Roboski ve Bilal !..
Roboski ve Bilal !..
Ey !..
ülkemin en azılı teröristi,
toplu katleden,
toptan malı götürenlerin başı, duy !
Son sultan,
son muktedir sana sesleniyorum!
Biliyorum,
gözlerin görmez,
kulakların duymaz olmuş.
Gece gündüz kaç-Ak sarayda mal mülk,
Bilal’in,
Burak’ın ve bozuk bağırsaklarının derdindesin zaten.
Ama yok öyle yağma,
yok öyle unutmak,
unutturmak...
Yağmaya,
soyguna,
katliama dur demek için,
unutturmayacağız,
her gün yolsuzluk olduğu gibi,
bu gün de günlerden kahrolası Roboski !..
Ey !
gaddar terörist;
dile kolay,
34 can,
34 insan,
baba,
oğul,
kardeş,
amca,
dayı,
kuzen...
Her ne ise,
34 can!
34 insan! Yok.
Hiç biri yok artık.
Ateş düştüğü yeri yakar derler.
Hele bir düşün,
bir tasavvur et,
gözünün önüne getir:
babanı,
kardeşlerini,
Bilal’i,
Sümeyya’yı,
Burak’ı
amca,
dayı ve kuzenlerini birileri gelip,
hem de öyle böyle değil,
bombalarla paramparça etseler...
Söyler misiniz,
sen ne yapardın o zaman?
Bir düşün:
senden bir parça olan sevdiğin insanları öldürseler,
ne hissederdin?
Daha dün beraber olduklarının ceset parçalarını kendi ellerinle toplamak zorunda kalsaydın, neler geçerdi aklından?
Katillerini gördüğünde unutur muydun insan olduğunu;
ister miydin onları vahşi bir kurt gibi paramparça edip,
cesetlerini dağlara kayalara serpiştirmeyi?
Unutma bugün günlerden Roboski !
Ey ! son sultan,
ey muktedir,
gece rahat yatağında yatarken,
bilincinin altında ya bir gün hesap sorarlarsa karabasanının yattığını bilirim.
Hem de iyi bilirim,
bunlar aklına geldikçe nasıl soğuk terler döktüğünü.
Ama nafile !
Gün gelecek,
hesap vereceksin.
İki elimiz yakanda.
Dua et seninkiler -eski ortağın,
dandik parelelin cemaat- alaşağı etmesinler seni;
çıkarlarına olunca,
ayağından asarlar adamı vesselam.
Dua et biz,
yurtseverler-devrimciler senden hesap soralım.
Korkmana gerek yok,
biz devrimciler gelirsek bir gün iktidara - elbet gelecek o gün -,
senin bugün yok ettiğin demokratik hukuk devleti esaslarına göre yargılarız seni.
Halkın önünde,
halk mahkemesinde adilce - suçun kanıtlanana kadar tüm haklarınla seni suçsuz görerek.
Bilirim, güvende hissedersin kendini.
Ama sen de çok iyi biliyorsun ki, ilelebet sürmeyecek muktedirliğin.
Sırtına hançer saplayacak olanlar sıraya girdiler bile.
Senden sonrasını konuşuyorlar şimdiden.
Görüyorsun, en güvendiğin dağlara yağan karlar,
çığ olup üzerine geliyorlar.
Çok büyük günah işledin, ey terörist.
Mazlumun ahını aldın.
Ruhuna, bir daha silinmemek üzere Roboski adını kazdırdın.
Mazlumların evlerini ateşlere saldın.
Sanma ki,
yaptıklarınla kalacaksın.
Sanma ki,
tarih kitaplarında hak ettiğin gibi anılmayacaksın.
Gün gelecek,
hesap vereceksin.
Şairin dediği gibi ’’ipin, kurşunun rağmına’’ özgürlük için mücadele edenler var olduğu müddetçe,
korkularınla yatağa gireceksin, uyuyamayacaksın !
Unutmuyoruz bugün günlerden Roboski !
İmtihan ediyor beni bir yanım...
Öfkene boyun eğme diyor aklım.
Küfredesim,
beddua edesim, topunun... diye lanet okuyasım geliyor diyor diğer yanım...
Gözleri kan ağlayan Roboskili kadınlara,
Ethem’in,
Ali İsmail’in,
rahmetli olan Mehmet Ayvalıtaş’ın,
Abdullah’ın,
Hasan Feritin,
Medeni’nin,
Berkin Elvan’ın analarının gözlerine bakınca, utanıyorum.
Görevini yapamayışın utancı bu.
Başkasının acısını hissetmeden insan, insan kalabilir mi hiç?
Şahadetim olsun diyorum:
unutur,
unutturursam, yüreğim kurusun !
Söz veriyoruz evlatlarımıza.
Kazanın altına odun atmaya devam.
Bu kez Türkiye,
Özgür ,
Bağımsız Cumhuriyet olarak yeniden kurulacaktır.
Unutmayın;
Bütün büyük zulümler,
biz arkamızı dönüp susmayı tercih ettiğimiz için yaşanıyor !..
Varmak için yarınlara bizimde hasretimiz var !..
Sevgi Kazanacak !..
Atilla Yüceak Aralık 2014
#Araştırmacı_Yazar_Şair
YORUMLAR
Henüz yorum yapılmamış.