Halil İbrahim Bereketi
Vaktiyle birbirini çok seven iki kardeş varmış.
Büyüğü Halil. Küçüğü ise İbrahim. Halil; evli ve çocuk babası.
İbrahim ise bekârmış. Ortak tarlaları varmış iki kardeşin...
Ne mahsul çıkarsa, ikiye pay ederlermiş. Bununla geçinip giderlermiş.
Bir yıl, yine harman yapmışlar buğdayı; İkiye ayırmışlar.
İş kalmış taşımaya. Halil, bir teklif yapmış :
- İbrahim! Kardeşim, ben gidip çuvalları getireyim. Sen buğdayı bekle.
- Peki abi demiş İbrahim. Ve Halil gitmiş çuval getirmeye. O gidince, düşünmüş İbrahim:
- Abim evli, çocuklu. Daha çok buğday lazım onun evine. Böyle demiş ve kendi payından bir miktar atmış onunkine...
Az sonra Halil çıkagelmiş.
- Haydi İbrahim, önce sen doldur da taşı ambara demiş.
- Peki abi..!
İbrahim, kendi payından bir çuval doldurup düşmüş yola...
O gidince, Halil düşünmüş: Demiş ki:
- Çok şükür, ben evliyim, kurulu bir düzenim de var. Ama kardeşim bekâr. O daha çalışıp, para biriktirecek. Ev kurup evlenecek. Böyle düşünerek, Kendi payından atmış onunkine birkaç kürek...
Velhasıl, biri gittiğinde, öbürü, kendi payından atmış diğerine.
Bu, böyle sürüp gitmiş...
Ama birbirlerinden habersizlermiş.
Nihayet akşam olmuş. Karanlık basmış.
Görmüşler ki, bitmiyor buğdaylar. Hatta azalmıyor bile...
Hak Teala bu hali çok beğenmiş.
Buğdaylarına bir bereket vermiş, bir bereket vermiş ki...
Günlerce taşımış iki kardeş, bitirememişler.
Şaşmışlar bu işe...
Aksine çoğalmış buğdayları.
Dolmuş taşmış ambarları.
Bugün "Bereket" denilince, bu kardeşler akla gelir.
Bu bereketin adı: Halil İbrahim bereketidir...
Yukarda alıntıladığım hikaye çok anlamlı hoşumada gider.
Böyle güzel insaflı düşünen kaç kardeş kalmıştır dünyada.
Ya da kaç insan adaletle hükmeder.Hakka hukuka riayet eder.
Başkasının hakkını asla gasp etmez.Kendisinden çok diğerini düşünür.
Sanırım milyonda birdir.Aç gözlülük adaletsizlik olmasa.Kavga döğüş savaşlar neden olsundu ki..
İnşaallah dünyanın fani olduğunu rızkın ezelde tayin edildiğini bilir,idrak ederde insanlar birbirlerini incitmeden haklarını yemekten uzak durur.
Gözetip, merhamet ettikçe veren el alan elden üstün oldukça..Onlara merhamet eden verdiklerinin misli misliyle karşılaşırlar buda berekettir.
Allah rızası için bir verilene, misliyle dünyada verileceği.Ahretteyse sevaplarla karşılaşacağı müjdelenmiştir.
Allah merhamet edene ,yardım edene dünya ve ahrette yardım eder.
Aldatan ,çalan çırpana zulüm edeneyse iki cihanda yaptıklarının karşılığını geçte olsa gösterir.
Herkes ektiğinin karşılığını er veya geç biçer.Allah ın selam ve rahmeti tüm inananların üzerine olsun.Selam ve dua ile.
Nigar Bedirhan