Akil Tutulmasi, Demirtas in Alkisi

• 2 Eylül 2014 Salı 22:36:24

Akıl Tutulması, Demirtaş’ın Alkışı
Muhittin Çoban

Demirtaş’ ın diktatör Erdoğan’ ı mecliste alkışlamasına yönelik eleştirilerin çoğalması, Demirtaş’ın taraftarlarını rahatsız etmekle kalmadı, eleştirenlere karşı şiddet içerikli saldırılar (buna savunma demeyeceğim) yapılıyor. Savunma demek eleştiriye karşı aynı olgunluk için de eleştirel yanıt vermektir
Eleştirmek tutulan aklın açılmasıdır. Tıkanan damarlara baypas yapmaktır.
Peki kim eleştirilir?
Dostlar!
Dost saflarında olanlar.
Eleştirmek aynı zamanda ideolojik mücadeledir. Amacı ortak bir irade yaratmak, doğruları bulmaktır.
Demirtaş’ ın alkış eylemine de bu açıdan bakmak gerekir.
Her eleştiriye art niyet taşıyormuş gibi şiddet içerikli (için de tehdit olan) yanıtlar veriliyor.
Oysa bu eleştirileri ciddiye alıp akıl tutulması yaşamadan, ön yargılardan uzak, koruma ve kollama hatasına düşmeden eleştirilerin doğruluğunun/ yanlışlığının muhasebesini yapmak gerekirdi.
Bunu yapmadan şartlı refleksle biz ne dersek, biz ne yaparsak doğrudur demek aklın tutulmasıdır, iyimserlikten uzaklaşmaktır, doğrulara kapıları kapamaktır.
Eleştirilmek yenilenmektir.
Demirtaş’ ı eleştirirken de amacımız tıkanan damarlara baypas yapmaktı. Aşağılamak, yermek, düşmanlığı yaratmak değildi.
İyimser eleştirilere iyimser yanıt vermek her aklı başında insanların kullanacağı yöntem olmalıdır.
Ne dedik:
Demirtaş Kürtlerin de katili bir diktatörü ayakta alkışlamamalıydı.
Bu diktatör kim?
Karnesi her insan tarafından bilinen, seçimlerde adil ve eşit koşullarda yarışmayan, her türlü hileye başvuran malum diktatör Tayyip.
Bu malum diktatörü alkışlamak demek bugüne kadar yaptıklarını olumlamak demektir, dedik.
Alkışın bir işlevi budur. Diğer işleviyse protestodur. Demirtaş’ da protesto etmek için alkışlamadı.
Gezi için saldırın, öldürün emrini veren, HDP kanla beslenen partidir diyen, Roboski’ nin bir numaralı sorumlusu olan diktatörü alkışladı.
Demirtaş bu alkışını şöyle gerekçelendiriyor:
“Bu, Erdoğan’ın düşüncesini, kişiliğini alkışlamak değil, yüzde 52 oy almış birinin yemin töreninde yüzde 52’nin iradesine duyduğum saygının ifadesi. Adaletsiz bir yarış olduğunu biliyoruz ama ona oy verenler aptal değil, geri zekalı, hırsız, katil değil, halktır ve halkın iradesi ayakta alkışlanır.”
Bu savunuya olgusal bilinçle bakınca doğru geliyor, lakin insani ve meteryalist açıdan bakarsak hiçte doğru değil.
Doğru, Tayyip halkın iradesinin yansımasıdır, lakin doğru düşünemeyen, doğruyla yanlışı ayırt edemeyen, çıkarcı yaklaşan halkın iradesinin yansımasıdır. Bu yansıma asla alkışlanamaz. Yanlış düşünen halkın iradesi de alkışlanmaz.
Doğrular alkışlanır.
Yüzde 52 doğruysa Tayyip’ de doğrudur, Tayyip yanlışsa yüzde 52 de yanlıştır.
Bu çok basit bir denklemdir.
Hitleri de iktidara taşıyan Alman halkının oylarıydı.
Peki Hitleri alkışlaya bilir miyiz?
Çok uzağa gitmeyelim. Diktatör K. Evren yüzde 92 C. Başkanı oldu.
Kenan Evren’ i alkışlamak hak mı?
Demirtaş’ ın alkışını olumlamak, haklı gösterme telaşına ve kaygısına girmek akıl tutulması yaşamaktan başka bir şey değildir.
Tayyip’ i alkışlamak Soma madeninde ölen 301 işçimizin ölümünden sorumlu olanları ve Tayyip’i aklamaktır.
Lice de öldürülen Medeni Yıldırım’ ın ve Gezi de yitirilen gençlerimizin katilini temize çıkarmaktır.
Tayyip’ i alkışlamak Reyhanlı, Roboski katliamını masumane bir katliam gibi göstermektir.
Tayyip’ i ayakta alkışlamak daha çok yolsuzluk yapabilirsin demektir.
Tayyip’ i alkışlamak Isid adlı islami terör örgütünün katliamlarına destek olmaktır.
Bu alkış eylemini öyle sıradan bir alkışlama olarak görmek ve göstermeye çalışmak diktatörün bundan sonra yapacaklarının önünü açmaktır.
Tayyip’in bundan sora yapacağı zulümlere ortak olmaktır.
Bu alkış zulme karşı, diktatörlüğe karşı, Faşizme karşı direnen, savaşan Mazlum Doğan’ların, Deniz’lerin, Mahir’ lerin, Kaypakkaya’ların mücadelesini hiçleştirmek, içindeki anlamı boşaltmaktır.
Bu alkış öyle sıradan, naif bir alkış değildir.
Bu alkış diktatörün diktatörlüğünü onaylamasıdır
Biz bu hataya düşemeyiz.