Yalan şimşek gibi parlaktır, göz alıcıdır; gerçek ise yıldırım gibi can acıtıcıdır, yakıcıdır.

Cahil, yarı cahilden bir gömlek daha üstündür. Cahili cehaletten kurtarabilirsiniz; ama yarı cahil için yapabileceğiniz pek fazla bir şey maalesef yoktur.

Hayata tutunmaya çalışanlar, alkışı en çok siz hak ediyorsunuz.

Başkalarından senin hayatının romanını yazmasını bekleme; otur kendin yaz. Kimse okumaz diye de tasalanma; çünkü en az bir okur bulacağının garantisi var.

Aşktan çok bahsedeni âşık, sevgiden çok bahsedeni sevgi dolu, dostluktan çok bahsedeni iyi bir dost zannetme!

Seni anlamayanların sayısı çok olabilir; belki de hiç kimse anlamayabilir. Buna rağmen küsmemelisin, susmamalısın ve anlatmaya devam etmelisin.

En yorgun insan, düşüncelerinin ağırlığı altında ezilendir.

Kırılan tamir edilse bile eskisi gibi olmaz; bu bir eşya ya da gönül olsa da, fark etmez.

Haksızlığa uğradığında bağırıyorsun, ama asıl haksızlığa uğrayan gördüğünde marifettir “Adalet istiyorum!” diye bağırmak.

İnsanları küçümsersen, sen büyümezsin.

Kimse sana mutluluktan bir şato kurmaz, iyisi mi sen kendine mutluluktan bir kulübe kur.

Biri sana bir söz söyledi ve sen de incindin mi? İyi düşün! Seni inciten söz mü, söyleyen mi?

”Fazla naz, âşık usandırır.” Derler. Yanlış, âşık usanmaz; usanıyorsa zaten ona âşık denmez.

Silahların toprağa gömülmesi, kalıcı bir barışın garantisi değildir. Gün gelir, o silahlar topraktan çıkarılabilinir.

(Yakında kitap olarak bastırmayı düşündüğüm Oruç Baba’dan Aforizmalar-2 ön çalışmasından alınmıştır.)