KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 574 Okunma
- 3 Yorum
- 1 Beğeni
uyu/yorduk..
uyuyorduk, sanki
g-özlerimizi kapatıp
yastık altına gizleyip avuç içlerimizi
eline/koluna/dokuna ve kokuna sataşarak
bulaşıyorduk kendi dışımızdan/içimize ki
en güzel yaptığımız şeydi
sahi neydi?
ve neden sonra
cevapsız sorular bulduk
yapamadık
bunu bir daha hiç aslında
en son akşamın sonunda
-unuttuk
-umuttuk
ağacına uzanıp bir elmanın
yaprağına dokunarak/tenin gibi
alışıyorduk
yerlere düşürmeden..
uyanıyorduk.
dudağımızda izi
yüreğimizde isi
dağlarının yamaçlarından
derin boşluklarımıza dolacak
göz, gözü görmüyor
göz, göze b-akmıyor
günah mı?
ayıp ya da....
gazabın bağlarına gidelim
bütün derinliklerin.
bütün elma şekerlerinin
ay dedelerin sonra
kahramansız masallara
çelik pelerinleriyle o
küçük efendilerin...
hepsinin
hiç-bir yerin
senin gözlerin
ellerin/ellerim...
zamANdan bahsetmiyorum, hayır
hiç bir anından zamanın
bir sevdaya düşüp
bir bıçak bulup sırtında yüreğinin
ölüyorlar içine
Baharın/korkusu/kokusu…
düş bozumları/derin yaprak ulumaları
rüzgarsız/apansız
şiirler yazıyoruz/yazılıyoruz
göğüs uçlarımızla ki
kesilmiş bir he-ce kadar ağrıyor
içinden sen geçmeyen hiç bir mısra
başlamıyor
ve bir nehir yarılıyor/
toprağın yüzünde....
(...)
YORUMLAR
karışık...
saçları gibi bir mısır püskülünün
:)
eksik susmalar
Ve ben,
Düşleri bozuk bir Türkçe ile
Kelimelerine uzanıyorum
Didikliyorum hece hece
Sahiplenmek adına bir harfini ki
Yüklem ve Özne
Sıcak kahve ya da renklendirilmiş çay
Göğüs kafesimdeki kaburgalarda
Bir kırılma hissi
Eş sessiz bir anlam içinde
Kaybolup gidiyor anla/m
Herkesin oluyormuşum gibi..
Hani dokunmasam
Öksüz kalacaklarmış gibi
Sussam/evet…
İstem dışı bir sindirim sistemi
Ve ani bir refleks
Rakamsal bir kim/ses(s)izlikte
B-akıyoruz aynaya
Aristokrat ve ucundan politik
Saçlarımızın kırıkları oranınca
Dim/dik..
Son/baharlarımız yeni bir
Rönesans’ın eşiğinde…
Mutsuz olmaya çabalayan ruhlar
Ne darbeler hoş geliyor artık
Ne de devrimler ki
Şehir şehir boşalıyoruz
Çırılçıplak akıyoruz
Kör bir ressamın tuvaline…
B-ak…
Kuzgunlar yuva yapıyor iskele altlarında
Bir martı süzülüyor kanatsız
Boğaz/a ki
Terk ediyor evini bir yosun
Evet evet y’osun..
Seni t-anıyorum
Sararmış yapraklarından belli
Mevsimin…
Ki ilmek ilmek işliyorsun yaşam(ım)a
.................
............................
....................................
(...)
T'uzak ülkelerin birinde,
sızı/yorduk uykusuz masallara
ki toprağı kuraktı ve dahi çorak...
derken, bir nehir yarıldı o çoraklığa
cevapsız sorular son buldu,
Uyan (ı) yorduk...
Mavi bir bulut aktı üzerimizden,
ki biz sevinçten ağlıyorduk...
sevgimle çokça...
