BENİM OKUMAM YAZMAM YOK

• 5 Eylül 2014 Cuma 09:48:25

Kurt ile tilki yol arkadaşı olmuşlar. Aynı zamanda karınları aç olduğu için de münasip bir av aramak için fikir birliğine varmışlar. Dere tepe yürüdükten sonra uçurumun dibinde otlayan bir eşek görmüşler. Sinsice yaklaşıp eşeği köşeye kıstırmışlar. Niyetlerini açıklamışlar.

Eşek:

- Tamam kabül beni yiyeceksiniz. Ama usuldendir ölümden önce “son istek” sorulur. Sizden son bir isteğim, son bir ricam olacak. Rahmetli babam ayağımın altına bir vasiyet yazmıştı. Dünyada iken kulağımla baba vasiyetini duymak isterim. Biriniz bir zahmet okusun der.

Tilki vaziyeti anlar az sonra olacakları seyretmek için hemen bir kayanın başına çıkarak:

- Benim okumam yazmam yok der.

Kurt eşeğe yaklaşarak:

- Anlaşılan bu iş bana düştü. Benim okumam da yazmam da var. Kaldır ayağını okuyum der.

Eşek: Yakına gel biraz daha yaklaş der.

Kurt iyice yaklaşınca eşek sert bir çiftte savurur. Çiftenin acısı ile kurt yuvarlana yuvarlana uzaklaşıp yere yığılıp kalır.

Tilki kayanın başında kurnazlığın keyfini sürerken

-Meğer bu dünyada okumakta bir şey değilmiş der.