İFADE EDEBİLMİŞİM

• 8 Ekim 2014 Çarşamba 18:55:11

Hayatınızda “ısrar” olmasın.
Kabul görmenizi sağlayan bi bok değil.
Sevgi yoksa neye yarar ki ısrar.
Hele de karşındaki orospu kılıklı bir kızoğlan kızsa.
Bu arada birşeyleri aktarabilmek için süslü kelimelere gerek yok. Olmadı bizim öyle yeni yetme yazar sevdamız. İçimizden ne geldiyse öyle yazdık hep. Giriş, gelişme, sonucun canı cehennemeydi. Noktayı, virgülü kullanarak nefes alabilmeni sağlardım yazılarımda…
Anlamazdın,
Geçelim bu masalları anam babam. Sana gelelim. Yani alayım çocukluğumuda yanıma,sen anlat ben değişeyim.Değişim büyüdüğünü hissettirir ya insana… Eminim sen asırındasındır şimdi.
Saçların gibi günahların,içinde çok az beyaz var.Yalanı severdin ve ben böyle kabul etmek gerek derdim…
Kabul görmedim.
Canımı yakıyorsan artık iki gözüm iki çeşme ağlayayım çünkü sen birinin eksiği olamayacak kadarsın, yalansın.
Keşke bana bulunduğum çemberin dışından bakabilseydin.Koca adamların küçük çocukları öldürebildiği bu dünya da, benden sana sadece mutluluk geleceğini anlardın.
Beni çekip vursan,anlardım…