BABAM DEMEYİ UNUTDUM!!!
Babam canımın özü.kalbimin pırıltısı.kokunu sesini duymayalı tam 1.5sene oldu ve ben hala bekliyorum ki gelirsin diye.Pencere kenarından dışarıya bakmanı.içine akıttığın gözyaşlarını.babam demeyi artık bilmiyorum unuttum.O kadar vakitsiz kaybettik ki çok erken gittin...
Aklıma geldikçe seni hastane odasında gözlerimizin içine bakarak medet umduğunu ama elimizden bir şey gelmedi o yüzden hastanelerin önünden geçerken içim acıyor.Ankara da gitmediğimiz hastane kalmadı en son yattığın hastanede iyi olup evine geleceksin diye beklerken bize ölüm haberin geldi işte o anda anladım ki hayat istediğimiz gibi gitmiyor.Hep canımı acıtan bir şeyler var sana hangisini ulaştırığım içten ağlamama mı 3kardeşinin özlemini’mi.seni erken kaybettiğimizi.Bizleri bırakıp gittin ama bizlerden de birer parça noksan bıraktın.sensizliğe alıştım mı alıştım babam alıştım ne kadar kolay söyleniyor dimi alışamadım babam.
Babam gözyaşların yüreğimde hastaneye geldikçe o 3tane kardeşini sorman acillerde yattıkça aradılar mı demen aramadılar baba aramadılar.Allah ımdan dilegim sen kardeş özlemiyle gittin ben hala acısın yaşıyorum Dilerim ki dilerim......
Babam işden eve geldikçe hala gözüm oturduğun koltuğa takılıyor.bugün nasıl oldun aşkım iyimisin demeyi unutturdun bana.....
canımın cekirdeği babam bizleri hiç üzmedin mekanın cennet olsun...Senin hastanedeyken acı cektiğini beynimden sildim tek hatırladığım son görevimiz olan o bir tas suyu dökerken son kez yüzüne baktım ve o yüzündeki gülümsemeyi yüreğime beynime alıp sakladım...
İyi ki benim babam oldun .SENİ COK SEVİYORUM.hakkını helal et bizlerden yana helal olsun.Babam rahat uyu gözün arkada kalmasın.Sen bizimle kalmaya devam et yanımızdan hiç kopmadın...BABAM SENİ COK SEVEN KIZIN
FİLİZ 2006