GÜNEŞ BATTI! Ve gölge kayboldu
Hani derdin ya! Sen olmasan ben nefes alamam bu şehirde, aldığım nefesle yaşayamam,yaşıyorsun işte! Hem de dili başka kokusu başka benim hiç bilmediğim ,adını bile duymadığım bir ülkede. Bana vaat ettiğin sözler sadece dudaklarındaymış .Yüreğin ise tanımadığım bir yabancıymış .Ben sadık bir gölge gibi yaşamışım senin ışığında.Işığın gözlerimi kamaştırırken asıl karanlığın sen olduğunu fark edememişim …
Oysa nasıl da!bildiğimi sanırdım en çok neyi sevdiğini,en çok hangi şarkıyı dinlediğini , hangi yemeyi beğendiğini...
En çok ne zaman yalan söyledin bana ? kaç kere yalandan seviyorum dedin kulağıma? en çok hangi yalanına inandığım da alay ettin saflığımla? Ne yazık bunları hiç bilmeyeceğim...
Oysa ne kadar çok bakmıştım gözlerine gözler kalbin aynası diye.
Allahım! Bir bakış bu kadar mı gerçek anlatırdı sevgiyi gözlerime? bu tezin ne kadar yalan olduğunu da bana sen kanıtladın yine…
Ben yoktan bir sen var! Etmişim aklımda, yüreğimde, sen kocaman bir boşluk gibi duruyorsun şimdi geçmişimin en kuytu köşesinde .Yokmuşsun ki aslında ne acı ne acı ki bir ömür harcanmış hem de bir hiç hesabına…
Hani dedim ya! Sen yalan, ben yalan, yalanmış bu dünya ,aşkı da Gerçek olacak değil ya!
Ve şimdi sen! Yabancı bir ülkenin ana dilinde aşk şarkıları söylüyorsun kendine,
sokak lambalarının ışığı bile yabancı vuruyor geceleri pencerene, gözlerin uzaklara yabancı bir dilde beni soruyor,mesafeler anlamıyor suallerini çünkü hala benim dilimde susuyor…
Bilmediğim bir ülkenin dilinde pişmanlığın,yokluğum ise yalanlarının izi kadar derin içinde. Anlamıyorsun hiç anlamayacaksın beklide ,hangi ülkede özlersen özle beni, artık dilini anlamadığım kadar yabancısın tenime.
Ya! Konuşma! Benim dilimde sus artık, ya da yine kendi diline yabancı gelen aşk şarkıları söyle... AyNuR