Saygi deger kalem Kemnur beyefendi..,
yazilan hikayeden cikardigim sonucda benim icin yabanci bir konu degildi.. Anadoluda da öyle kadinlarimiz yalniz birakiliyor e$leri biraktigi zaman ortada kaliyorlar coluk cocukla bir sürü aci ve göz ya$i icinde bu aci tabloyu kimse kabullenmiyor ve öylecede acilar icinde hikayenizdeki gibi sonuclarla kar$ila$iyoruz. Dogru burada insanlara cok deger veriliyor birde bu acidan yazdim bilgi sunumumu. Kadinlarimiz okursa meslegi .., kazanci olursa zor duduma kalinca kendiside üstlenebilir cocuklarinin sorumluluklarini .., erkegine bagimli olmadan.., konu bu.Devletimiz Genclik evi acsinki cocuklarimiz aglamasin..
Saygimla tebrik ederim güzel ve anlamli bir yaziyi gün yüzüne cikardiginiz icin.

Ah öyle çok Hanımeli var ki şu güzelim Ülkemde...
Şu oturduğum semtte, şu sokak başında.
Sevgimiz yeterde ruhunu yaşatmaya, tebessümünü canlı tutmaya.

Yaşamaya yeter mi?

Çok güzel bir çalışma olmuş, ellerinize sağlık.

Sevgiyle.

anne var, her zorluğa katlanır bırakmaz evladını
anne var korkar, kaçar kendinden bile, anne olmayı bile unutur, unutmasa bırakmaz asla evladını...
Hanımeli'nin annesi iyi biridir muhakkak ama, çektikleri duyularını öldürmüş kesin...
Annesi tarafından korunamayan çocuklardan sadece birisi Hanımeli, ne çok var böyle :(

yazınız çok acıttı içimi:(

Hocam selam.
Bu haftaya aynı pencereden merhaba demiş yüreklerimiz. Tabi bunda şaşıracak pek bir şey yok zira bu pencere daha çok su kaldırır ve bu pencereden gördüğümüz manzara daha çok gider değişmeden.
,
Beni kederlendiren güzel bir öykü okudum, yüreğine de kalemine de sağlık hocam.

Sağlıcakla...

Ya Safinaz? Bekliyoruz di mi?

Sokakta iki adımda bir karşımıza çıkan yığınla çocuk var böyle... Hele şimdi kış günlerinde olmamıza rağmen ayaklar çıplak, üste yok doğru dürüst bir hırka bile... Kimileri çocukluğunun farkında değil
onu yaşayamadığı için çocuk olmak nedir bilmiyor bile..

Onları bu hallere düşürenlere, çocukluklarını çalanlara lanet olsun. Çoğuna sahtekar gözüyle bakıyoruz, çoğuna acıyarak dilendikleri için ve hatta onlara bakınca kendi halimize şükrediyoruz. İyi de bu neyi hallediyor. Bu çocuklar gün be gün çoğalıyor... Yazık, günah :((((

Yüreğim acıyla burkuldu.

Ne yapılabilir i sorguladım, içinden çıkamadım.

Galiba insan olmalı önce,
çoluk çocuğuna, ailesine, yurduna sahip çıkan..

tebrikler,

saygılarımla..

Tebrik ederim hocam, icim cız ederek okudum. Sahnelerin canliligi gercekten etkileyiciydi. Kaniş kopegi imgesini de ayrica kutlarim. Saygilarimla.

Hüzünlü bir yazı.
Hayatımızın bir gerçeği maalesef bu durum.
Anadolu'nun küçük yerleşim bölgelerinde,
büyük şehirlere oranla daha az bu sokaklarda yaşayan insan realitesi.
Buralarda,
insanına daha çok sahip çıkıyor galiba çevre.
Çocukluğumda,
bir ''Deli Şakir'imiz'' vardı.
Nasıl da korurdu, beslerdi onu ahali.
Hatta bu konuda bir hikaye de kaleme almıştım burada.

Bu insanın içini yakan yazıyı okuduktan sonra,
arkama yaslanıp düşündüm durumumuzu biraz.
Ya ben olayın farkında değilim,(Zira memleketime kesin dönüş yapalı, henüz iki ay kadar oldu.)
ya da buralarda pek sokaklarda yaşayan insan yok.
Dilerim ikinci şık doğrudur.

Önemli bir konuyu işlediniz bu gün.
Güzel de işlediniz.
Keşke herkesler sizin kadar duyarlı olabilse.

Bir garip olmaktan kaçarak,sürükleriz düşlerimizi...Bir garip görmek isteriz ,yerimizi bilmek için...Bir garip olur içimiz alınacak gördüğümüzde...!

Acımasız olan dünya mı, yoksa insanlar mı ?

Kendimi bu çocuğun yerine koyarak bir günü yaşamaya çalıştım, suçlu aramaya çalışıyorum, lakin suç kendini örterek suçlamalar içimde kalıyor.

Artık kéşke kelimesini kullanmıyorum... Keşkeler daha çok suçlunun yolunu açıyor.

Keşke gelmeseydik !



Saygılar, sevgiler usataya !

Saygi deger Kalem..,
Hikayeniz cok hüzünlü. Ülke ko$ullarimizda bakabilecegimiz cocuklar degil bakamiyacagimiz cocuklar Dünyaya getiriyoruz. Kiz cocuklarimizi cahille$tiriyoruz. Her yükü erkelerden bekleyincede hüzünlü tablolarla kar$i kar$iya kaliyoruz. Kadinlarimiz egitilmeli. Ayaginin üzerine basabilen nesiller yeti$tirelimki Aglayan cocuklarimiz, Bir Kö$eye itilmi$ insan yigini olarak ortaya cikmayalim. Ba$arili bir yazi sergilemi$iniz.
Tebrikler.
Saygimla.

Dönüs Korkmaz tarafından 12/16/2014 10:31:31 PM zamanında düzenlenmiştir.

Sosyal devlet çöktü,diyebilirler ki her şeyi devletten beklemeyin bak kardeşim derim çalışan çalışmayan dinlemeden içtiğimiz sudan ,çaydan her şeyden haraç kesmeyi bildiği gibi bunu da yapacak derim ama nerede ,korkak ve arsızlarlar ve benciller toplumu olduk sözde dindarlaşan ülke geğirerek oruç sofralarından kalkan,domuz gibi semirerek ve domuzlaşarak çevresindeki dertlere ve acılara duyarsız,
elbet allah böyle toplumların belasını verir içinde yaşlarda yanar ama yaşlara düşende Nuh misali bu aşğılklardan ayrılmaktır.
Kaliteli bir konu ve ülkemizin en önemli sorunlarından biri selam ve saygıyla değerli yazar.