sensizlik 1

• 21 Eylül 2014 Pazar 11:45:27

Bittimi?
Geri gelecekmisin..
Alışamadım daha seni yanı başımda görmemeye.Kokunu duymamaya..Gülüşün bana eşlik etmeden gülmeye..Uyandıgımda yatağın sağ tarafında seni görmemeye…sırtından sana sarılmamaya .kokunu içime çekmemeye..Hala alışamadım sensizliğe…
Bana ne yaptın bi bilsen..Saçma sapan şeyler yapıyorum.ne yapsam olmuyor beni mutlu etmiyor.o kadar inandım ki sana..İyileşemiyorum.Kayboluyor dokunduğum herşey senın gibi..kendimle baş başa kalıyorum hep.kendi kendime mırıldanıyorum önce ,sessizce, sonra git gide yükseliyor sesimin tonu.Kendi kendime kavgaya başlıyorum.Sesim yankılanıyor odalarda.Evde sokakta..hıncımı kendimden almaya çalışıyorum..o kadar kızıyorum ki sana o kadar özlüyürum ki seni.. o kadar yorgunum ki bilemezsin …Duyamazsın biliyorum görsende görmezsin.kafanı çevirirsin öylesine .gecersin yanı başımdan.bense arkanda kalırım.Öylece dururum sensiz ..Bizsiz..Kimsesiz…silerim gözlerimi ve yoluma devam ederim …sonra zaman geçer yine aklıma takılırsın ..gördüğüm bi düşte karşıma çıkarsın sonra senle uyanırım sabaha ….yoldan gecen birini sana benzetirim bakakalırım sana baktığım gibi.Dalar giderim anılara..Okuduğum kitabın sayfalarında sana takılırım.Düşler kurarım düşler krallığında…Sen prens ben prenses olurum ...
Bi masal kurarım kendimize , evimiz olur hiç olmayan.orda birlikte girdiğimiz yemekler yaptığımız mutfağımız olur ,boynundan geçirdiğim pembe önlüğümüzle..Her sabaha birlikte uyandığımız yatağımız beyaz başlıklı…bir şey olur sonra teker teker düşler krallığım yıkılmaya başlar..durduramam bu yıkımı…herşey bi anda çöker yerle bir olur, o anda elimde kitabımla baş başa kalırım yine…
sensiz evime bakarım.söylene söylene çıkmacagın odanın kapısına…