AYRIK OTU

• 11 Kasım 2014 Salı 21:28:52

Hayat ince bir çizgide cambazlık yapmaktan başka nedir ki?

Bir arkadaşımın dediği gibi " ayrık otu öyle kuvvetli bir bitkidir ki sımsıkı sarar sarmalar."

(Ayrık otu deyince sizin aklınıza bir bitkinin büyümesini engelleyen zararlı bir bitki geldi değil

mi?)O sohbetten sonra hayata bakış açım değişti. Bir ayrık otu olmayı diledim o an…

Yüzümdeki esrar perdesini kaldırıp, yüreğimdeki beni bana anlattım.

Önceleri sitem ettim , kahır ettim, isyan ettim…….ettim ettim ettim.

Bir süre sonra bu helezanlar yerini sorulara, sorgulamalara, sordukça ben deki beni araştırmaya

nedenlerini anlamaya bıraktı.

İlk anladığım şey ...Kendine acımak, yalnızlığa kahretmek yerine, battığım diplere ayağımı vurup

Haydi Ya Bismillah! demenin şart olduğunu kavradım.

Gri bulutlar öyle kolay dağılmayacak.

Biliyorum yaşanılan acılar unutulmayacak.

Elbette hayat hep mavi olmayacak, o acıların bana kattıkları bugün ki beni, ben haline getiren

olduğunu anlayınca da şükrediyorum. Uzun cümleler kurmaya ihtiyaç duymadım.

Gönül eğlendirme peşine düşmektense, gönlü doyurmanın peşine düştüm.

Aşkı bir amaç yada bir araç gibi görmedim… Aşkı aşk için yaşayıp, Şems’ini arayan Kimya Hatun

olmak istedim. Ona ulaştığımda saadetin en büyüğünü yaşayacağıma inandım. Hayat bir sır

perdesi gibi aslında , içine girip o perdeyi aralamak bizim elimizde.

Ya da sırlar arasında bir hayata mahkum olmakta bizim elimizde.

Boğazın kırk dügüm olduğunu, her sözü kırk kere yutup, sarf etmeyi hayatıma şiar edindim.

Derya da bir damla iken, bir yürekte doğmanın sancısındayım.

Aslında bir ben vardım bende, bir de görünen yüzüm!

NUREFŞAN