ELLERİM SEN KOKUYOR SEVGİLİ

• 2 Ekim 2014 Perşembe 09:33:16

“Diledim ki, Denizliden bir iyilik hareketi çıksın
Tüm dünyayı sevgi sarsın, kimsesiz kalmasın.”

Ellerimde bir kalem ve ben üzgündüm aşka dair mektuplar yazarken, çaresiz bir sabiye üzülmüşüm, Rabbimin sınavı içindeki babalara ve bir yanı yarım kalan annelere, engellere takıldığını düşünürken bir ç.ocuğun ağlarken anlayamadığımız çığlıkların içinde “Ben annemin ve babamın cennet şansıyım” dediğini düşünerek kalbimi rahatlamak yolundaydım.

Bilgisayarın başında kimsesiz çocukları düşünürken, bir insan olarak çok güzel bir olay yaşayınca ne yapacağını bilemeyen kullar gibiydim. Sanki ilahi âlemdeydim, birileri geldi kaburgalarımı ortasından ayırdı ikiye, bir el uzandı kalbime dokundu üzülme dercesine ve bir ses yankılandı beynimde “Kalk, durma kalk!”

Efendimin kimsesizlere kimse olması örneğimdi her daim yoluma, onun sünnetiydi arzulanan ve ben cebimde bir çay parasıyla nasıl yola çıkacaktım diye düşünürken bir anlık kayıpla, birileri dedi ki en çaresiz zamanlarda “Yüreğinin güzelliğini biliyoruz, vazgeçme”.

Denizli ayrı bir sevdaydı benim için ve ben diledim ki memleketimden bir iyilik hareketi ortaya çıksın ve tüm dünyaya yayılsın diye arzuladım. Rabbime dileğimi ilettim ve 15 sene beklediğim kitap için ve duayla yazdığım şiirleri kitaplaştırıp şiirlerimi kimsesiz çocuklara vakfetme kararı aldım. Yola çıktığımdan buyana, yarı yolda bırakanlara tebessüm ettim, inançsızlara dua ettim, O’nun rızası için ben kendimi biliyordum ve müsaade ettikçe neler yapabileceğimi… Sırtımda bir hırka, cebimde bir hurma, elimde bir asa bu zamanda kalemime kelam üfledikçe Rabbim her kelimeme sevgiyle ruhlarını bıraktı sanki. Üşüyenler hırkayı giydi ısındıkça benim gibi bir kulu kalben sevdi, hurma açları doyurdu Rabbim müsaade ettikçe, asa ne zaman düşecek olan var ise iyilik yolunda “Vazgeçme, Allah için” dercesine elif gibi dik durup yol almalarını sağladı insanların.

32. Uluslar arası Tüyap Kitap fuarına gidip memleketimi temsil etmek hayalinin gerçekleşmesiyle başladı açılan kapılar ve en büyük üzüntümdü. Denizlimin bu iyilik hareketinden habersizliği, sabır taşlarını eritip belirlenen zamanı beklemek gerekti. Şimdi huzurunuzdayım canlarım, bundan sonra sizlerle birlikte şiir üzerine, şiirlerle iyilikle yol alırken bir araya geleceğiz zamanla. 2 kitap hediye etti rabbim bana, şükürler olsun.

Kimsesiz çocuklar için diledim ki şiirler okundukça, kitaplar satıldıkça eğitimlerine destek olalım, bu iyilik hareketi Denizliden çıksın ve tüm dünyaya sarsın istedim. “Ellerim sen kokuyor sevgili” isimli kitap Bu iyilik hareketini sosyal sorumluluk projesi haline getirdim. Hamdolsun Türkiyeyi hızla sevgiyle sarmaya başladı ve ülke sınırlarına aşmaya başladı, duyan her iyi yürekli insan gelip destek oluyor. Denizlimi hala yanımda görmek hayaliyle yol alıyoruz. Facebook.com/bakican adresinden gün geçtikçe beğenip, listesini devam ederek sosyal medyada da hızla sevgiyle büyüyor.

Seccadem, Aşkım Ve Ben aynı amaç ile kuran talbeleri için çıkarılıp vakfedildi. Ki bu da belki kalemimin hizmetiydi memleketime, Rabbimin yaratığı insanlara ve ben Hz.Musanın Komşusu Kasap gibi yaşayan bir adamdım, yalnızlığını şiirlere gömerek iyilik için adım atmaya çalışan. Yanımda olur, destekler misin sende ey güzel insan.

BAKİ EVKARALI
/bakican