sevgililer ya da başka isimlerle özdeşleştirilmiş olan
kalıpsanmış günlere oldum olası karşıyım.Duygu ve düşünceler asla 24 saate sığ
maz.Saygı-sevgi-özlem-hasret-anma-gibi yüreğimizin otağına konaklayan değer
ler simgesel bir gün adı altında kutlanmamalı,gönüller bu tutkuyu,bu hissiyatı daim
yaşamalı. Belirli günler geçmişten günümüze birilerinin işine yaramış hep o birileri
kazançlı çıkmış ve böyle günlerden aslan payınıda rantiyeciler elde etmişlerdir.
Dolayısı ile anneler gününe dönecek olursak,gün en çok çocukların mutluluğu-coş
kusu-heyecanı ile sürer.Bir başka sevinçlidir anneler gününde çocuklar.Öylesi
hoş bir telaşla günler öncesinden hazırlanırlar,annelerine en iyi sürprizi yapabilme
adına.Bu da gelecek hayatlarında geçmişlerinden taşıyacakları en önemli anıları
arasında yer alacaktır.Mamafi her şeye rağmen benimde anneler günü için sayfam
da paylaşmak istediğim unutulmaz bir gerçeğim var.Yıllar önceydi bir anneler gü
nü tesadüf bu ya,yine yoğunbakımdan 3-5 gün önce çıkmışım,tıpkı şimdi olduğu
gibi tedavim devam ediyor.Böbrek enfeksiyonum had safhada...hastahanedeyim.
Dışarıda baharın en güzel güneşi,ağaçları,kuşları,çiçekleri,böcekleri ve de ebe
veyinleri ile alemi cümbüş yaşanıyor....Ben camların ardında bir mahkumum.
İyileşebilme umudu ile sabır vagonlarım dolu,dolu....geçişlerle geziniyorum.Bütün
bu güzellikleri sadece bakışlarımla ve camların ardından bu can sıkkın bunalıyorum.
Yasaklar kimin umurunda,yine tüttürüyorum bir cigara ohhh...sefam olsun derken
o anda doktorumu,ekibi ile odamda buluyorum.Lütfen eve gitmeliyim...çocuklarım
yalvarıp,duruyor diye ricada bulunuyorum...Doktorum,üzgünüm imkansız bu gün
iki ünite kan,yanı sıra ilaçlı serumlarınız var.Yoo...gönderemem,bu riskede gire
memki diyor.Derin bir iç çekiyorum aman..sayfalar ne güne duruyor ? başlıyoum
kağıtlarımı karalamağa.Hiç durmaksızın çalıyor telefonlarım,arayıp duruyor tüm
dostlarım,yakınlarım.Düşünce alemimde yol alırken,odamın kapısı açılıyor minikle
rim elleri arkalarında içeriye giriyorlar öyleki kahraman edası ile.Babalarıda arka
larından geliyor.Önce küçük oğlum ..kapat gözlerini sana bir sürprizim var anne..
Kapatıyorum gözlerimi koşarak atlıyor üzerime,üstüm,başım toprak..hemde nemli
ımmmm....nefis kokuyor.YAĞMUR SONRASI TOPLANAN BÜTÜN OTLARI....ÇİÇEKLER
diye getirmiş bana minik.Babası da bu davranışın,çocuktaki yaratıcılık ruhunu or
taya çıkardığından dolayı tepkisiz kalmayı tercih etmiş.Diğer oğlum da,arkasında
kenetlediği iki elinin arasından kendi çizdiği bir resmi çıkarıyor.ÇİZİM NE KADAR
ÇOCUKCA OLSADA...MANA O KADAR BÜYÜK.Eğri,büğrü bir hastahane çizmiş.Sonra
karaladığı bir doktor resminin altına ...ANNEM ÇABUK İYİLEŞSİN DOKTOR AMCA....
O HASTAHANELERİ HİÇ SEVMEZ.Diye de notunu yazmış.İşte benim ömür boyu aldı
ğım EN MÜKEMMEL HEDİYELER ve CANLARIM...Evet...şimdi canlarım büyüdüler on
lar benim hayatla aramdaki BOĞAZ KÖPRÜM...YAŞAM KAYNAĞIM..Bana her anneler
günü için en paha biçilmez hediyeler almaları hiç umurumda değil...TOPRAK KOKAN
OTLAR....ımmmm hala burnumda tütüyor....ANNEM HASTAHANELERİ HİÇ SEVMEZ...

Benzer duygularını ancak yaşayarak paylaşmak istedim can dostuum...çok anlamlıydı..hepinize öpücüklerle..

Evin
telefonu sabaha karşı üç buçukta çaldı.
Uyku sersemi adam telefonu açtı.
Telefondaki ses annesine aitti.
Telaşlandı, korktu başlarına bir şey mi gelmişti?
Annesi 'nasılsın oğlum iyi misin' diye sordu.
Oğlu şaşkın bir ifadeyle 'iyiyim anne hayırdır bir şey mi oldu siz iyi
misiniz?' dedi.
Annesi 'biz iyiyiz bir şeyimiz yok sadece sesini duymak istedim' dedi.
Oğlu da 'anne bunun için mi aradın saat sabahın üç buçuğu yarın da
konuşabilirdik' deyince annesi de 'rahatsız mı ettim oğlum?' dedi.
Oğlu 'evet anne rahatsız ettin' deyince annesi,


'30 sene önce sen de beni bu saatte rahatsız etmiştin, doğum günün
kutlu olsun...

SAYIN ŞEKERCİYİ KUTLARIM.