UZAKLARDAN GELEN ÖZGÜRLÜK ÇAĞRISI...

• 11 Ocak 2015 Pazar 12:06:12

Uzaklara gitmek istiyordum yaşadığım yerin dışına çıkmak ve bir süre beni
kimsenin tanımayacağı yerlerde bulunmayı hayal ediyordum gerçek anlamda
özgürlüğümü beni tanımayan insanlar arasında buluyordum herkesin birbirini
tanıdığı ortamlarda kendin olarak kalabilmek pek olası bir durum değildi
insanoğlu bukalemun gibiydi girdiği ortama göre şekil değiştiriyordu devamlı
rol yaparak yaşamak zorundaydın adama göre muamele yapmak ve rüzgarın estiği
yöne göre yaşamak durumundaydın aksi taktirde toplum seni sorguluyor ve kendi
mahkum olduğu alana çekmeye çalışıyordu buna direnç gösterdiğin anda çatışmalar
ve gerginlikler yakana yapışıp kalıyordu,çevresel faktörleri içselleştiren bir
yaşam algısı bende pek yoktu bu nedenle yaşantım toplumun dayattığı normlara
kafa tutmakla geçip gidiyordu oysaki kolay yolda yürümek varken ne diye zoru
seçiyordum bunu çözebilmiş değildim ama sanırım karakteristik yapım ile ilgiliydi
insanları çok sevmiyordum gerçi onlarda beni pek sevmiyordu bu anlamda gayet uyumlu
bir ilişkinin varlığından bahsedilebilirdi devamlı eleştirel bir gözle hayata baktığım
için durumları yada kişileri olduğu gibi değilde kafamda idealize ederek anlamlandırmaya
çalışıyordum istediğim gibi olmayıncada isyankar doğam şaha kalkıyordu,çoğunluğun hükümdarlığı
benim gibi azınlıklara pek yaşama imkanı vermesede şimdilik kendi kabuğumda yaşamaya devam
ediyordum arada bir kafamı kaldırıp neler oluyor diye baktığımda herşeyin eskisi gibi olduğunu
görüyor ve değişim denilen olgunun hiçte kolay olmadığı gerçeği ile yüzleşiyordum,toplum bana
uymadığı gibi bende ona teslim olmamak için elimden geleni yapıyordum çoğu zaman o beni zorlasada
ısrarla üzerime gelip yakalamaya çalışsada bende öyle kolay kolay pes edecek biri değildim en
azından şimdilik o dayanma gücüne sahip olduğumu kendimde görebiliyordum.